Johan Verhaeghe is één van die mensen waarvan menig Kortemarkenaar de mening was toegedaan dat hij een Kraknominatie verdiende. Dat het gewezen Kortemarkse schoolhoofd nu ook die titel wegkaapt, komt dan ook niet als een verrassing. Johan kent iedereen en iedereen kent Johan, zij het niet als gedreven Rode Kruis-voorzitter, dan wel als ‘meester’Johan.
“Wat ben ik al aangesproken in de gemeente”, aldus Johan (73). “Heel wat mensen riepen me toe dat ze voor mij stemden. Dat waardeer ik enorm, maar er zijn veel mensen in de gemeente die deze titel verdienen, zoals de medewerkers van het Rode Kruis, alle bloedgevers, de vrijwilligers die zich inzetten voor onze bejaarden en zieken… Die Krakverkiezing is al bij al een mooi initiatief. Het brengt wat leven in de brouwerij, vooral in een gemeente zoals Kortemark. We zijn nog altijd een kleine, gezellige parochie, geen grootstad. Iedereen kent iedereen en dat is maar goed ook.”
Tussen de deelgemeenten hoeft geen Berlijnse muur te staan
Knowhow
“Ik ben nu al sinds 2003 met pensioen. Ik werd op m’n 28ste schoolhoofd in Kortemark en tien jaar later kreeg ik ook nog eens de gemeenteschool van Handzame onder mijn vleugels. Ik probeerde de kerk steeds voor iedereen in het midden te houden. Toen ik startte, vroegen de ouders me hoe ik het stelde met hun kinderen. Naar het einde van m’n carrière toe, vroegen ze hun kinderen hoe ze het stelden met de leraar. Vervroegd met pensioen gaan, zit er nu voor heel wat beroepen niet meer in. Die tijd komt nooit meer terug en dat is maar goed ook. Meestal waren dat de mensen met de meeste know-how en die zijn er juist nodig om jonge krachten verder op weg te helpen.”
Berlijnse muur
“Het hele avontuur rond het Rode Kruis en het bloedgeven startte ook in 1972. Ik kreeg de vraag of men de bloedafnames mocht doen in de lokalen van de school. Wegens plaatsgebrek weken we uit naar Blijgaarde en nog later naar de Kouter. Zo zijn we dan ook met de Kortemarkse hulpdienst begonnen. Al snel sloeg ik de handen ineen met Gilbert Vanroose uit Handzame. Zo zie je maar dat er tussen de twee deelgemeenten geen Berlijnse muur hoeft te staan. We kregen in de jaren 80 zelfs onze ziekenwagen gesponsord van Firmin Dupulthys. Die van ons deed 18 jaar dienst.” Johans vrouw Lena volgt het gesprek vanop de achtergrond, terwijl ze De Weekbode leest en plots lachend zegt: “Johan, weet je wat het is? Als Krak moet je het vooral goed kunnen zeggen.” Onze Krak beaamt dat met een brede glimlach.
Vragenrondje
Er is veel te doen rond discipline in het onderwijs. Hoe zag jij dit evolueren?
“De studentenopstand van 68 liet duidelijk zijn sporen na. Discipline ebde met de jaren weg. Er komen zowel fouten voort uit een strenge als uit een zwakke opvoeding, maar toch ben ik van mening dat streng zijn, beter is. Een onderwijzer moet baas blijven in zijn klas, punt andere lijn.”
Na een onderwijscarrière van 40 jaar moet je ongetwijfeld een groot leerlingenbestand opgebouwd hebben?
“Er moeten zo’n 3000 kinderen de revue gepasseerd zijn, twee generaties jongeren. Het viel me op dat heel wat intellect uit Kortemark wegtrok naar de grote steden of naar het buitenland. Toch maakt het me ook trots dat heel wat van mijn leerlingen het ver schopten: dokters, anesthesisten, professoren. Maar ook alle anderen kwamen meestal goed op hun pootjes terecht. Nu krijg ik soms een oud-leerling over de vloer die het tot computerspecialist schopte. Erg handig als je eens met je pc in de knoei zit.”
EHBO in Kortemark wordt meestal in éénzelfde adem genoemd met jouw naam.
“Ja, er zijn de cursussen bij het Rode Kruis, maar ik word nog vaak gevraagd om dit te geven bij verenigingen in de gemeente. Niet alleen EHBO, maar ook leren werken met een defibrilator. Heel veel mensen weten dat we ook over een uitleendienst beschikken. Ik heb het dan niet alleen over krukken, want ik werd ‘s avonds laat eens opgebeld door iemand die naar Mallorca vertrok, maar zich ergens bij het sporten geblesseerd had. Ik heb die mens dezelfde avond nog een rolstoel bezorgd, zodat hij zorgeloos met vakantie kon vertrekken.”
Is er leven na het onderwijs en naast het Rode Kruis?
“Ik volgde een cursus reisleider en regelmatig trek ik er met een bus op uit naar Friesland, Bourgogne, Normandië of het Zwarte Woud.”
Bio
Privé
Geboren op 4 september 1943, woont samen met zijn echtgenote Lena Verhelst in de Motemeerslaan. Samen hebben ze één dochter, en twee kleinzonen, Matthias en Dieter.
Loopbaan
Behaalde in 1964 zijn onderwijzersdiploma in Torhout, was leraar in de gemeenteschool in Kortemark. In 1972 werd hij benoemd tot schoolhoofd. Sinds 2003 met pensioen.
Hobby’s
Medewerker van het Rode Kruis. Daarnaast vindt hij de tijd om er regelmatig op uit te trekken als reisbegeleider naar Duitsland, Frankrijk en Nederland.
(JDK)
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier