Afgelopen zondag vond de jaarlijkse botvinkententoonstelling van De Verenigde Vrienden plaats. Onder de aanwezigen bevond zich ook Marc Derhoore (70), een gepassioneerde vinkenkweker die dagelijks enkele uren spendeert aan zijn hobby.
Marc Derhoore, afkomstig uit de Knokstraat, heeft een boeiend levensverhaal. Voordat hij zich volledig op de vinkensport richtte, was hij schrijnwerker én muzikant bij het inmiddels ter ziele gegane showkorps. “Toen het showkorps in 1990 ophield te bestaan, vond ik een nieuwe passie: het kweken van botvinken. Dat bleek geen eenvoudige klus, maar ik was altijd al een groot vogelliefhebber, vooral toen ik op de Ginste woonde”, vertelt Marc.
“Ik verkoop mijn vogels niet; ik schenk ze weg. Het draait voor mij om het plezier”
Na zijn verhuis naar de Knokstraat in 1985 bouwde hij zelf een geschikte accommodatie om met de kweek te starten. “In die tijd was het nog toegestaan om vogels uit de natuur te halen, dus mijn eerste kweekvinken kwamen daar vandaan. Op mijn erf heb ik enkele handige kweekvolières gebouwd, en ook de vinkenkooien voor zangwedstrijden knutselde ik zelf in elkaar.”
Hoewel hij pas in 2012 begon deel te nemen aan zangwedstrijden, boekte hij al snel succes. “Mijn eigen kweek bleek vanaf het begin veelbelovend, dankzij sterke kweekpopjes. Ik slaag erin jaarlijks zo’n dertig botvinken te kweken, en daar ben ik bijzonder trots op,” zegt Marc. Toch maakt hij zich zorgen over de toekomst van de vinkensport. “Het is jammer dat deze hobby geen grote toekomst heeft, maar voor mij blijft het een plezierige en sociale bezigheid.”
Mutaties
Inmiddels heeft Marc zich toegelegd op het kweken van mutaties. Dit zijn vinken met een afwijkende kleur, die zeldzaam zijn in de natuur en moeilijk te kweken.
“Ik begon met een mannetje dat al een lichte kleurafwijking vertoonde. Door zorgvuldig te kweken, slaagde ik erin om nakomelingen met bijzondere kleuren te krijgen. Tegenwoordig richt ik mijn kweek volledig op mutaties. Het leuke is dat elk broedsel weer voor verrassingen zorgt”, vertelt Marc.
Hoewel er onder vogelliefhebbers zeker vraag is naar deze unieke vogels, houdt Marc het bij pure liefhebberij. “Ik verkoop mijn vogels niet; ik schenk ze weg. Het draait voor mij om het plezier en de voldoening van de hobby, én om het sociale contact. Helaas spreekt deze hobby de jongere generaties niet meer aan, maar zolang ik er plezier aan beleef, blijf ik doorgaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
