Eveline Vanhaverbeke (52) uit Wevelgem is pas terug uit Peru, waar ze een maand lang bij de Shipibo-indianen verbleef in het Amazonewoud. Een opmerkelijk sluitstuk van een rampjaar, waarin de vrouw eierstokkanker kreeg. Ze doet haar verhaal.
Eveline was in maart vorig jaar naar de darmspecialist gegaan na buikklachten. Die zag enkel een verzakte darm. Toen ze daarna zware bloedingen kreeg, onderging ze een echo. “Het waren extreme bloedingen. Ik had het gevoel dat ik doodbloedde. Op de echo werd dan ook een tumor gevonden. Een heel erg grote tumor”, vertelt ze.
Zeldzame kankervariant
Het verdict kwam als een klap. Eierstokkanker. “Een zeldzame kankervariant, ook wel gekend als de silent ladykiller. Hij is erg dodelijk omdat hij zich niet laat opmerken. Voor je het doorhebt, is hij uitgezaaid.”
Het was het begin van een zware strijd tegen de ziekte. “Tijdens de operatie werden zowat alle organen uit de buik gehaald om te kijken of er geen uitzaaiingen waren. Twee weken kon ik mijn bed niet uit, zes weken lang had ik zware krampen. Toen het iets beter ging, startte de chemokuur van vier maanden”, getuigt ze.
Begonnen met blog
De lange, wilde krullen van Eveline vielen uit, ze vermagerde tot vel over been. “Het voelde alsof een deel van mijn persoonlijkheid was verdwenen, maar toch kende ik ook momenten van intens geluk”, klinkt het verrassend.
Tijdens haar ziekteproces begon ze met een blog. “De ontelbare liefdevolle reacties zorgden voor een warm deken van liefde. Er waren dagen dat de deurbel vier keer ging en dat er telkens een bloemist voor de deur stond.”
Mediteren
Na de chemo was er geen kanker meer zichtbaar, maar de vrees dat de ziekte zou terugkeren was er wel. Ze paste haar voeding aan, bleef mediteren en ademhalingsoefeningen doen – wat de lerares ook bijberoepsmatig aanbiedt met Flow with Life en bleef bewegen.
Toch vond ze haar energie niet terug. Toen de tumormarker in januari dit jaar plots was gestegen, volgden drie weken van bang afwachten maar uiteindelijk bleek er niks aan de hand.
Drastische beslissing
Nog niks, vreesde ze. Daarom nam ze een drastische beslissing. Halverwege februari vertrok ze een maandlang naar Peru waar ze bij de indianenstam van de Shipibo verbleef. Pal in het Amazonewoud. Daar hoopte ze de zware trauma’s door pesterijen en angsten uit haar jeugd achter haar te laten. Die veroorzaakten volgens Eveline mee haar kanker.
Slapen in een internetloze jungle met een mierenkolonie op je matras, een tarantula die je begroet tijdens een yogasessie en bloemen- en modderbaden. Avontuurlijk was het zeker, heilzaam ook. Want de sjamaan van de stam ontfermde zich over Eveline en gaf haar een persoonlijke behandeling.
Vreemde plantenmedicijnen
Daar horen voor ons vreemde plantenmedicijnen bij. “Zo moest ik een mapachosigaret roken, tabak die ik ook moest snuiven. Dat helpt bij het losmaken van het verdriet dat volgens de indianen in de keel zit. Bij mij maakte het heel wat los, ik viel voorover en raakte een uur lang niet meer recht. De dag erna was ik wel af van mijn opvliegers én was voor het eerst in maanden mijn stoelgang normaal.”
Het meest extreme was echter thee van de Ayahuascaplant, die werd gedronken tijdens een ceremonie in de tempel. “Het is het belangrijkste geneesmiddel op de planeet volgens de indianen. Het smaakt verschrikkelijk, maar helpt trauma’s verwerken”, legt ze uit. “Stoere, volwassenen slaan aan het wenen, anderen voelen intens geluk. Een iemand zag zelfs zijn overleden vader en kon ermee spreken.”
Doodsangsten
En Eveline, zij stond doodsangsten uit. “Het was alsof alle angsten van een leven lang opnieuw over mij kwamen. Drie uur lang huilde en schreeuwde ik. De tweede keer was het nog erger. Ze moesten me uitkleden en onder de douche steken. Ik dacht eerst dat ik een extra trauma had opgelopen, maar uiteindelijk was dit wat me genas van een deel mijn jeugdtrauma’s. ”
Een onvergetelijke ervaring en eentje die ze zo opnieuw zou willen beleven. “Zo’n onvoorwaardelijke liefde die de indianen me gaven, had ik nog nooit ervaren. Ze zijn één met de natuur en kennen geen stress. Die stress begin ik, nu ik terug ben, weer te voelen. Maar ik leerde er om te gaan met mijn tegenslagen. Alles wat gebeurt in je leven, gebeurt om je iets te leren. En dat is waar, want pas sinds mijn ziekte weet ik hoe waardevol het leven is. Pas nu kan ik echt van de kleine dingen genieten”, besluit ze.
Eveline vertelt over haar ervaring op haar podcast en in haar blogs. Alle info is te vinden op www.flowwithlife.be, waar ook haar training voor mensen met stress en angsten wordt aangeboden. Wie meer info wil over haar ervaring in de jungle kan ook een kijkje nemen op www.yosiocha.com.
