Maria Dermaut (28) is activiste zonder geitenwollen sokken

Wie denkt aan activisme, denkt doorgaans aan iemand die is blijven steken in de wilde jaren 70. Kortrijkzane Maria Dermaut (28) is begaan met het welzijn van de planeet en de mensen die erop leven, maar geitenwollen sokken draagt ze enkel wanneer het kouder wordt. “Ik, een hippie? Zie ik er dan zo uit misschien?” De frisse Kortrijkse is alvast niet op haar mond gevallen.

Hippe schoenen, kleurrijke T-shirts met een grappige print of een nieuwe outfit voor de kleinsten onder ons? Wie het winkeltje Maria’s Corner op de hoek van de Lange-Brugstraat en de Grote Kring voor het eerst binnenstapt, waant zich meteen in een boetiek zoals Kortrijk er zoveel heeft. Toch is er één detail waarmee Maria zich onderscheidt van het gros van de kledijzaken. “Alles wat je hier ziet staan, heeft een verhaal. Van alles weten we wie het heeft gemaakt, waar en hebben we vooral de zekerheid dat het compleet eerlijk is verlopen.” Fair Trade of het handelen met producten waarbij iedereen in de cirkel van de economie niet alleen een eerlijk bedrag krijgt maar ook met respect wordt behandeld, is een absolute evidentie voor Maria.

Ons kent ons

“We kennen iedereen waarmee we samenwerken, of die nu twee straten verder wonen of op een ander continent”, klinkt het. “We bouwen echt persoonlijke relaties op met de mensen. Als iemand van hen bijvoorbeeld ziek is of net is bevallen, dan weten we dat. Dankzij die persoonlijke band kunnen we er ons ook van verzekeren dat iedereen in het circuit een correcte verloning krijgt en niet wordt uitgebuit als een moderne slaaf.”

De stem van Maria verklapt meteen dat ze meer wil doen dan alleen maar praten over een betere wereld. “Ik heb zelf een kindje”, gaat ze verder. “Ik wil dat mijn dochter alle keuzes in het leven kan krijgen. Ze moet opties hebben om haar leven uit te bouwen zoals zij dat wil. Dat wil dan ook zeggen dat we zelf zorg moeten dragen voor onze planeet en onze maatschappij. Het is iets wat ik dan ook zeer ruim interpreteer. Hier dragen we zorg voor onze kinderen, doen we er alles aan om voor hen een toekomst uit te bouwen en om hen te verzorgen en beschermen. Toch aarzelen heel wat mensen er niet aan om dan een paar sneakers of een leuk shirt te gaan kopen die in een groezelig atelier door een kind werd gestikt. Ergens weten we allemaal wel dat die praktijken er nog steeds zijn, maar we proberen die beelden te ontwijken. Het is natuurlijk niet leuk om eraan herinnerd te worden.”

Bewust niet online

Een betere wereld, het begint meestal bij jezelf en in je eigen handelingen. Maria probeert dan ook ieder aspect van haar dagelijkse activiteiten af te stemmen op een positieve toekomst. “Uitbuiting, moderne slaven en kinderarbeid? Het zijn zaken die meestal in landen ver weg gebeuren. Toch kunnen we ook hier, dicht bij huis, de nodige mentaliteitswijziging verkrijgen. Toen het coronavirus genadeloos om zich heen sloeg, ging het volledige land op slot. Winkels dicht, onze vrijheden aan banden gelegd en het leven kwam tot stilstand. Het was natuurlijk het moment waarop de grote internetwinkels gouden zaken deden en ook de kleinere websites draaiden overuren. Vanuit het comfort van je eigen woning nog snel hier en daar een kleinigheid bestellen, het is erg verleidelijk. Toch besloot ik bewust om helemaal niet online aan de slag te gaan. Een webshop heb ik niet en leveringen aan huis bieden we ook niet aan. Op die manier probeer ik de ‘camionettisering’ van de maatschappij tegen te gaan. Wat we online aankopen, moet geleverd worden en die levering gebeurt nagenoeg altijd met een bestelwagen of een vrachtwagen. Onze straten slibben helemaal dicht door die overdosis aan voertuigen. Dat heeft heel wat gevolgen voor zowel de economie als de ecologie”, legt Maria haar standpunt uit.

Een jongen waar ik vroeger mee speelde, werd later als kindslaaf ingezet

“Eigenlijk kun je mijn manier van doen een soort van activisme noemen. We weten allemaal dat we moeten werken aan een betere wereld. Voor de ene staat het gelijk aan meestappen in een protestmars, voor de andere is het dan weer op de barricades springen en voor mij gaat het dan weer om dergelijke, kleine dingen. Let wel: ik ben niet het soort vrouw die haar mening gaat opdringen aan anderen. Het is mijn manier om een steentje bij te dragen aan de maatschappij, hoe een ander dat doet moet die zelf bepalen. Doen waar je je goed bij voelt en vooral waar je gelukkig van wordt, dat is de sleutel.”

Geëngageerde moeder

Het karakter van Maria en de manier waarop ze zelf in de wereld staat, werd voor een groot deel door haar moeder met de paplepel ingegeven. “Mijn mama was en is nog altijd erg geëngageerd bij verschillende projecten in Ghana”, pikt ze in. “Het opstarten en vooral uitbouwen van lokale handelszaken in rurale gebieden en later het ontwikkelen van onderwijsprojecten en medische hulpcentra? Mijn mama heeft het erg moeilijk met onrecht en dat was haar manier om te vechten. Van kleins af aan ging ik dan ook vaak mee naar Ghana en als kleine meid had ik er geen moeite om vriendjes te maken. Ik stelde me de vraag waarom sommigen onder hen zo’n dikke buik hadden Toen ik hoorde dat dit het gevolg van honger was, was dat een mentale opdoffer. Het moeilijkste moment volgde later, toen een speelkameraadje van mij niet meer kwam opdagen. Later hoorden we dat hij ‘s nachts werd ontvoerd door mensensmokkelaars en de grens over werd gesmokkeld naar Ivoorkust. Zijn familie kon later achterhalen dat hij als kindslaaf werd ingezet, een gruwelijk verhaal. Die mensen probeerden zoveel mogelijk geld te verzamelen om hem terug te halen, maar het was ijdele hoop.”

Eerlijk is niet saai

Een wereldverbeteraar met een stevige, ecologische insteek? Het woord ‘hippie’ is natuurlijk nooit ver weg. “Een hippie? Zie ik er dan uit als een hippie misschien?” Maria veegt het argument met heel wat pit van tafel. “Als ik ergens een glas ga drinken of een stapje ga zetten, dan kleed ik me ook op hoor! Niemand beweert dat eerlijke producten ook saaie producten moeten zijn. Het is perfect mogelijk om zelfs een snuifje luxe in je outfit te brengen, zonder dat die het leed van anderen heeft veroorzaakt. Dat is trouwens ook luxe, weten dat je niet bijdraagt aan de uitbuiting van mensen. Het zorgt voor rust in je geest en dat is onbetaalbaar. De tijd van de geitenwollen sokken liggen al langer achter ons! Alhoewel? Van zodra de temperaturen zakken, kunnen wollen sokken wel handig zijn.” (lacht)