KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Kaat Hoornaert in Oostenrijk.
Kaat Hoornaert (43) kocht samen met haar man Daniel Sonck een bouwvallig Gasthof. Het is eens iets anders dan een B&B in Frankrijk, dacht ze. Kaat woont permanent in het pittoreske Salzburgerland, terwijl haar man nog in België werkt. Het gezin uit Roeselare volgt het parcours van de Rode Duivels met een Wienerschitzel in de hand.
Hoe ben je in Oostenrijk beland?
“Met ons gezin waren we in de zomer al enkele keren naar Oostenrijk op vakantie geweest. In de krokusvakantie van 2009 kwamen we voor de eerste keer skiën. Mijn man had dat nog nooit gedaan en onze jongste zoon was pas vier. Het was een beetje bang afwachten… We waren allemaal direct verkocht. Skiën was een activiteit die we allemaal samen konden doen, de hele dag door, buiten… Voor herhaling vatbaar, dachten we, en we reisden meerdere keren per jaar naar Saalfelden, een pittoresk dorpje in Salzburgerland.”
“In 2011 wilden we investeren in een tweede eigendom. Het idee om dat in België te doen, sloeg al snel om naar het idee om misschien een klein appartement te kopen in Maria Alm. Luidop droomden we er toen al van om hier permanent te komen wonen, want het was bij elk bezoek thuiskomen. Na veel bezoekjes aan appartementen zag ik een oud gasthof: Osterthor. Een halve ruïne, maar eentje met een rijke geschiedenis, zo bleek achteraf. De bouwval bood veel mogelijkheden. Ik wist het zeker: dit wordt onze plek om onze dromen waar te maken, gasten te ontvangen en te verwennen. Het was zwoegen om alles rond te krijgen, ook financieel, maar het is ons gelukt.”
Waarom een B&B in Oostenrijk, en niet in Frankrijk zoals vele Belgen?
“We hebben ook nagedacht over Frankrijk, maar de netheid, de mentaliteit… Dat heb je daar niet. In Oostenrijk genieten we van het gematigde klimaat, mét vier verschillende seizoenen. De bergen zijn zalig om naar te kijken. De lichtschakeringen bij het opkomen en ondergaan van de zon zijn fenomenaal. Je kunt urenlang wandelen zonder een levende ziel tegen te komen. Ik denk niet dat ik dat ooit beu word.”
Hoe lang woon je er al?
“Na veel plannen en organisatiegedoe zijn we in juli 2013 naar hier vertrokken. De roep naar het avontuur was te groot. Mijn jongste zoon en ik wonen permanent in Oostenrijk. Mijn man werkt nog tot eind 2016 een tweetal weken per maand in België. Wel handig: hij brengt typische Belgische producten mee en weet de laatste nieuwtjes uit onze thuisstad (lacht).”
Had je aanpassingsproblemen?
“Voor we hier kwamen wonen hadden we al een thuisgevoel. Dat is belangrijk als je zo’n stap zet. Mijn zoon had het de eerste weken lastig op school, maar ondertussen spreekt hij het dialect en het Hoogduits.”
Welke verschillen zijn er met België?
“Het gevoel van vertrouwen. In ons dorp staat een onbewaakt hutje langs de weg met streekspecialiteiten. Wandelaars of fietsers mogen nemen wat ze willen en geld in het doosje stoppen. Ook op de bloemenvelden geldt hetzelfde principe: bloemen afsnijden en geld achterlaten. Oostenrijk investeert ook meer in jeugd en onderwijs, de toekomst van het land. Er heerst meer discipline. De leerlingen geven elke dag een hand aan hun leerkracht. Ze zijn het dan ook gewoon om volwassenen te respecteren.”
Is de bevolking van Oostenrijk koeler dan de Belgen?
“Belgen zijn misschien inderdaad een tikkeltje vlotter. Een keer het ijs gebroken is en je je best doet om ze in het Duits te woord te staan, zijn ze erg vriendelijk. Hen een Belgisch biertje voorschotelen helpt alleen maar…”
Welk gerecht uit Oostenrijk eet je het liefst?
“De Oostenrijkse keuken is redelijk zwaar, met aardappel- en kaasgerechten. Dat ligt me niet zo. De restaurants bieden voldoende alternatieven aan, zoals steaks. In de warenhuizen is het aanbod even groot als in de Belgische warenhuizen. Ik mis enkel verse vis, omdat we ver van zee wonen. Eén van mijn Oostenrijkse vriendinnen ga ik overigens inwijden in de keuken van Pascale Naessens! Voor haar verjaardag krijgt ze het in het Duits vertaalde boek ‘Pur Genießen’ cadeau. Ik ben benieuwd…”
Ontmoet je vaak andere West-Vlamingen in Oostenrijk?
“Er wonen wel wat Vlamingen in de regio. Onlangs organiseerden we een match van de Rode Duivels in onze bar, waar een paar Belgen op zijn afgekomen die West-Vlamingen meebrachten uit Kortrijk en Waregem. We plannen om dat meer te doen, want zo leer je mensen kennen die ook hun leven hier hebben opgebouwd. Dat schept een band. Tegelijk is het belangrijk om te integreren en af te spreken met buren en nieuwe vrienden te maken. Dan word je sneller aanvaard. Het is zoeken naar een evenwicht, maar het lukt ons goed.”
“Ooit raakten we aan de praat met een Belg die hier in een sportwinkel werkte. Na een paar bezoekjes kwamen we te weten dat we eigenlijk familie zijn van elkaar. Mijn grootmoeder was de nicht van zijn grootvader. Grappig, en tegelijk bangelijk hoe klein de wereld wel niet is…”
(Sofie Pauwels)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier