“Innerlijk ben ik heel trots op mijn Krak-titel. Tegelijk worstel ik met de vraag: verdien ik dit wel?” Typisch Frieda Devinck. Samen met Danny Lannoy schreef ze magnifieke kunstboeken. Op haar 76ste blijft ze een fascinerende vrouw, die in een gesprek een onvergetelijke indruk maakt. En toch schittert ze vooral door haar bescheidenheid…
“Tot mijn twintigste woonde ik in de Kustlaan in het Zoute. Mijn moeder baatte er een parfumerie-papeterie uit. Ik werkte als jobstudente bij Neuhaus. Mijn ouders waren heel vooruitstrevend en modern. Hun deur stond altijd voor iedereen open. Ik ben een familiemens gebleven. Mijn familie is mijn rijkdom”, glimlacht ‘Frits’ Devinck, wiens opvolging met drie kinderen, zeven kleinkinderen en twee achterkleinkinderen verzekerd is.
Frits
“Die bijnaam Frits kreeg ik als tienjarig meisje bij mijn familie in de Oostkantons”, vertelt Frieda Devinck, die in 1960 met haar echtgenoot naar Duinbergen verhuisde. Ze studeerde Spaans en Russisch, maar raakte ook betoverd door de kunst van het geschreven woord. “Ik werk ondertussen al meer dan dertig jaar samen met Danny Lannoy. Eerst las ik zijn teksten na en vertaalde ze in het Engels en het Duits. We besloten snel om samen boeken te schrijven. Door met Danny samen te werken kreeg ik de mogelijkheid om in Scharpoord gedurende vier jaar creatief schrijven te volgen”, vertelt Frieda, die zich nadien liet strikken voor verhaaltjes, gedichtjes en poëzie. Intussen staan er op haar cv al zeven kunstboeken in co-auteurschap. Stuk voor stuk aanraders, maar daarmee is haar schrijfhonger nog niet gestild.
Mijn eerste boek ligt zeker al tien jaar klaar
“Mijn eerste boek ligt al tien jaar klaar, maar ik had nog niet te tijd om het uit te geven”, verrast Frieda Devinck. “Het is fictie, maar gebaseerd op echte feiten. Het handelt over het eiland Wulpen, dat in de jaren 1800 voor onze kust lag. Op het eiland bevonden zich tien dorpjes. Bij laag water kon je te voet naar Heist. Het wordt een verhaal over wulpse vrouwen, geschiedenis en de bezetting… Maar voorlopig moet het boek nog even wachten. Want ik ben nog volop bezig met het verbeteren van thesissen voor studenten. Een bezigheid waardoor ik veel bijleer. Eerst las ik de thesis van een architect na, dan die van een geschiedkundige en een regisseur, maar ik bewerk ook thesissen in het Engels en het Spaans.”
Sterke vrouw
Kortom: Frieda Devinck blijft een grande dame, die zich met klasse in de literaire wereld blijft bewegen. “Mijn echtgenoot is in juli 2011 overleden. Mijn schrijfwerk heeft me toen gered van de negatieve spiraal. Bovendien wilde ik een ‘sterke’ vrouw zijn voor mijn kinderen. Pas na twee jaar kreeg ik een zware inzinking… Wie Frieda Devinck is? Een vrouw die vindt dat de tijd te vlug gaat… En die veel vroeger met woord en taal had moeten beginnen.”
Vragenrondje
Hotel of B&B?
“Ongetwijfeld een B&B. Omdat mijn echtgenoot als zeeman bij de marine veel uithuizig was, zorgde ik voor de kinderen. We hadden een groot huis en ik begon met een bed & breakfast. Ons adres zat in de schuif bij de toeristische bureaus, maar ze mochten pas bellen wanneer alle hotels volzet waren. Ik bouwde een vast cliënteel op. BRT-man Johan Leysen, spelers van de open tennistornooien die niet graag in een hotel zaten, en Miel Cools kwamen hier jarenlang overnachten. Miel schreef ‘Nog dertig jaar mijn zoon dan schrijven we 2.000’ in mijn vensterraam. Heidi was toen nog klein. Omdat hijzelf een kindje van die leeftijd had, vroeg hij mij of hij haar de fles mocht geven.”
Crèche of onthaalmoeder?
“In de jaren zeventig was ik de voorloopster van de onthaalmoeders. De naam bestond toen zelfs nog niet. Mijn vriendin had een kapperszaak. Omdat wij een grote tuin hadden, vroeg ze of haar kinderen mochten komen spelen. Plots had ik zes kinderen en was ik én B&B-uitbaatster én mama en onthaalmoeder!”
Schotland of Noorwegen?
“Ik heb veel mooie landen gezien, maar Noorwegen overtreft alles! Omdat de jaren als varend zeeman dubbel telden, kon mijn echtgenoot al in 1991 met pensioen. Samen doorkruisten we heel Europa. Het allermooiste zijn de Lofoten, een eilandengroep in het noorden van Noorwegen. Het is een paradijs dat weinig mensen kennen.”
Vreemde talen of een goeie film?
“Met voorsprong talen! Ik volgde vier jaar Spaans en daarna vier jaar Russisch. In De Boeie gaf ik zeven jaar – onbezoldigd – Spaanse les op drie niveaus.” (DM)
Bio
Privé
Geboren in Knokke (het Zoute) op 10 december 1940. Getrouwd met wijlen Willy Van Elslande (overleden in 2011). Moeder van Peter, Els en Heidi. Woont sinds haar twintigste in villa Duinenslag in Duinbergen.
Studies
Lager middelbaar in Knokke en hoger middelbaar aan het Koninklijk Lyceum in Brugge. Volgde nadien scheikunde in Sint-Lieven in Gent. Studeerde Spaans en Russisch.
Vrije tijd
Schreef samen met Danny Lannoy zeven architecturale boeken en organiseert ook tentoonstellingen. Houdt van avontuurlijke reizen en lezen.
(DM)
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier