Krak van Beernem: “Organiseren zit in mijn bloed, daar hou ik van”

Martine Costers is actief in de zakenwereld, werkt achter de schermen voor CD&V Beernem, is voorzitster van Vrouw en Maatschappij én zetelt in twee kerkfabrieken. Een bezige bij dus, die ook voor de toekomst nog veel plannen heeft.

Net voor ze opstijgt richting Genève, slagen we erin om Costers (55) nog even te spreken. Als werknemer bij Dupont is ze verantwoordelijk voor alle logistieke zaken in Europa, het Midden-Oosten en Afrika. Een job met vele buitenlandse reizen waardoor ze tijdens de week amper thuis is. Ze oefent nu een hoge functie uit, maar dat was lang niet altijd het geval: “Ik ben op mijn achttiende gestopt met school. Toen ik wilde kiezen voor een hogere opleiding, waren er altijd te veel vakken die me totaal niet interesseerden. Ik ben dan maar gaan werken, als doodgewoon administratief bediende bij De Gistfabriek (vroegere naam van DuPont, red.). Via jarenlange opleidingen in avondschool kon ik me meer en meer opwerken, maar ook daar komt nu een einde aan. Ik heb geen ambitie meer om door te groeien naar een hogere functie, want daarvoor moet ik verhuizen.”

Elke zondag tennis

Ook in het verenigingsleven scheert Costers hoge toppen. Haar kinderen begonnen ooit met tennis en een jaar later begon ze als secretaris van de club. Haar man werd aangesteld als voorzitter en Costers verzorgde alle administratieve zaken: “Ik vond dat een mooi moment die taak op te nemen en mijn man te ondersteunen als voorzitter. Als je daaraan begint, zit je vol goeie moed en heb je veel zin om zaken te veranderen. Maar op het einde raak je in een routine en dan besef je dat je op dezelfde manier te werk gaat als de vorige voorzitter. Tien jaar lang hebben we de tennisclub geleid richting een overstap naar de nieuwe terreinen. Toen die er waren, vonden we dat het tijd werd dat er een nieuw bestuur kwam, een nieuwe wind zou de club goed doen. En dat is ook zo, want we zijn nog altijd lid en gaan elke zondag tennissen.” Die zondagvoormiddag is voor haar dan ook heilig. Met zo’n druk leven moet je immers de familiemomenten zorgvuldig selecteren: “We gaan elke zondagochtend met de kinderen tennissen en ik vind dat zalig, het is ons wekelijks gezinsmoment.”

Achter de schermen

Toen haar activiteiten in de tennisclub verminderden, verhoogde haar activiteit in de Beernemse politiek. Voor CD&V houdt ze zich bezig met alle administratie en organisaties achter de schermen: “Alles wat ik kan doen via de computer, daar werk ik keihard aan. Wie niet kan mailen, kan met mij niet werken. Laat mij maar dingen achter de schermen organiseren. Organiseren is mijn ding, dat zit in me en dat doe ik enorm graag. Als ik 50 werd, heb ik zelf het feest van de Beernemse 50-jarigen georganiseerd.” Door haar drukke job is het voor haar moeilijk om vergaderingen bij te wonen: “De fractievergadering van CD&V Beernem? Als ik jaarlijks twee keer die vergadering kan bijwonen, is het veel. Ik probeer zoveel mogelijk van op mijn hotelkamer tijdens reizen voor het werk te doen.

Had je de nominatie en winst in de Krak-verkiezing verwacht?

Martine Costers: “Nee, ik viel volledig uit de lucht. In de strijd voor de verkiezing verwachtte ik bovendien sterke concurrentie van Erik Vandekeere, maar nu win ik toch!”

Waar wil je je in de toekomst nog voor inzetten?

“In de kerkfabrieken wacht ons een belangrijke stap richting de nieuwe toekomst van de gebouwen. Daar wil ik me dan ook in vastbijten. Op professioneel vlak hoop ik dat ik kan blijven doen wat ik doe. Ik voel me enorm goed in mijn job en wil niet verhuizen. Mijn sociaal leven in Beernem is me te dierbaar en zou ik voor geen goud willen missen. Overal kom ik bekenden tegen en kan ik babbelen.”

Wat wens je jezelf nog toe?

“Ik hoop dat mijn dochters goed settelen in de toekomst. Bovendien droom ik van nog veel grote reizen. Toen de kinderen in het middelbaar zaten, maakten we elke paasvakantie een grote reis. Mijn vader is jong overleden, ik heb toen beseft dat je van elke minuut moet genieten. Ik hoop dat ik in de toekomst opnieuw zo’n verre reizen kan maken, heel graag samen met mijn dochters. Met mijn man hoop ik dat ik in mijn pensioen veel kan reizen met de camper.”