De coronacrisis heeft geen deugd gedaan aan het sociale leven. Eenzaamheid en vereenzaming zijn sleutelwoorden. Maar niet alleen de lockdown zorgt voor vereenzaming. Ook pensionering kan ervoor zorgen dat iemand in het spreekwoordelijke ‘zwarte gat’ sukkelt. We stelden de vraag aan de populaire meester Marnix van de Ginsteschool.
Marnix Delodder ging een paar jaar geleden met pensioen, eigenlijk met tegenzin want hij was er naar eigen zeggen niet klaar voor. Hij vertelt hoe het hem is vergaan.
“ Ik moet eerlijk bekennen dat mijn verwachtingen rond het met pensioen gaan op een heel laag pitje stonden. Ik zag er echt tegenop om met pensioen te gaan. Ik was er nog niet klaar voor omdat ik heel graag les gaf en er dagelijks plezier aan beleefde om voor de klas te staan.”
Echte huismus
“Door met pensioen te gaan, voelde ik me totaal nutteloos. Van de ene op de andere dag tel je niet meer mee. Je voelt geen waardering meer van de maatschappij. Als gepensioneerde val je meteen buiten de maatschappij. Er is niemand meer die op je rekent en dat genereert een gevoel totaal overbodig te zijn.”
“Voor mij was met pensioen gaan niet meteen met volle teugen genieten van het leven vooral als je niet meteen weet waarvan je zou genieten als je niet meer meetelt. Ik heb alleen maar huiselijke hobby’s zoals lezen maar opeens zit je daar moederziel alleen met je boek, vooral wanneer je vrouw nog moet werken. Buiten het weekend
Opnieuw studeren
Gezien alleen thuiszitten geen oplossing bleek om de verveling te verjagen, koos Marnix er dan maar voor om opnieuw te gaan studeren. “Om van de nood een deugd te maken, heb ik er dan maar voor gekozen om theologie te gaan studeren aan het hoger diocesaan godsdienst instituut in Gent. Deze cursus liep over drie jaar met één beurt in de week. Na drie jaar behaalde ik het diploma wat me de mogelijkheid geeft om les te geven in het middelbaar.”
“Deze leergangen theologie hebben me enorm veel voldoening gegeven en ervoor gezorgd dat ik weer iets om handen had. Ik heb er veel zaken geleerd die ik voordien niet kende. Vooral de bijbelstudie heeft me enorm verrast. Bovendien heb ik aan die studie veel nieuwe vrienden overgehouden. Voor mij betekende deze studie vooral een persoonlijke verrijking en het trok me wekelijks voor één dag uit mijn isolement.”
“Na die drie jaar ben ik begonnen aan studies filosofie aan de rijksuniversiteit van Gent maar uiteindelijk bleek die stap een brug te ver en te moeilijk zodat ik moest afhaken. Bij de eerste coronagolf ben ik ermee gestopt. Intussen ben ik stilaan gewend geraakt aan het nieuwe levensritme en dat knagend hartzeer van niet mee te tellen is weggeëbd. Ik ben nu meer een familiemens geworden en probeer wat meer aandacht te hebben voor mijn kleinkinderen.”
Wandelen en fietsen
We vroegen meester Marnix hoe hij zijn verdere toekomst als gepensioneerde ziet? “Straks kan ook mijn vrouw Martine haar pensioen opnemen wat betekent dat ik niet langer alleen thuiszit. We hebben ons voorgenomen elk een elektrische fiets aan te schaffen en het accent te leggen op wandelen en fietsen. Ook zal ik proberen wat bij te springen aan het kookfornuis. Ik heb het met pensioen gaan zwaar onderschat, nooit gedacht dat ik in dat spreekwoordelijke zwarte gat ging vallen”, besloot een ondertussen meer optimistische Marnix Delodder.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
