Onderneemster Katrien Vermeire: “Elke vezel in mijn lichaam wil weer vooruit”

Het afgelopen jaar was ronduit dramatisch te noemen voor Katrien Vermeire. Niet alleen werd haar bedrijf en de eventsector tout court hard getroffen, ook het leven van haar man hing lange tijd aan een zijden draadje door corona. Maar het ontbrak Katrien niet aan strijdlust. Integendeel. Vandaag is ze strijdvaardiger én positiever dan ooit. “Het moet wel. Maar we komen hier door.”

Save the summer . De slogan van vorig voorjaar klonk nog hoopvol, maar al snel werd duidelijk dat het geen gewone zomer zou worden. De grote schrik voor veel mensen werd werkelijkheid: het werd een zomer zonder festivals, grote huwelijksfeesten, concerten, dorpsfeesten, noem maar op. Het werd stil, oorverdovend stil. Zeker vanuit de politiek toen het over de cultuur- en eventsector ging, die nochtans aan duizenden mensen werkzekerheid geeft en plezier voor een veelvoud. De slogan #SoundofSilence die in augustus opdook, was dan ook heel toepasselijk. De protestactie zinderde overal na en met de regelmaat van een klok trok de organisatie aan de alarmbel. Met dank aan Katrien Vermeire uit Ruiselede, die de doorgaans goedgevulde agenda van het audiovisuele bedrijf John&Jane helemaal leeg zag blijven. Tot overmaat van ramp werd haar man ziek door corona. Zo ziek dat de dokters haar al voorbereid hadden op een afscheid. Voor de mama van twee was het maandenlang overleven. Maar opgeven was nooit een optie.

Oe is’t?

“Het is lastig aan het worden, dat geef ik toe. Het is alsof we een marathon gelopen hebben en we nu bezig zijn aan een triatlon. Maar toch ben ik positief. Ik ben overtuigd dat we hier uit geraken. Meer dan ooit zelfs. We hebben het afgelopen jaar hard gestreden voor de eventsector en zullen dat ook blijven doen. Want we zullen meer dan ooit floreren. Met #SoundofSilence hebben we heel lang geijverd voor dat perspectief, maar ik begrijp de reactie dat het virus geen deadline heeft. En toch moeten we zo snel mogelijk weten waar we aan toe zijn, zodat we snel kunnen schakelen.”

Hoe blijf je positief in deze periode?

“Door mij op te trekken aan wat ik doe, aan #SoundofSilence. Ik heb ook een fantastisch gezin en een geweldige familie die mij ondersteunen. Daarnaast zijn er zoveel mensen die luisteren en hun best doen. Verder wandel ik regelmatig en – ik moet er niet flauw over doen – heb ik er ook veel deugd van om elke maand met iemand professioneel te gaan praten. Dat helpt me om veel in perspectief te plaatsen. Deze crisis heeft ook mooie dingen met zich meegebracht. Mijn man is na een jaar nu bijna volledig genezen en de tijd die ik met mijn kinderen heb kunnen spenderen, is onbetaalbaar. Dat geeft me de motivatie om te blijven vechten en om er straks helemaal voor te gaan.”

“Alles komt goed, zei Martine Tanghe. Wie ben ik om haar tegen te spreken?”

Hoe zie je de rest van dit jaar?

“Het wordt nog een hard jaar, daar moeten we niet onnozel over doen. Maar je voelt aan alles dat er weer veel mogelijk is straks en dat de mensen er echt nood aan hebben. Zo’n 78 procent van de millennials wil straks veel geld uitgeven aan beleving, dus de zaken waar onze sector goed in is. Je ziet ook een shift gebeuren in het reclamebudget. Vroeger zag je de Coca-Cola-truck op tv passeren, nu komt hij naar je dorp. Mensen willen weer die beleving. En die komt er. Alles komt goed, zei Martine Tanghe onlangs. En wie ben ik om Martine Tanghe tegen te spreken?” (lacht)

Hoe krik je jezelf weer op als je een offday hebt?

“Door de relativiteit van mijn kinderen. Hoe zij naar de wereld kijken, zo heerlijk onwetend. Wat mijmeren, luisteren naar vogels die fluiten, een toertje lopen, genieten van een goed glas wijn… echt die kleine, simpele dingen in het leven. We leefden tot voor deze crisis allemaal te snel. Soms heb ik een dag dat het me teveel wordt en ik in de auto een stevig potje bleit , maar ik weiger om negatief te zijn. Dan bel ik iemand op wie ik kan rekenen en voel ik me op slag weer beter. Dat geeft me opnieuw goesting om vooruit te gaan. Elke vezel in mijn lichaam wil weer vooruit. Wij ademen events. Wacht maar tot we weer vertrokken zijn…”

Welke les heb je geleerd uit de coronacrisis?

“Leef! Alsof het je laatste dag is. Ik heb vorig jaar André Hazes Jr. ontmoet op de boot van Gert Late Night . Hij beloofde me uit te nodigen voor een optreden. Ik weet dat, als dit alles voorbij is en dit nummer passeert, ik dan helemaal uit mijn dak ga. Het eerste wat ik trouwens zal doen, is mijn hele familie uitnodigen, omdat ik hen het meest heb gemist. Ik zet ze aan één lange tafel, met daarna nog een kampvuur waar we samen zingen tot een gat in de nacht. André Hazes Jr. is dan zeker óók welkom.” (lacht)