Marcellus Vande Walle vierde op dinsdag 11 oktober zijn 101ste verjaardag.
Hij werd geboren op 8 oktober 1921 te Ruddervoorde en komt uit een gezin met vijf kinderen, 4 meisjes en één jongen. Op 14-jarige leeftijd moest hij de school verlaten om mee te gaan met zijn vader naar Frankrijk om te werken in de bieten. Na 2 jaar kwam hij terug en vond hij werk bij rijwielen Flandria Zedelgem. Vóór de oorlog hielp hij nog mee met de aanleg van de autostrade in Loppem. Gedurende de oorlog werkte hij bij gebroeders Taveirne op een vliegveld in Wallonië en daarna op de koer. In 1942 werd Marcel opgevorderd door de Duitsers maar hij dook onder op een boerderij bij familie. Twee jaar lang kon hij niet naar huis en kwam zijn vader hem bevoorraden met kledij. Niets belette Marcel wel om stiekem Cecilia, zijn toekomstige echtgenote te bezoeken.
Toen de Duitsers uit Ruddervoorde verdreven waren kreeg hij de kans om samen met zijn echtgenote Cecilia Vantieghem op het kasteel Tudor te werken maar ze moesten wel getrouwd zijn wat dan ook gebeurde op 23 november 1944. “Op het kasteel hadden we wel geen vrijheid en moesten bij wijze van spreken 24 op 24 klaar staan”, weet Marcel te vertellen. “Ik werd dan ook nog opgeroepen om mijn legerdienst te doen in 1945 bij het Belgische leger, 6 maand waar ik de Duitse gevangenen moest bewaken in Wallonië.”
Betovergrootvader
Het gebrek aan vrijheid en de dag en nacht paraatheid die van hen vereist werden deed het jong koppel ontslag nemen en terug naar Ruddervoorde keren, om in de Sijslostraat te wonen. Marcel kon aan de slag bij Staalbouw Verhaeghe waar hij bij twee generaties bazen diende, Gerard Verhaeghe en Willem Verhaeghe en na 30 jaar werken op pensioen te gaan.
Marcel is de vader van een dochter Annie Vande Walle, getrouwd met Christiaan Dedeyne. Hij is de grootvader van Wouter Dedeyne en Ann Baele. Lore, samen met Jadron en Frauke zijn de achterkleinkinderen. Ondertussen is Marcel betovergrootvader geworden van Mare. In 2013 hebben ze hun woning verlaten om naar een assistentiewoning van VZW Ter Luchte te gaan. Omdat zijn vrouw blind werd en hij dan gemakkelijk voor haar kon zorgen. De verzorging voor zijn vrouw werd te zwaar. Er werd beslist om Cecile in het rusthuis te verzorgen. Hij leed wel onder het feit dat ze niet meer samen konden wonen maar elke dag haalde hij zijn vrouw op om samen de middag door te brengen in de serviceflat. In november 2019 vierden ze nog hun albasten huwelijksverjaardag. Op Valentijnsdag 2020 is Cecilia overleden. Hij verblijft nog steeds in zijn serviceflat. Hij maakt ook nog elke dag zijn wandeling en zit op de hometrainer. (GST)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
