Nico Sanders treedt al twintig jaar op als show queen Nicolle de Cnock

Als Kortrijkzaan is Nico Sanders (41) een nobele onbekende, maar als zijn alter ego Nicolle de Cnock stond hij al op de grootste podia van het land. Na de werkuren wisselt hij zijn nette kostuum voor glitters en pluimen. “Dan word ik ook echt iemand anders. Als Nicolle bloei ik helemaal open en doe ik dingen die ik in het dagelijks leven nooit zou durven.”

Onherkenbaar. Er is geen betere manier om Nico te omschrijven aan wie hem enkel als Nicolle kent. “Je bent niet de enige hoor, overdag herkent bijna niemand me!” Nico heeft nochtans al naam en faam gemaakt, in de vorm van zijn alter ego Nicolle de Cnock, zelfverklaarde show queen. “Heel wat mensen kennen natuurlijk de term ‘drag queen’, maar eigenlijk dekt die de lading niet meer. Het is een woord dat dateert uit de tijd van Shakespeare, toen vrouwen nog geen toneel mochten spelen. Het was destijds aan de mannen om zich als vrouw op te maken en zo de zaal te entertainen. ‘Dressed as a girl’ werd uiteindelijk afgekort tot ‘drag’ en aangezien we op het podium allemaal een beetje diva-allures hebben, werden travestieten in de volksmond al snel drag queens genoemd. Uiteindelijk draait het voor ons echter om meer dan alleen maar ons als vrouw te verkleden. We willen vooral steeds weer een fantastische show afleveren. Show queens, dus!”

Met deze stevige scheut geschiedenis komen we meteen terecht bij een van de grootste clichés die er over de travestiewereld bestaan. Aan de toog van zijn stamcafé ziet Nico eruit als een doorsnee man. “Het is een van de hardnekkigste vooroordelen die er over ons bestaan”, gaat hij verder. “Heel wat mensen denken dat travestieten sowieso enorm verwijfde mannen zijn. Dat is echter helemaal niet altijd het geval. In het dagelijkse leven ben ik aan de slag als vertegenwoordiger in de elektro-industrie. Zeg nu zelf, ik kan toch moeilijk met pluimen en glitters bij de klanten binnenstappen? Ik zie er op mijn werk dus precies zo uit als alle andere mannen. Veel show queens zien er in het dagelijks leven zeer alledaags uit. Jezelf omtoveren tot de koningin van het podium is voor velen niets meer dan een hobby. Een uit de hand gelopen hobby, jazeker, maar nog steeds gewoon een hobby.”

Voor Nico begon zijn carrière als travestiet als een uit de hand gelopen grap. “Tijdens een carnavalsfeestje kreeg ik samen met wat vrienden het geniale idee om ons te verkleden als extravagante vrouwen. Het was een schot in de roos: de mensen genoten met volle teugen van het spektakel. Aan het einde van dat optreden kreeg ik de vraag of ik ook op een ander feest zo’n show kon verzorgen. Zo werd de bal aan het rollen gebracht. Na dat ene feestje volgden er steeds meer optredens. Toen wilde ik het professioneel aanpakken en veranderde het optreden in een volledige show. Ik wilde mensen van hun stoel blazen. Inmiddels ben ik al 20 jaar actief als show queen.”

Iedereen weet dat wanneer de mannen met pluimen binnenkomen, het dak eraf gaat

“Het is wel een dure hobby”, lacht Nico. “Toen ik voor het eerst op een podium kroop, had ik een outfit gekocht bij C&A. Ik was uren bezig geweest om er overal pluimen op te steken. Ik herinner me ook nog dat ik eens creatief aan de slag ging met een enorme hoeveelheid ballonnen. Als ik er nu aan terugdenk, waren dat eigenlijk gekke tijden, want nu heb je gespecialiseerde designers die kostuums op maat maken. Wie echt wil uitpakken tijdens een show spendeert al snel 2.000 euro aan een kostuum. Bovendien red je het niet met slechts eentje op een avond. Ook onze pruiken zijn vaak heuse kunstwerken, die 300 tot zelfs 600 euro kunnen kosten. Tijdens de grote spektakelavonden wisselen we zo’n vier keer van pruik. Daarom proberen we zoveel mogelijk evenementen mee te pikken om de kosten te dekken, maar we willen iedere show ook tot in de puntjes verzorgen. Uiteindelijk ben je er nagenoeg continu mee bezig. Gelukkig is en blijft het waanzinnig als je merkt dat mensen volledig opgaan in je voorstelling. Die glimlach, daar doen we het voor.”

“Constant kostuums en pruiken wisselen, maar ondertussen het publiek niet te lang laten wachten en geëntertaind houden: het is een race tegen de klok. Na een optreden ben ik volledig uitgeput. Als ik bijvoorbeeld in de huid van Céline Dion of Tina Turner kruip, dan probeer ik me helemaal in te leven in het personage. Kledij, make-up, de liedjes: ik ben er de dag zelf vaak al uren mee bezig. En zodra de muziek stopt, moet ik meteen het kostuum uittrekken en mezelf omtoveren tot een weer een andere show queen, met een kostuum dat even extravert is als het personage. Die outfits en alle accessoires wegen bovendien wel wat. Combineer dat met de warmte van de lampen en de gezonde stress die je sowieso hebt… Ja, je kan het eigenlijk best wel topsport noemen.”

Ons nicolleke

Wordt er in het vaak toch erg conservatieve West-Vlaanderen niet met een scheef oog gekeken naar die glitterende pluimenwereld van de show queens? “Goh, eigenlijk valt dat allemaal best wel mee”, zegt Nico. “Natuurlijk werd er in het begin om gelachen, toen mensen in mijn omgeving voor het eerst hoorden dat ik als travestiet zou optreden. Hier in mijn stamcafé was het ook een gespreksonderwerp en men durfde al eens ‘Ah, ons Nicolleke is daar ook!’ roepen als ik een glas kwam drinken. De reacties zijn echter snel veranderd nadat ik hier een optreden heb gegeven. Iedereen zag hoe het echt in zijn werk ging en men genoot zichtbaar van de show. Ze maakten kennis met een andere Nico. In het dagelijks leven ben ik nogal schuchter, maar op het podium bloei ik volledig open. Show queens worden in de meeste Europese landen trouwens wel gewaardeerd voor het entertainment dat we brengen. Iedereen weet: wanneer de mannen met pluimen binnenkomen, gaat het dak eraf!

Echt slecht of beledigend commentaar heb ik er zelf nog nooit over gekregen. De grootste stap voor mij was om mijn moeder te overtuigen. Ze was er helemaal niet voor te vinden dat haar zoon zich als vrouw zou verkleden en wilde het ook niet zien. Op een dag heb ik haar toch kunnen overtuigen om mee naar een show te gaan, om me een handje te helpen met mijn kostuum. Ondertussen is ze een van mijn grootste fans. Ze mist maar weinig optredens en probeert ook steevast vrienden en zelfs buren mee te krijgen. Zó overtuigend zijn mijn shows dus!” lacht Nico.