Judoka Dirk Van Tichelt, de ‘Beer van Brecht’ maar ook Koksijds ereburger en jeugdsportcoördinator van Judoclub Koksijde, stal gisteren de show in De Container Cup op tv-zender VIER. In zijn typische recht-voor-de-raap-stijl ging Dirk tot op het bot, tot hij er letterlijk bij neerviel. Maar het resultaat mocht er wezen: hij brak de records van 4 op de 7 uitdagingen.
Topjudoka Dirk Van Tichelt werd maar liefst twaalf keer Belgisch Kampioen en sleepte op de Olympische Spelen in Rio (2016) een bronzen medaille in de wacht. Daarvoor kende Koksijde hem het ereburgerschap toe, en dat werd stevig gevierd met een reuzenpaella, gemaakt door de Orde van de Paardevisser. Maar Dirk is en blijft een bescheiden, nuchtere Kempische volksjongen. “Het zal wel zeer gaan doen, zeker” grapte Dirk toen hij commentaar kreeg op zijn T-shirt met opschrift ‘No pain, no gain’. En ‘zeer’ deed het zeker… Maar de gespierde 35-jarige ‘beer’ is een doorbijter. Hij vloekte in zijn sappige Kempische dialect, hij boerde, hij brak het kot af… Nadat hij even naast het golfballetje sloeg, mepte hij zo keihard dat de wand bijna aan diggelen ging, maar het leverde hem wel het record op van 116 m.
“Ik was al blij dat ik dat balletje heb geraakt” lachte hij achteraf. Hij zwierde gezwind over de monkey bars en klopte met 105 treden Victor Campenaerts die het 75 treden volhield. Maar Dirk vloekte opnieuw: “het vel is eraf!” Hij stond zelf versteld van zijn schutterstalent, want hij schoot vijf op vijf keer raak in het biatlon. Bij het roeien combineerde hij een prima techniek met goed getrainde spieren. Zijn prestatie gewichtheffen bij de bench press was indrukwekkend: hij tilde maar liefst 115 kg omhoog. Bij de laatste uitdaging, drie km fietsen, ging Dirk tot het uiterste. Het leverde hem geen record op – hij is dan ook geen wielrenner – en hij hield de moed erin voor zichzelf met zijn droge humor. “Ik fiets toch regelmatig naar de bakker om koffiekoeken te halen – voor mij nu graag een ronde met rozijnen” schertste hij. Dirk hield het vol tot hij uitgeput van zijn fiets neerviel. Dan werd het hem net te veel, en wilde hij dringend de container uit: “Ik voel me licht in mijn bol… Ik heb precies gezopen”… Maar zijn inspanningen leverden hem wel de eerste plaats op: met een eindtijd van 10.03.01 stootte hij Victor Campenaerts van de eerste plaats en Thomas Briels schoof op naar de derde plaats.
In coronatijden moet ook Dirk zich aanpassen. Voorlopig zijn er geen competitiewedstrijden in het verschiet. Trainen met een sparringpartner kan niet. Maar daar heeft hij wat op gevonden… Hij traint thuis in zijn eigen sportzaal… met een pop. Intussen is Dirk ook ‘huisman’, want zijn vrouw werk in de zorgsector. Als voorbeeldige papa zorgt hij nu voor zoontje Arthur (3) en dochtertje Fran (1,5), die hij inschakelt als ‘trainingsgewichten’. Zodra het kan gaat Dirk weer volop op de ‘normale’ manier trainen, want hij wil zich absoluut voorbereiden op de Olympische Spelen. Als die, zoals voorlopig gepland, doorgaan in 2021, staat de ‘beer’ dan op de mat in Tokio.
(MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier