Vanuit het niets werd Hannelore Vens de voorbije maanden een bekend gezicht. Niet alleen in de gemeente, maar in heel Vlaanderen. Het meisje ‘met de twee protheses onder een minirok’ was campagnegezicht voor de StuBru-actie Music For Life. “Een ervaring die ik zonder mijn ongeval wellicht nooit zou gehad hebben”, klinkt het.
Twee jaar geleden veranderde voor Hannelore haar hele leven. Een plotse bloeddrukval op het perron van het station in Brugge deed haar op de treinsporen belanden. Net voor een aankomende trein. Ze verloor haar beide benen. Sindsdien gaat ze door het leven met twee beenprotheses.
Mama Monique Blomme en papa Marc Vens verbouwden de garage van hun woning in het Coudeveldt in Varsenare zodat Hannelore er op het gelijkvloers kon slapen, douchen en werken.
“Alles was plots anders. Het was een hele aanpassing. Maar het heeft mijn leven ook verrijkt”, legt ze uit. “Ik had het ongeval natuurlijk liever nooit meegemaakt, maar dankzij mijn handicap zijn er anderzijds wel mooie ervaringen op mijn pad gekomen. Ik werd een van de gezichten van de Music For Life campagne, ik kwam daardoor op de radio en op televisie.”
En ik heb zelfs mijn vriend leren kennen ‘dankzij’ mijn handicap”, grapt Hannelore. Robin’s moeder verbleef net als Hannelore in het revalidatiecentrum in Gent. Ze leerden elkaar kennen. En van het ene kwam het andere… “We willen dit jaar gaan samenwonen.” Dus verlaat ze dit jaar haar thuisgemeente, voor Boom.
Ik verhuis deze zomer. Leuk dat ik mijn gemeente kan verlaten als Krak
“Robin heeft al een huis. Dus het was logischer dat we daar gingen wonen. De verhuis staat in de zomer gepland. Maar ik zal natuurlijk nog heel vaak in Varsenare te vinden zijn. Mijn familie is hier, mijn vrienden… Ook Kazou zal ik heel erg missen. Mijn handicap heeft mij niet tegengehouden om daar te blijven meedraaien als vrijwilliger, zij het wel niet meer als moni, maar als kookouder. Mijn nieuwe woonplaats ligt natuurlijk in een ander CM-verbod. dus weet ik niet of ik nog zal mee kunnen gaan met Kazou Brugge. Hopelijk lukt het mij toch om dat engagement toch in stand te houden.”
Maar ze verlaat haar thuisgemeente dus wel als ‘Krak’. “Als je erbij stilstaat, is het wel een mooie manier om de voorbije 26 levensjaren in mijn gemeente af te sluiten. Het is een mooie erkenning dat je krak wordt. Het betkent dat mensen je respecteren om wie je bent en wat je doet. Toen we van de nominatie hoorden is mijn zus begonnen met online stemmen ronselen. En de rest van de familie en vrienden zijn allemaal mee op de kar gesprongen. Mijn vriend heeft zelfs in Antwerpen voor mij gestemd en anderen gemobiliseerd om te stemmen. De Krak reikt dus ver buiten West-Vlaanderen”, lacht Hannelore. “Dankzij de Krak en de ervaringen van de afgelopen maanden heb ik rolstoelen en beperkingen toch mee bespreekbaar gemaakt. Het is mooi dat de buitenwereld ontdekt dat het leven niet hoeft te stoppen bij een tegenslag. Hoe groot die ook is.”
Vragenrondje
Mag je grapjes maken over je handicap?
“Dat hangt er natuurlijk van af. Maar wat mij betreft wel. Ik heb veel fantoompijnen in mijn benen en dan grap ik wel eens: Papa, sta eens niet op mijn tenen, of iets in die aard. Mensen die ons niet kennen, vinden dat soms schokkend. Maar voor ons gezin is humor net een manier om met de veranderde situatie van mijn handicap om te gaan. Als je ermee kan lachen, dan heb je het toch al voor een stuk verwerkt, niet?”
Komen er volgend jaar opnieuw Music For Life-acties?
“Ja, ik ben er nu al over aan het denken. Ik denk eraan om kennissen en vrienden uit te nodigen voor uitgebreide brunches bij mij thuis. Op die manier wil ik natuurlijk geld in zamelen, maar ook een statement maken. Het is niet omdat je een handicap hebt, dat je jezelf moet isoleren. Je kan vrienden hebben, mensen uitnodigen, boodschappen doen. Je moet zelf in het leven willen staan. Met beide benen (lachend).”
“Ik denk wel dat ik sowieso ook wafeltjes ga moeten bakken. De mensen gaan erom vragen. Dus dan doe ik twee acties. Geen probleem. Ik heb met ‘roei for life’ en de wafelverkoop dit jaar eigenlijk ook twee acties gedaan. Alleen ben ik er nog niet uit welk goed doel ik ga uitkiezen. Het zou kunnen dat het opnieuw U/Turn wordt, of een ander goed doel.”
Heb je nog andere plannen voor 2017?
“Ik wil sowieso nog een trektocht doen. Met U/Turn of alleen met mijn vriend. Tenerife staat zeker op mijn verlanglijstje. In een periode dat het niet te warm is. Want hitte en prothesen zijn geen beste vrienden. Als ik zweet glijden ze gewoon af.”
Bio
Privé
Hannelore Vens is 26 en woont bij haar ouders Monique Blomme en Marc Vens in het Coudeveldt in Varsenare. In de loop van 2017 wil ze gaan samenwonen met haar vriend Robin, die in Boom woont.
Loopbaan
Hannelore werkt parttime als financieel analist bij Igepa
Hobby’s
Voor haar ongval hield ze van lopen, nu houdt ze het bij zwemmen en fietsen met de handbike… en spelen met mijn metekindje Marie. “Ik vind het belangrijk om actief te blijven”, zegt ze.
(IN)
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier