Nina Everaert doet mee aan Red Bull Bekvechten: “Als koetsier leerde ik Brugge pas echt kennen”

Doorn Roosje, de artiestennaam van Nina Everaert, waagt haar kans in de Red Bull Music Bekvechten Battle. Daarin leggen getalenteerde rappers elkaar verbaal het vuur aan de schenen en vechten uit wie de beste freestyle rapper van Vlaanderen is. Dit Doorn Roosje is geen sprookjesprinses, maar de eerste én enige vrouw die deelnam aan de Bestn vant Westn, de verkiezing van de beste rapper van West-Vlaanderen. Ze haalde er toch maar mooi de halve finale. “En zeggen dat ik eigenlijk meer van The Beatles hou”, lacht ze.

In de zomer van 2017 ben je beginnen rappen. Wie of wat inspireerde je daartoe?

“Ik schrijf al poëzie in een dagboek sinds ik klein ben. Mijn toenmalige vriendje luisterde naar Nederlandse hiphop, maar ik vond dat niet altijd even goed. Ik dacht: mo how zeg, dat kan ik toch ook?! Eerder om te lachen heb ik dan een liedje gemaakt en gepost op de Facebookgroep West-Vlaamse Hiphop, een platform voor mensen van West-Vlaanderen. Ik kreeg er grote respons op en ik vond het ook wel leuk om te doen. Ik begon deel te nemen aan evenementjes en onlangs nog heb ik deelgenomen aan Spit!, de workshops rap battle, beatbox en slam poetry in jeugdhuis Comma hier in Brugge. De hiphopwereld is eerder klein, zeker hier bij ons. Maar ik ondervind dat er enorm veel steun is en dat de mensen in het wereldje elkaar oprecht naar boven willen helpen.”

“Maar op zich was hiphop eigenlijk helemaal niet mijn genre. Ik kende er volkomen niets van en ik ging dus al zeker niet naar optredens kijken. Nu ben ik er verliefd op geworden en in de auto luister ik naar hiphop. Zo heb ik net het plaatje beluisterd van de uit Brugge afkomstige rapper Connard. Maar als ik thuis naar muziek luister, is dat nog altijd naar The Beatles of zo.” (lacht)

Vorig jaar nam je als eerste en enige vrouwelijke rapper deel aan De Bestn vant Westn, de jaarlijkse freestyle-rapwedstrijd in de Magdalenazaal hier in Brugge. Kon je je vrouwtje staan tussen de 15 mannelijke kandidaten?

“Ik had op YouTube al filmpjes gezien van De Bestn vant Westn en ik vond de vibe en de energie die er van uitging fantastisch. Die filmpjes inspireerden me om te beginnen rappen. Ik was nog maar net een jaartje bezig toen ik in september deelnam, maar ik ben tot in de halve finale geraakt. Dus dat was wel super.”

Op 29 maart neem je deel aan de Red Bull Music Bekvechten Battle. Toch ook geen kleine wedstrijd…

“Ik kijk er naar uit. Elkaar lyrisch afmaken, met de vloer gelijk maken, ter plekke je tekst verzinnen. Ik ben zelf heel benieuwd naar wat het zal geven. Ik veronderstel dat het een beetje zal zijn zoals De Bestn vant Westn, maar dan opengetrokken voor heel Vlaanderen. Ik zal wel proberen de stress van me af te zetten. Voor De Bestn vant Westn heb ik keihard gestrest. Ergens voelde ik heel veel druk omdat ik het eerste meisje was dat deelnam en ik moest battlen tegen rappers naar wie ik echt wel opkijk. Er waren ook veel speculaties op het internet over wie er zou winnen. Maar uiteindelijk was die stress nergens voor nodig. Het liep gewoon vanzelf los.”

Kruipt er poëzie in je rapteksten of hou je die twee dingen strikt gescheiden?

“Ik probeer mijn teksten inderdaad wel poëtisch te maken. De meeste rappers zijn rechtuit, maar ik praat veel met metaforen. Mijn teksten gaan ook altijd over mijn eigen leven. Ik ben enorm veel bezig met introspectie. Wat ik voel, verwerk ik zo. Ik ontleed graag mensen, ook mezelf. Ik ben echt een overdenker. Schrijven is voor mij een manier om mijn gevoel een naam te geven of om mijn ei kwijt te kunnen.”

Wonen in een klein godshuisje hier in de stad is mijn grote droom

“Ook maatschappijkritiek verwerk ik in mijn teksten. Zo heb ik er ook al Joke Schauvliege bij betrokken, maar dan wel met een kwinkslag. Sowieso zou ik nooit iemand schofferen in mijn teksten. Ik zal ook nooit iets online gooien waar ik niet helemaal achter sta. Ik probeer redelijk genuanceerd te blijven en de dingen uit mijn beleving te laten zien. Ik zou bijvoorbeeld graag iets maken over het klimaat en over de rol van de vrouw in de maatschappij. Twee zaken die voor enorm veel verwarring zorgen de laatste tijd. Ik heb daar nog geen heel duidelijke mening over klaar, maar ik heb wel zin om daar eens goed over na te denken.”

Je artiestennaam Doorn Roosje doet denken aan de Disneyprinses…

“Dat is eigenlijk allemaal heel toevallig gegaan. In de zomer van 2017 was ik op een festivalletje met vrienden en het viel mij op dat iedereen een bijnaam had en ik niet. Mijn beste vriendin Melina zei: ‘jij bent als Doornroosje, eerst altijd veel te enthousiast en daarna moet je dan veel slapen’. Dat festival was net voor ik begon te rappen. Toch heb ik die bijnaam als artiestennaam gebruikt omdat de tegenstelling tussen de twee woorden doorn en roosje bij mij passen. Ik ben heel lief, misschien zelfs een beetje te lief en te vergevingsgezind. Maar als je te ver gaat bij mij, dan kan ik echt wel hard zijn.”

Nadat je je diploma humane wetenschappen behaalde, leerde je voor bakker. Van een opvallende keuze gesproken!

“Na het middelbaar heb ik eerst verpleegkunde gestudeerd, dan onderwijs en daarna nog vroedkunde. En dan ben ik gestopt. Ik dacht altijd dat ik moest studeren voor iets waar ik zeker een job in zou vinden. Maar het was verkeerd om zo te redeneren. Eigenlijk weet ik nog altijd niet zo goed wat ik wil doen in mijn leven. Al heb ik altijd actrice willen worden. Ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat dat niet zal lukken. En die markt is natuurlijk ook oververzadigd.”

Ik zou graag in Brugge een kleine tearoom beginnen met een veganistisch aanbod en waar plaats is voor een vleugje cultuur

“Maar ik heb dus inderdaad na die drie jaar ‘proberen studeren in Gent’ ook nog een jaar de opleiding tot brood- en banketbakker gevolgd aan Syntra hier in Brugge. Twee dagen naar school en drie dagen stage. Gewoon met het idee dat ik dan toch tenminste een stiel kon.”

En werk je nu ook als bakker?

“Neen, ik doe wéér iets helemaal anders. (lacht) Ik ben nu stewardess. Tijdens mijn bakkersopleiding zag ik een vacature en ik dacht: ‘ja, dát ga ik doen!’ Maar ik heb toen besloten om eerst mijn bakkersopleiding af te ronden en in oktober vorig jaar ben ik dan gestart aan mijn opleiding als stewardess. Momenteel vlieg ik op Charleroi, vanaf eind maart op Brussel. Ik vlieg nu al drie maanden en de job bevalt me enorm. Het is wel veel zwaarder dan ik had verwacht. Ik was het gewoon om ‘s nachts op te staan toen ik nog in de bakkerij werkte, dus ik dacht dat ik snel gewend zou raken aan het ritme. Maar de ene keer vlieg je ‘s nachts, de andere keer de ochtend… Het wisselt constant af.”

Wat sprak je aan in die job? Ben je iemand die graag reist?

“Inderdaad. Maar reizen kost veel geld en de centjes die ik verdiende met mijn vakantiejobs spaarde ik daarvoor. Als stewardess kan ik een stukje van de wereld zien. Al is het uiteraard meestal gewoon heen en terug. In Egypte en Kaapverdië ben ik wel al eens een dagje ter plekke geweest. Heel fijn. Langeafstandsvluchten zijn nog niet voor mij ik ben nog maar enkele maanden bezig maar ik zou het wel zien zitten. Het is nu het moment: ik ben nog jong, woon nog thuis, heb geen vriend of kinderen. Ik moet alleen rekening houden met mijn hondje.”

Is deze job je eindbestemming?

“Het is een supertoffe job, maar of dit de job van mijn leven is? Dat weet ik niet. Ik kan er echt over piekeren dat ik nog altijd niet goed weet waar ik op dat vlak naartoe wil in mijn leven. Ik weet wél dat ik sowieso hier in Brugge wil komen wonen, de stad waarop ik verliefd ben. En dan zie ik me een kleinschalige tearoom beginnen met een veganistisch aanbod en waar plaats is voor een vleugje cultuur. Daar is er een zeker een toekomst voor hier in Brugge. Maar dat is iets voor later, voor het moment waarop ik zeker weet wat ik wil. En genoeg centjes heb gespaard om daaraan te kunnen beginnen.” (lacht)

“Ik ben niet alleen zes jaar naar school geweest in Brugge, ik heb ook drie jaar vakantiejob gedaan als koetsier. Ik vond dat supertof, ook omdat ik graag met paarden bezig ben. Als koetsier heb ik de stad pas echt goed leren kennen. Het verwonderde mij hoeveel nieuwe pareltjes ik nog kon ontdekken. Ik vond het ook leuk om met de toeristen om te gaan. Dat heeft mij doen beslissen om stewardess te worden.”

Wat mag ik jou nog wensen voor de toekomst?

“Meer stabiliteit in mijn leven. Een beetje meer rust ook. Mijn ouders delen co-ouderschap, dus ik woon zowel bij mijn papa in Wachtebeke als bij mijn mama in Sint-Rita (Moerkerke), maar liefst van al zou ik in Brugge wonen. Een klein godshuisje is echt mijn grote droom!”