Juf Nicole Coene uit Wervik heeft haar laatste dagen in het onderwijs beleefd. Meer dan veertig jaar lang gaf ze les, altijd in het eerste of tweede leerjaar. “Ik leerde mijn volk lezen en schrijven”, lacht ze, maar er volgt ook een kritische bedenking: “Alle problemen van de maatschappij moeten in de scholen worden opgelost. Zo gaan de vaardigheden soms verloren.”
Nicole Coene (61) groeide op in de Ooststraat. Nadat ze was afgestudeerd in Tielt, deed ze het volgend schooljaar enkele interims. “Eerst in Marke, dan in Mariënburg in de Grauwezustersstraat, en ten slotte in Helkijn. Er zat daar een periode tussen, en toen was ik werkloos. Het duurde trouwens wel even eer ik een eerste interim te pakken had – het was toen al eind november.”
“Het tweede jaar ging ik aan de slag in de wijkschool Sint-Jozef, in de Kruisekestraat. Daar stond ik negentien jaar in het eerste en tweede leerjaar. Toen sloot Sint-Jozef sloot de deuren en ging ik aan de slag in Mater Amabilis, in de Koestraat. Ook in het eerste leerjaar, gedurende dertien jaar.”
De Graankorrel
Uiteindelijk belandde Nicole in het eerste leerjaar van vrije basisschool De Graankorrel, waar ze deze week haar negende schooljaar afsloot. “Dat ik altijd les heb gegeven in het eerste en tweede leerjaar, is puur toeval. Die plaats kwam open en ik ben daarin gerold. Nu, als leerkracht in het eerste leerjaar moet je veel geduld hebben. Van de kleuterklas naar eerste leerjaar is voor de kinderen een grote stap. De manier van werken is heel anders dan in een kleuterklas.”
“Ik neem afscheid met gemengde gevoelens. Ik ga het lesgeven missen. Me nuttig voelen voor de kinderen. Leerkracht zijn is meer dan die uren in de klas staan. Er komt heel veel bij kijken. Thuis is er voor een leerkracht nog heel veel werk.”
“Alles wat er bijkomt, ga ik niet missen. Alle problemen van de maatschappij moeten in de scholen worden opgelost: van gezond eten, pesten en omgaan met het internet, tot sociale vaardigheden en leren veilig de straat oversteken. Soms verliest men de vaardigheden van het onderwijs. Dat vind ik toch.”
Nicole Coene woont in de Hansbekestraat en is de vrouw van bakkerszoon Luc Ennaert. Ze is moeder van twee kinderen, Klaas (die in Wervik woont) en Thijs (die in Mol woont). “En ik heb vijf kleinzonen”, vertelt Nicole. “Twee ervan zitten hier in het derde en vijfde leerjaar. Mijn schoondochter Jessica is hier een collega, in het vierde leerjaar.”
Van het krijtje naar de klik
Nicole heeft in haar lange carrière wel een en ander zien veranderen, in het onderwijs. Zo was er, begin de jaren 2000, de fusie van Mariënburg, Mater Amabilis en het Sint-Jozefscollege tot De Graankorrel. En natuurlijk de evolutie in het lesgeven: van schrijven met een krijtje op een bord tot het digitaal bord. “Iets opzoeken en tonen aan de leerlingen lukt nu met één klik”, klinkt het. “En kinderen en ouders zijn mondiger geworden. Nu kan men meer in communicatie gaan met de ouders.”
Nu heeft Nicole grote vakantie – een héél lange. “Het zal een aanpassing zijn, maar ik zal wel mijn weg vinden”, zegt ze beslist. “Lezen doe ik graag, en wandelen. Ik zal de dag nemen zoals hij komt. Ik blik met dankbaarheid en tevredenheid terug. Het was een job die ik graag heb gedaan, met een glimlach.”
(EDB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
