Zestien jaar geleden zei Jona Vanbillemont (39) het vissersleven vaarwel. De laatste 15 jaar maakte hij furore als dj in Oostende en omgeving. Het gebrek aan perspectief doet hem nu echter terugkeren naar zijn roots in de visserij. “In februari ga ik terug vissen op zee”, klinkt het vastbesloten.
Jona Vanbillemont studeerde 20 jaar geleden af als schipper ter visserij aan het Provinciaal Maritiem Instituut. Tot twee jaar voor hij zou afstuderen, was hij leerling in Koninklijk Werk IBIS. Na zijn studies koos hij het ruime sop. Zeven jaar lang werkte hij keihard om vis op het bord van de consument te toveren.
“Na zeven jaar hield ik het voor bekeken”, vertelt Jona. “Mijn toenmalige vriendin was niet erg enthousiast over het leven met een visser en dat deed me beslissen om ermee te kappen. Toen ik de kans kreeg om een job in de horeca uit te oefenen, heb ik die kans gegrepen.”
Een jaar later spitste Jona zich toe op een job als dj en met succes. Hij was resident dj van café/club Hemingway in de Oostendse Langestraat en hij maakte furore op heel wat party’s in Oostende en omgeving. “Het nachtleven is een leven apart, maar ik heb het graag gedaan en ik zal het ongetwijfeld missen”, aldus Jona.
Alle horeca gesloten
In maart ging het hele land in lockdown: de horeca sloot de deuren en ook alle evenementen werden afgelast. Dat was het begin van een lijdensweg voor menig dj. “Er is al even geen perspectief meer en ik moest iets doen”, gaat Jona verder. “Ik heb zekerheid nodig in mijn leven en dat heb ik momenteel niet meer. Ik vrees ervoor dat ook komende zomer nog niet zal zijn zoals we allemaal hopen.”
Ik heb zekerheid nodig in mijn leven en als dj heb ik die door corona momenteel niet
Daarom keert Jona terug naar zijn grote liefde: de zee. “Eens visser, altijd visser”, klinkt het bij Jona. “Het vissen is iets dat altijd in je blijft zitten. Je beseft dat het een job is die niet veel mensen kunnen en willen doen. Het vissersleven is hard labeur, maar het heeft zijn charmes. Mensen denken allemaal dat we afzien en dat is in zekere zin misschien wel zo. We zijn lang weg van huis en het is hard werken, maar de samenhorigheid aan boord van een schip is immens groot en dat maakt de job zo speciaal.”
Op zoek naar een schip
Jona is nu op zoek naar een schip en is in onderhandeling met drie reders. “Ik ken de mensen die aan boord van die schepen varen en dat is wel belangrijk. Ik wil ook geen overhaaste beslissingen nemen. Eind januari beëindig ik mijn STCW-opleiding, een attest dat je moet behalen om te mogen varen. Daarna hak ik de knoop door.”
Toch ook nog dj
“Of ik nu helemaal niet meer achter een draaitafel zal staan? Toch wel, als ik eens na een reisje thuis ben, zal ik zeker nog boekingen aanvaarden. Het zal aanpassen worden, maar ik ben er meer dan klaar voor. Ik hoor hier en daar geruchten dat er geen toekomst is in de visserij, maar dat is er zeker wel. Het is een prachtige job en ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om het zeegat terug in te trekken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
