Krak van Oudenburg: “Zonder boeken zou ik niet kunnen leven”

Toen Dries Gilliaert twaalf jaar was, werd bij hem autisme vastgesteld. Hijzelf kent er de voor- en nadelen van. Het positieve gebruikt Dries om met woorden te toveren: dat vind je in zijn boeken – hij heeft er al drie op zijn conto staan – , als hij op de scène staat, als hij poëzie voordraagt. “In mijn huis speelt het woord dan ook een grote rol: overal vind je boeken. Ik zou niet zonder kunnen”, stelt Dries.

Dat hij de Krak van Oudenburg is, stemt Dries Gilliaert heel blij. “Ik heb mezelf veel gepromoot via Facebook en had er toch wel op gehoopt. Maar ik gunde het de vier andere kandidaten ook hoor. Ze hebben allemaal hun verdiensten in de maatschappij. Maar eerlijk, ik had het spijtig gevonden was ik niet de Krak geworden”, lacht Dries.

Dries Gilliaert heeft door zijn actief sociaal leven dan ook een grote vriendenkring en je mag hem een bekende Oudenburgenaar noemen. Je ziet hem regelmatig op de scène. “Ik heb al aan zeven producties van Kaproenken mee gedaan, de eerste keer in december 2010. Verder speelde ik al mee in gezelschappen van Jabbeke, Gistel en Oostende.”

Uitlaatklep

“Toneelspelen is voor mij een goede uitlaatklep. Als ik in een rol kruip, zit ik er dan ook volledig in. Ik raak heel rap verslaafd aan de tekst van mijn rol en kan die heel goed van buiten leren. Kon ik ook al toen ik naar school ging”, vertelt Dries. Naast acteren houdt hij ook van poëzie; zo droeg hij tijdens Reveil aan de Romaanse kerk van Ettelgem voor op vraag van Carine Maeckelberghe.

Bijzonder is tevens dat Dries Gilliaert eind november al zijn derde boek kon voorstellen. Na De Tragiek der Schreeuw en Het Autistenolifantje bracht hij zopas Het Kind van de Storm uit. “Telkens vind je er gebeurtenissen rond autisme in weer. Mijn jongste boek is doorspekt met fantasie en waarheid. Ik heb er nood aan om mijn gevoelens op die manier te uiten.”

Boekenwurm

Dries Gilliaert is ook een boekenwurm. “Als ik naar de Boekenbeurs ga, kom ik thuis met een hele stapel. Ik zie boeken graag. Een die me altijd zal bijblijven is Eenzaamheid van de Priemgetallen. In het hoofdpersonage heb ik mezelf herkend”, bekent Dries.

“Ik hou er ook van om een boek te betasten, er aan te snuffelen, alvorens het te lezen. Via mijn eigen boeken probeer ik overeind te blijven, mijn fantasiewereld tot uiting te laten komen en te zoeken wie ik ben. En ja, intussen ken ik mezelf al behoorlijk goed”, lacht Dries Gilliaert.

Nieuwe inspiratie

Intussen heeft hij al inspiratie voor een volgende boek. “Schrijven doe ik nog via pen en papier. Eens het boek af, zet ik het op de laptop. En schrijven doe ik liefst buiten”, vertelt Dries Gilliaert. “De geluiden in de natuur inspireren me.”

Met toneel, voordracht en schrijven zijn de interessesferen van Dries Gilliaert nog niet ten einde. Hij is kandidaat om in een musical rond autisme te acteren en zingt soms in het schoolkoor van Sigo Gistel.

Beroepshalve is Dries bij de Oesterbank in Oostende tewerkgesteld. “En daar fiets ik dagelijks naar toe”, besluit de nieuwe Krak van Oudenburg.

“Schrijven en acteren vloeien voort uit mijn autisme”

Kan je gemakkelijk over je autisme spreken?

Dries Gilliaert: “Eigenlijk wel. Ik heb er als vrijwilliger bij de Vlaamse Vereniging voor Autisme als getuigenissen over gegeven. Het is nodig dat mensen meer te weten komen over autisme, want je ziet het uiterlijk niet. Het zit binnen in jou. Er bestaan trouwens vele vormen, afhankelijk van het karakter.”

Wat deed autisme met jou in je jeugd?

“Mijn ouders kregen de diagnose toen ik 12 jaar was. Als kleuter had de juf al gezien dat bij mij alles wat trager ging. Ik ben nu 29 en heb al een hobbelig parcours afgelegd. Meer en meer kan ik het aanvaarden . Ik ben dan ook omringd door de juiste mensen en een warme familie. Toen ik jonger was, botste het veel met mijn broers. We begrepen elkaar niet altijd: ik hen niet en zij mij niet. Maar nu hebben we een goede relatie. En ook de kindjes van Pieter koester ik.”

Heeft autisme naast negatieve ook positieve kanten?

“Zeker. Zo let ik veel meer op details. Ik vind schoonheid en geluk in kleine dingen. Schrijven en acteren vloeien voort uit mijn autisme. Als ik een rol in een toneelstuk heb, kan ik me heel goed inleven. En ik met mijn tekst van buiten leren, heb ik geen moeite. Maar als ik diep zit, is dat ook heel diep. En als ik enthousiast ben, kan ik heel uitbundig zijn.”

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.kw.be/kraks2019