Op donderdag 9 januari was het exact 100 jaar geleden dat Maria ‘José’ De Groote in Brugge het levenslicht zag. Ze noemt zichzelf het liefst José en groeide op in Loppem.
Tijdens WOII leerde ze haar latere man Paul Huygebaert uit Roeselare kennen met wie ze in juni 1944 in het huwelijksbootje stapte. De grote verhuis kwam er in 1962. Op zoek naar een betere toekomst verhuisde het gezin Huygebaert-De Groote in 1962 met hun negen kinderen tussen de 5 en 17 jaar naar het verre Australië.
Ze werkten aanvankelijk in de druivenpluk, maar snel had het ondernemend gezin een eigen bananenplantage uitgebouwd. Deze werd echter door een grote overstroming totaal verwoest. Die natuurramp betekende het einde van het buitenlands avontuur. Ze keerden twee jaar later met acht kinderen terug naar Roeselare.
De oudste zoon koos voor de liefde en bleef er achter. Eens terug in Roeselare werd de achtergebleven zoon gecompenseerd door de geboorte van een 10de kindje. Alles samen telt het grote gezin 10 kinderen, 30 kleinkinderen, 64 achterkleinkinderen en reeds een achter-achterkleinkind. Haar kinderen, die in België wonen waren op haar 100ste verjaardag bij José thuis in de Ardooisesteenweg aanwezig, samen met schepen van burgerzaken Stefaan Van Coillie om de taart aan te snijden en het glas te heffen op haar eeuwfeest.
Internationale familie
Zes kinderen die in het buitenland wonen waren er niet. Naast de oudste zoon in Australië, wonen en leven er twee in America, twee in Canada en één dochter in Nederland… van een internationale familie gesproken. Maar om de vijf jaar komen ze allemaal samen. Afgelopen september vierde de familie enkele maanden op voorhand de 100ste verjaardag van José, op de dag dat haar man Paul 100 jaar zou geworden zijn.
Na het avontuur in het buitenland baatte José vijftien jaar lang de winkel ‘Huis en Haard’ in de Sint-Jozefstraat uit, waar men allerlei huishoudartikelen kon kopen. Haar man (+ 1992) was actief als boekhouder. Het koppel verhuisde 35 jaar geleden naar de Ardooisesteenweg, waar José nog steeds zelfstandig woont.
Creatief van leer
Ze haakt en breit nog twee keer per week in het dienstencentrum Ten Elsberge dekentjes en sjaals voor de bootvluchtelingen. Ook in het dagcentrum Sint-Henricus in Rumbeke is José graag gezien. José 100 jaar, het is nauwelijks te geloven, ze is rad van tong, herinnert zich moeiteloos anekdotes van lang of minder lang geleden. Om dat te bewijzen declameert ze vlot en foutloos een zelfgemaakt gedicht, geïnspireerd op geloof, hoop en liefde… voor haar de drie belangrijkste waarden in haar leven, met de liefde als allerbelangrijkste. Proficiat! (AD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
