Krak van Blankenberge: “Johannes is een geboren grensverlegger”
Met zijn 12 jaar is Johannes Balbaert een van de jongste Blankenbergse Kraks ooit. Hij werd met ruime voorsprong verkozen. “We kregen van alle kanten steun”, blikt het gezin terug op de campagne.
Het hele gezin Balbaert schaarde zich achter de campagne van Johannes. “Papa heeft zich vooral met de online PR beziggehouden”, zegt hij, “maar mijn mama en broers hebben eveneens reclame gemaakt, en het leefde ook enorm bij ons op school. We kregen van alle kanten steun.”
De jongen die vanaf de borst verlamd raakte bij een verkeersongeval, neemt op 4 maart samen met de Gentse ultraman Nico De Neef in Israël deel aan de Ultraman Challenge, een driedaagse triatlon die begint met 10 kilometer zwemmen, gevolgd door 420 kilometer fietsen en twee marathons. “Het wordt een hele beproeving, maar ik voel mij er lichamelijk en mentaal klaar voor. Dat laatste is minstens zo belangrijk: als je al vierhonderd kilometer hebt afgezien op de fiets, dan zitten die laatste kilometers vooral in je hoofd. Daarom is het goed dat we met twee zijn, en Nico is ondertussen een echte copain geworden. We peppen elkaar voortdurend op.”
“Nico heeft ook al dikwijls gezegd dat Johannes hem mentaal vooruithelpt“, zegt vader Jurgen. “Dé uitdaging in de Ultraman Challenge wordt het fietsen, op de tweede dag van de wedstrijd. Maar ik heb alle vertrouwen in Johannes. Zijn vermogen is de laatste maanden enorm toegenomen.”
Apetrotse broers
“Johannes heeft toch een zot leven: overdag naar school, ‘s avonds gaan sporten of naar de muziekschool… En in het weekend? Even een triatlonnetje doen”, glimlacht oudste broer Hermes (20). “Johannes is de jongste van ons drieën, maar ik kijk naar hem op alsof hij mijn grote broer was. Ik ben ook altijd trots als ik tegen vrienden kan zeggen, die Ultrakid, da’s mijn broer. Eerst dachten we dat hij zot geworden was: heb je die afstanden al eens goed bekeken? Hij doet het natuurlijk niet alleen, maar toch… Nico had voor die Ultraman Challenge geen betere partner kunnen vinden: Johannes is een geboren grensverlegger”, aldus Hermes.
“We moeten wel oppassen dat hij er niet over gaat. Johannes kan enorm veel aan, maar hij is nog een beetje jong om zijn grenzen goed te kennen“, merkt Jurgen op. En mama Astrid heeft ook wel wat schrik voor de uitdaging op het water. “Bij de voorbereidingen ging dat allemaal goed, maar vier uur is toch wel lang.”
Ook de 17-jarige broer Jef gelooft in zijn kunnen. “Johannes is altijd al een speciale geweest, en dan heb ik het niet over die rolstoel. Op straat kijken de mensen daardoor soms raar, maar het is zijn wilskracht die Johannes speciaal maakt. Uit alles wat hij onderneemt, probeert hij het maximum te halen.”
Niet alleen voor Johannes zelf maar ook voor zijn huisgenoten waren de voorbije maanden behoorlijk intensief. “We worden er een beetje door geleefd”, zegt Jurgen. “Elk weekend is er wel íets te doen, en Johannes wil er zijn andere hobby’s niet voor laten. Ondertussen is hij ook peter geworden van vzw Tolbo, een organisatie die werk maakt van een inclusievere samenleving. Johannes kan zo het pad effenen voor andere kinderen.” (WK)
BIO h2>
p>
Privé p>
Johannes Balbaert (12) woont samen met zijn ouders Jurgen Balbaert (48) en Astrid Van Keer (41) en zijn twee broers Hermes (20) en Jef (17) in de Meeuwenlaan in Uitkerke. p>
p>
Loopbaan p>
Ging naar d’Oefenschool en volgt nu het eerste jaar Latijnse aan het Maerlant Atheneum in Blankenberge. p>
p>
Vrije tijd p>
Speelt basketbal bij BCO Dukes on Wheels. Volgt klavecimbel en toneel aan de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in Blankenberge. Gaat elke winter zitskiën met vzw Anvasport en elke zomer dansen met de organisatie To Walk Again. Leerde zeilen met Sailability en surft ook, eerst met Recreas en nu bij O’Neill Beachclub in Blankenberge. p>
“Kom uit je kot en vergeet je beperking”
Of er altijd al een winnaar in Johannes zat?
Jef: “Tegen zijn broers wint hij alleszins graag. Maar Johannes behaalt ook uitstekende resultaten op school. Hij is ontzettend pienter, hij heeft alles om het ver te brengen.”
Astrid: “In het begin maakten we de fout alles voor hem te willen doen. Door dat los te laten, is hij nu zelfredzamer.”
Nieuwe projecten om na de Ultraman Challenge naar uit te kijken?
Jurgen: “Nico en Johannes blijven samen sporten. Er staan al een aantal triatlons op de agenda voor mei en juni. En we zouden het Ultrakid-verhaal ook graag willen voortzetten.”
Wat die uitdaging nog met zich meebracht?
Astrid: “Johannes wordt nu niet meer zo gepamperd. Heel raar: plots zagen ze de jongen en niet meer die rolstoel.”
Johannes: “Als je altijd thuis in je rolstoel blijft zitten, leren ze daar buiten ook geen rekening met je houden. Ik kan de boodschap daarom niet genoeg herhalen: kom uit je kot en doe het. Hoe actiever je bent, hoe minder je ook aan je beperking en aan die verdomde rolstoel denkt. Het is niet omdat je in een rolstoel zit, dat je voor anderen moet onder doen.”
Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.kw.be/kraks2019
Alle Kraks van 2019
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier