Man in een vrouwenwereld: Filiep (59) was de eerste mannelijke kleuterleider

Filiep Roose in zijn klas. © Davy Coghe
Thomas Rosseel
Thomas Rosseel Journalist

Filiep Roose (59), destijds de allereerste mannelijke kleuterleider, begint dinsdag aan zijn 31ste schooljaar in basisschool ‘t Polderhart in Zuienkerke. De boomlange leerkracht – hij meet 1,90 meter – doet dat met evenveel enthousiasme als in het begin.

Filiep Roose (59) is een begrip in het onderwijs van onze contreien. Halfweg de jaren tachtig studeerde de Assebroeknaar als eerste mannelijke kleuterleider af aan de Garenmarkt.

“Dat was een evidente studiekeuze destijds. Ik ben jarenlang leider en animator geweest bij tal van jeugdbewegingen en organisaties. Tekenen, decors maken, me verkleden en met kinderen bezig zijn, dat zat in mijn bloed. Ik beleefde een schitterende kindertijd, die ik tot op vandaag blijf herbeleven. Ik kan nog altijd met dezelfde gretigheid als vroeger een doos met nieuw speelgoed openen. Voor mij waren er al enkele jongens aan de opleiding gestart maar niemand had de richting ook effectief afgewerkt.”

Moderne school

In 1989 belandde de Bruggeling in de Gemeentelijke Basisschool ‘t Polderhart in Zuienkerke, om er niet meer van het toneel te verdwijnen. “Dat was de prille start van een complete basisschool. Men wou dat ik mee mijn schouders onder de uitbouw van de kleuterschool zette. We zijn doorheen de jaren enorm gegroeid en zijn vandaag fier op onze mooie, moderne school met een schitterend team.”

(lees verder onder de foto)

Filiep Roose was er al bij toen de school in Zuienkerke in 1989 het levenslicht zag.
Filiep Roose was er al bij toen de school in Zuienkerke in 1989 het levenslicht zag.© Davy Coghe

Als mannelijke kleuterleider moet Filiep vaak in zijn eentje… zijn mannetje staan. “Als ik vandaag naar conferenties ga met collega’s, zijn er bijna altijd enkel vrouwen. Ik mis het mannelijke aspect dan wel eens. Als man pak je de dingen iets anders aan. Ik ben bijvoorbeeld heel direct. Als ik iets voor me zie, wil ik dat meteen aanpakken. Als man heb je naar de maatschappij toe ook een andere rol. Ik smijt mij bijvoorbeeld op de tuin van de school en de decors. Die taken zie je in andere basisscholen toch ook vaker naar de man gaan.”

Vertrouwen

Of er ooit argwaan is van ouders, als man tussen kleine kinderen? “Neen, ik heb altijd veel vertrouwen gevoeld, ook tijdens pakweg de Dutroux-periode, waar kindermisbruik heel prominent in de media kwam. Mocht ik aan mijn eigen intenties twijfelen, zou ik nooit deze job kunnen uitoefenen. Ik ben veel te eerlijk en rechtvaardig. De kinderen weten ook snel wat ze aan me hebben. Ik ben groot, maar ik plaats me dikwijls op hun niveau.”

“Weet je, als ik in de vakantie naar school kom en er zijn sportkampjes, dan zie ik kinderen die bij mij hebben gezeten of nog moeten komen. Ik denk dan: amai, dat zijn eigenlijk kleine mannekes. Maar dat verandert als we samen in klas zijn. Dan groeien we precies naar elkaar toe. Dat is heel vreemd. Mijn gestalte is bovendien wel gemakkelijk om een grote groep toe te spreken en de aandacht te krijgen”, glimlacht hij.

Diverser

Als oude rot in het vak heeft Filiep het onderwijs en de kinderen enorm zien evolueren. “Vroeger was er meer een gelijke lijn tussen kinderen. Nu zijn ze veel diverser omdat ze diverser worden opgevoed. Ze komen in meer situaties terecht waarin ze, ondanks hun prille ontwikkeling, al geconfronteerd worden met gezinsproblematiek, scheidingen en sociale media. Je merkt dat ouders ook vaak minder tijd hebben voor hun kinderen en voor de school. Ze zien iets passeren op Facebook, maar missen wat er op school zelf gebeurt en wat andere kinderen doen. Ze slaan minder snel een babbeltje.”

(lees verder onder de foto)

Meester Filiep eind jaren negentig met zijn klasje.
Meester Filiep eind jaren negentig met zijn klasje. “De kinderen weten ook snel wat ze aan me hebben. Ik ben groot, maar ik plaats me dikwijls op hun niveau.”© Davy Coghe

“Zeker door corona is er veel veranderd. De ouders mochten plots niet eens meer binnenkomen. We hebben onze schoolfeesten niet kunnen geven. Dat minder fysieke is toch een gevaar waar we naartoe gaan. We zijn wel blij dat we nu ons schooljaar grotendeels kunnen starten zoals anders en hebben gezien dat onze leerlingen goed zijn blijven evolueren. Binnen enkele jaren ga ik op pensioen. Ik kijk er zeker nog niet naar uit, maar hoop dat we onze eigenheid als landelijke school toch mogen blijven bewaren.”