Maryan (16), Thibau (17) en Anouk (17) moesten woensdag naar ‘de strafstudie’ in een woonzorgcentrum. Dit soort vrijwilligerswerk blijkt zinvoller en leuker dan straf schrijven op school. “We hebben een fijne samenwerking met dit woonzorgcentrum en zoeken nog partners.”
“In plaats van drie uur straf te schrijven komen we hier de mensen helpen.” Thibau Rotsaert (17) uit Mesen kwam enkele keren te laat in het Ieperse GO! technisch atheneum en moest woensdagnamiddag ‘op strafstudie’ in woonzorgcentrum Huize Sint-Jozef in Ieper. “Drie uur in hetzelfde schoollokaal zitten, heeft weinig nut. Daar leren we niets, hier wel. Niet alleen wij, maar ook de bewoners hebben er iets aan. Ik volg een zorgrichting en vind deze alternatieve strafstudie leuker. Ik heb veel respect voor de mensen die dit werk doen.”
De jongeman gaat rond met koffie en gebak, en raakt aan de praat met een bewoonster. “Ik eet juste een koeksje, voor mijn suiker. Lastig wi, zeker op kerstdag.”
(Lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Plezant
Een tafel verder zit Simonne Kestier (90) uit het Heuvellandse Westouter. “Strafstudie in onze tijd? Dat was nablijven, van een half uur tot een uur. De ouders waren daar niet mee opgezet. Wat we moesten doen? Dat weet ik niet meer. Het is al zoveel jaren geleden en ikzelf had nooit strafstudie. Deze nieuwe vorm vind ik wel goed. Tussen het volk leer je het best en het is plezant. De jongeren doen een beetje van alles. Ze hebben er deugd van. Ik verhuisde enkele maanden geleden, het was tijd om te vertrekken van thuis. Hier is het goed: grote kamers, lekker eten, luchtig… ik ben content.”
Babbeltje doen
Simonne werd in haar stoel geholpen door Maryan Jamal (16) uit Sint-Juliaan, een dorp in Langemark-Poelkapelle. “Tijdens het schrijven van straf stond ik niet stil bij wat ik verkeerd deed, nu kan ik iets betekenen voor ouderen”, vindt ze. “Ik zit in een zorgrichting en deed al eens stage, maar nog nooit in een woonzorgcentrum. Ik leerde dat ik meer mijn best moet doen en niet meer te laat mag komen.”
“Ik kwam vier keer te laat op school”, bekent Anouk Schoutteten (17) uit Zonnebeke. “We hebben niet veel aan straf schrijven in stilte, nu mogen we een babbeltje doen met deze mensen. Wie ik al leerde kennen? Deze toffe dame: Maria.”
“Goed enni”
“Strafstudie? In mijn tijd bestond dat nog niet”, lacht Maria Vandevyvere (83) uit Ieper. “Voor de jonge gasten is dat goed enni. Ze ontwikkelen zich oglik.”
“We doen ook logistiek werk, waaronder tafels en stoelen kuisen en eten en drank rondbrengen op de kamer”, zegt Anouk. “Misschien spelen we nog een spelletje in deze gemeenschappelijke ruimte en tegen 15.30 uur zijn we weer weg. Of ik al verlang naar een volgende strafstudie? Dat niet, nee (lacht). Ik vind het wel eens tof, maar het hoeft niet elke week.”
Van school sturen
“Wij zochten een alternatief voor onze strafstudies”, duidt Kimberly Maricau, directeur van het technisch atheneum in Ieper. “Zoals veel scholen met een arbeidsmarktgerichte, dubbele finaliteit merkten we dat een pak leerlingen niet meer kwamen naar de strafstudie. Onze leerlingen zijn graag met de handen bezig in de praktijk. Als ze niet opdaagden in de strafstudie, volgde een tuchtprocedure en werden ze van school verwijderd. Het was een probleem. Na succesvolle experimentjes vorig jaar, waaronder vrijwilligerswerk in het psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart, beslisten we om strafstudie te vervangen door dit soort vrijwilligerswerk. Het is nuttig: de leerlingen voelen dat ze een bijdrage leveren en iets verwezenlijkt hebben op het einde van de dag.”
“Met ons beleidsteam hebben we het nieuw maatschappelijk project van deze school heel positief onthaald”, zegt Hilde Hemelsoen, algemeen directeur van Huize Sint-Jozef. “Zeker een win-win. Het vergt weinig voorbereiding of belasting voor onze werking en het is positief dat deze jongeren in contact komen met ouderen.”
Laatkomers gehalveerd
De school heeft nu betere cijfers. “Het aantal laatkomers is meer dan gehalveerd”, aldus Maricau. “Wie nu aan het werk is in dit woonzorgcentrum daagde vroeger niet op in de strafstudie. ‘Waarom schrijven’, klonk het, ‘om in de vuilbak te gooien?’ Voorlopig hoefde ik nog niemand te verwijderen van school. We hebben een fijne samenwerking met dit woonzorgcentrum en zoeken nog partners. Wie? Maakt niet uit. Zolang we maar een bijdrage kunnen leveren en het werk kunnen koppelen aan de leefwereld, interesses en studiegebied van de jongeren.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
