Krak van Izegem: “Ik denk letterlijk elke seconde aan Stefanie”

Toen Lorenzo Bruyneel in oktober 2018 zijn partner Stefanie Dequirez aan de gevolgen van een hersenvliesontsteking verloor, stortte zijn wereld in. Hij bleef achter met hun amper drie maanden oude dochtertje Lucia, maar krabbelde recht. Met enkele vrienden richtte hij Ride4Stefanie op en fietste hij naar Santiago de Compostela. De opbrengst, ruim 15.000 euro, schonk hij integraal aan de vzw BiJeVa.

“Mijn kinderen komen nu op de allereerste plaats.” Met die woorden beschrijft Lorenzo Bruyneel zijn leven. Toen hij zijn echtgenote Stefanie Dequirez moest afgeven, wist hij even niet van welk hout pijlen maken. Amper 33 was ze en samen hadden ze net een wolk van een dochter gekregen. Lorenzo raapte al zijn moed bij elkaar en met steun van vrienden en familie balde hij de vuisten. Nu kijkt hij opnieuw hoopvol naar de toekomst, maar altijd met zijn Stefanie in het achterhoofd. “Ik denk letterlijk elke seconde aan haar”, zegt hij. “Ik kan het verlies nog altijd geen plaats geven. Er zijn heel veel vragen waar ik geen antwoord op zal krijgen, maar dat heb ik aanvaard. Stefanie zal altijd prominent in mijn leven blijven. Alle decoratie in huis is nog van haar hand en het laatste takenlijstje op het bord in de keuken weiger ik uit te vegen. Zij pende dat immers neer.”

Het leven als single papa is niet evident

Lorenzo vraagt zich nog dagelijks af hoe Stefanie bepaalde zaken zou aangepakt hebben. “Ze was mijn grote houvast, die ben ik nu kwijt. Maar ik weiger op te geven. Voor Stefanie en voor de kinderen. Het leven als single papa is niet evident, maar het lukt. Ik krijg ook hulp uit onverwachte hoeken. Zo leerde onze onthaalmoeder uit Kachtem me hoe ik fruitpap moet maken. Zo’n kleine zaken betekenen vaak een wereld van verschil.”

Lorenzo’s grootste zorg graag uit naar de vier kinderen. “Ze wisselen goeie met minder goeie dagen af. We proberen ze zo goed mogelijk op te vangen.” ‘We’, daarmee doelt Lorenzo ook op de familie van Stefanie en haar ex-man, Ricardo Meurisse. “Ook met hem en zijn familie heb ik ondertussen een erg goeie band. Daar ben ik erg dankbaar voor, want ze nodigen me zelfs voor alle mogelijke feestjes uit. Mooi, al blijft er altijd één stoel leeg: die van Stefanie.”

Ook op zijn papa, Eric Bruyneel, kan Lorenzo elke dag rekenen. “Hij is al 73 jaar, maar wat hij voor ons doet, is met geen woorden te beschrijven.”

Per fiets naar Santiago

Eind 2018 zette Lorenzo Bruyneel mee zijn schouders onder Ride4Stefanie, een vzw die de herinnering aan Stefanie levend wil houden en tegelijk het goede doel wil steunen. “Samen met onze beste vrienden vorm ik de kern van de organisatie. Ons doel was om op de verjaardag van Stefanie – 26 augustus – naar Santiago de Compostela te fietsen en op die manier geld in te zamelen voor een goed doel. Samen met mijn beste vriend Frederik Van Allemeersch heb ik de tocht afgelegd en daar heb ik bijzonder veel deugd van gehad. Het maakte een vitaal onderdeel uit van mijn verwerkingsproces. Onderweg werd ik mentaal én fysiek sterker, met Stefanie in gedachten. Uiteindelijk konden we de vzw BiJeVa, die zich inzet voor jongeren en kinderen die minder kansen krijgen, 15.198 euro schenken. Mooi!” (PVH)

“Ride4Stefanie staat nu stevig in de steigers”

Blijft het bij deze ene actie?

“Neen. Ride4Stefanie staat stevig in de steigers en het doel is om elk jaar enkele zaken te organiseren. Voor BiJeVa, maar ook voor andere goeie doelen. We denken er ook aan om iets te doen aan de vereenzaming bij ouderen en zelf bezoekjes af te leggen en we hebben plannen om komende zomer op het militair domein in Nieuwpoort een sportkamp voor kinderen met minder kansen te organiseren.”

Zal Lucia later weten wie haar mama was?

“Zeker. Op haar kamer hangt een grote foto van Stefanie en zo zeggen we haar elke avond slaapwel. Ik hou ook enorm veel bij over haar. Toen Stefanie nog in het ziekenhuis lag, heb ik een videodagboek gemaakt en ook nu verdwijnt er geen enkele tastbare herinnering. Denk maar aan het emotioneel concert dat Michael Lanzo gaf aan Stefanies graf tijdens De Warmste Week. Wanneer Lucia wat ouder is, zal ik haar honderduit over haar mama vertellen.”

Waar mis je Stefanie het meest in?

“Simpel: in alles. Haar aanwezigheid, haar lach, haar kalmte. Mocht ik Stefanie morgen terugzien, dan zou ik haar nooit meer loslaten.” (PVH)

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.kw.be/krak2019