Magneetvissen maakt opmars in West-Vlaanderen: “Gevaarlijk? Valt wel mee”

Terwijl er in Nederland al op heel wat plekken een verbod is op magneetvissen, wint deze bezigheid bij ons aan populariteit. Magneetvissers ‘vissen’ metalen voorwerpen uit het water met behulp van een sterke magneet aan een touw. Ze ‘vangen’ vooral oude fietsen, maar af en toe zitten er pareltjes tussen. “Je weet nooit wat je zult bovenhalen, dat maakt het net zo spannend.” Wij gingen een dag magneetvissen in Brugge…

Enkele fietsen, een kluis vol roste muntjes, een legerhelm en een dolk. Het zijn maar enkele voorbeelden van wat Giovanni Bouquiaux, Michael en Rudy Vandekerkhove en Kenneth Hoeghenae – vier fervente Brugse magneetvissers -uit het water hebben gehaald als we hen ontmoeten vlakbij de Smedenpoort. Het is een zonovergoten zaterdagnamiddag en het viertal geniet duidelijk van de alternatieve vorm van hengelen. Als de mannen de magneten met grote kracht uitgooien, komen steeds meer passanten en toeristen het opmerkelijke schouwspel gadeslaan.

“Voordat we begonnen met magneetvissen, gingen we in bossen en in de polders met metaaldetectoren op zoek naar ijzeren voorwerpen”, vertelt Michael. “Maar op een bepaald moment zag ik op het internet een filmpje over magneetvissen. Bij onze noorderburen bleek dat al enorm populair en het zag er wel leuk uit. Dus ik wilde dat ook wel eens proberen en schafte me zo’n magneet aan. Die magneten zijn heel eenvoudig te verkrijgen via bol.com en andere webshops, maar ook via gespecialiseerde leveranciers. De magneten die wij gebruiken hebben een trekkracht van zo’n 250 kilogram. Maar er bestaan er ook al die tot wel 350 kilo kunnen trekken.”

Michael betrok er al snel Giovanni bij, zijn collega op het containerpark in Brugge. Ook zijn vader Rudy, een ijzerhandelaar, is intussen een enthousiast magneetvisser. Net als zijn neef Kenneth overigens. “Wat er zo leuk is aan het magneetvissen? Ik vind het een mooie hobby. Zeker als het mooi weer is en je in een mooie natuurlijke omgeving, zoals hier nu, buiten kunt bezig zijn”, verduidelijkt Giovanni. “We doen dit meestal met ons vriendengroepje en het is ontspannend.”

Rudi vult aan: “Je weet nooit wat je zult bovenhalen, dus dat maakt het wel spannend. Het is altijd weer iets anders.” Ook de benjamin van het gezelschap, Kenneth, heeft zo zijn uitleg voor de aantrekkingskracht van het magneetvissen. “Het duurt helemaal niet zo lang vooraleer je beet hebt, als je dat vergelijkt met het gewone vissen”, lacht hij.

Goed gedrag en zeden

Vooraleer je snel naar een webshop surft om een vismagneet te bestellen: weet dat niet iedereen zomaar mag beginnen magneetvissen. “Wij hebben allemaal een vergunning op zak, verleend door het agentschap Erfgoed van de Vlaamse overheid. Diezelfde vergunning is ook van toepassing voor metaaldetectie. Je moet er ook een attest van goed gedrag en zeden voor kunnen voorleggen.”

De Brugse magneetvissers zijn wel al eens in contact gekomen met de politie, maar zonder noemenswaardige problemen. “Onlangs vond iemand het nodig om de politie te bellen omdat wij zogezegd de oever zouden bevuilen door ijzeren voorwerpen achter te laten. Terwijl wij die voorwerpen telkens vlug verwijderen”, zegt Michael. “Het is zelfs zo dat wij goede afspraken hebben met de dienst Openbaar Domein van de stad Brugge, die onder meer instaat voor de stadsreiniging. We staan met hen in contact en laten het weten als we materialen hebben opgevist. Korte tijd later komen ze die dan ophalen. Het is ook voor de stad een positieve zaak, want op deze manier zorgen wij mee voor het schoon en obstakelvrij houden van de waterlopen.”

Munitie

Brugs schepen van Openbaar domein Mercedes Van Volcem (Open VLD Plus) bevestigt dat. “Het is wel zo dat opgeviste zaken nooit terug in het water mogen gegooid worden. Vondsten met een mogelijk historische waarde moeten gemeld worden aan de archeologische dienst Raakvlak, die dan na onderzoek beslist of de vondst al dan niet kan overgedragen worden aan de vinder. Voorts mag er op dagen dat de toeristische bootjes varen op de Reien, niet gevist worden langs dit traject.”

Wat wij opvissen van kostbare zaken? We gaan het ook niet allemaal aan jullie neus hangen!

Woordvoerster Hélène Vermeulen van De Vlaamse Waterweg, een agentschap van de Vlaamse overheid, laat weten dat het op de bevaarbare wateren eigenlijk niet toegelaten is om aan magneetvissen te doen. “Er moet immers in acht genomen worden dat elke stroom of waterloop in Vlaanderen die al ten tijde van de wereldoorlogen bestond, verontreinigd kan zijn met munitie. De federale Dienst voor Opruiming en Vernietiging van Ontploffingstuigen (DOVO) raadt het magneetvissen ten zeerste af omwille van de veiligheidsrisico’s”, zegt ze.

Duitse dolk

Maar dat blijkt niet echt een probleem te zijn voor de Brugse magneetvissers. “Met uitzondering van de Reitjes in Brugge, zijn wij eigenlijk niet actief op bevaarbare waterwegen, want die worden sowieso al vaak uitgebaggerd en schoongehouden. Daardoor is daar voor ons niet veel meer te vinden”, verduidelijkt Michael.

“Aan de Spiegelrei heb ik onlangs wel een opmerkelijke vondst gedaan. Daar viste ik een scooter op die helemaal vol hing met schelpen. Ik stond er op dat moment alleen voor en enkele toeristen hebben me geholpen het ding uit het water te trekken”, vult Giovanni aan. Zijn makker Michael wijst er op dat er naast veel fietsen en andere minder kostbare zaken, ook veel militair materiaal wordt opgevist. “Onlangs haalden we een mooie dolk met schede boven waarvan ik weet dat die toebehoorde aan het Duitse leger. Die zal ik zorgvuldig behandelen met roestoplosser en dan uitstallen in mijn woonkamer. Nog een leuke: een fietsnummerplaatje uit 1919.”

“Wat wij nog zoal opvissen qua kostbare zaken? We gaan het ook niet allemaal aan jullie neus hangen, hoor”, lacht Michaels vader Rudy. “Want het is niet de bedoeling dat hier plots de ene na de andere nieuwe magneetvisser opduikt…”