De gemeenschapsinstelling De Zande gaat samen met hun jongeren op zoek naar 20 nieuwe leefgroepbegeleiders voor de campussen van Beernem, Wingene en Ruiselede. Zij moeten de jongens en meisjes tussen 12 en 18 jaar bijstaan in het dagelijkse leven. De jongeren kregen de kans om een brief te schrijven en ook een video op te nemen met tips en vragen gericht aan hun potentiële nieuwe begeleiders. Geïnteresseerden kunnen langskomen op de unieke jobdag zaterdag 24 mei in Beernem.
Gezocht: 20 nieuwe leefgroepbegeleiders voor de gemeenschapsinstellingen De Zande in Beernem, Wingene en Ruiselede om verschillende groepen jongeren te begeleiden. “Over de drie instellingen heen, kunnen we 141 jongeren van 12 tot en met 18 jaar opvangen. Hier in Beernem is dat 18 jongens en 35 meisjes, want sinds een drietal jaar is dit een gemengde campus”, schetst Niels Heselmans van Agentschap Opgroeien. “De reden jongeren hier terecht komen zijn heel divers. Soms hebben ze een delict gepleegd of komen ze uit een kwetsbare situatie om hier een intense periode te verwerken.”
Die jongeren leven dag in en dag uit in verschillende leefgroepen op basis van hun noden samen met hun begeleiders en net voor die functies zoeken ze 20 nieuwe collega’s. “Deze keer wilden we het op een andere manier aanpakken en hebben we de jongeren zelf laten vertellen over welke unieke eigenschappen zij zoeken in een leefgroepbegeleider.”
Oprecht en meegaand
“Ik was heel verrast toen ze me de vraag stelden of ik een brief wilde schrijven aan onze toekomstige begeleiders. Het was superspannend om mee te werken aan het filmpje en heel zot om m’n eigen stem zo te horen”, vertelt Hannah (17), die al een drietal maanden in Beernem verblijft. Lang moest ze niet nadenken over haar brief. “Eigenlijk had ik onmiddellijk inspiratie. Een belangrijk punt is dat begeleiders niet te streng mogen zijn. Dat klinkt misschien wel dom, maar sommige komen hier aan en hebben het gevoel dat ze zichzelf als nieuwe moeten bewijzen en zijn daarom extra streng. Dat is helemaal niet nodig. Het is beter dat ze de tijd nemen om met ons te babbelen en ons te leren kennen.”
“Sommige zijn ook vol van zichzelf, maar dat werkt hier niet. Het is het beste als je oprecht bent. We voelen het al snel genoeg aan als dat niet zo is. Het voelt goed als iemand vraagt hoe het met je gaat en ook oprecht met jou inzit. Goed kunnen luisteren is dan ook heel belangrijk”, gaat Hannah verder. “Een goede begeleider is iemand, die me helpt vertrouwen in mezelf en mij de stap helpt te maken om volgend jaar alleen te gaan wonen onder begeleiding. Nu lijkt dat nog onrealistisch voor mij. Dus een oprechte babbel en duwtje in de rug helpen daar wel bij.” (Lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Aan de ene kant is het leuk als de begeleiders meedoen met de spelletjes tussendoor, maar het is ook eens leuk dat ze ons binnen de groep laten doen bij het koken bijvoorbeeld. Als de begeleiders erbij komen staan en niet mee doen, dan voelt het alsof we geobserveerd worden en ze zoeken naar iets dat niet goed is. Het is veel leuker om dan samen dingen te doen en grapjes te maken.”
De jongeren zijn zich goed bewust van het tekort aan begeleiders. “Ik snap dat begeleiders veel werk hebben en van alles moeten noteren op hun pc enzovoort. Maar je kan pas een band opbouwen buiten die bureau. Soms zijn ze zo druk bezig en dan wordt een babbel wel eens uitgesteld. Het is niet evident om er het beste van te maken, maar samen proberen we dat toch. Bij de begeleiders hebben we eigenlijk een goeie combinatie tussen oudere en jongere mensen nodig. De jongere staan dichter bij ons en begrijpen ons meer en de oudere hebben vaak meer ervaring of al kinderen en weten vanuit de andere kant hoe het is.”
Afwisselende job
Het leven op de campus volgt een dagelijks ritme. Jongeren volgen een programma van lessen, activiteiten, taken, zoals koken en refter en vrije tijd, die ze zelf mogen invullen. Tijdens de weekends mogen een aantal jongeren naar huis onder strenge voorwaarden en als dat natuurlijk thuis lukt. Andere blijven de hele tijd op de gemeenschapsinstelling.
Mike Verkimpe (31) uit Gent is zelf al 5 jaar aan de slag als leefgroepbegeleider in Beernem. “De ene groep heeft al iets meer begeleiding nodig dan de andere”, vertelt hij. Ikzelf sta in een groep, die veel structuur kan gebruiken. Dus onze planning staat vol van activiteiten, die elkaar opvolgen. Andere hebben meer ruimte om hun vrije tijd zelf in te delen. Ieder leefgroep heeft zo zijn eigen regels, eigenlijk zijn we precies allemaal minimaatschappijen naast elkaar.”
“Ik ben er zeker van dat je voor de job moet gemaakt zijn”, gaat Mike verder. “Zelf zou ik niet de hele dag achter een bureau kunnen zitten, terwijl deze job voor anderen niets zou zijn. Maar je haalt er hier zoveel voldoening uit. Er zit veel afwisseling in: activiteiten, bezig zijn met de jongeren, maar ook notities maken, verslagen uittypen en contact hebben met de jeugdrechter. Het is niet altijd chillen in de zon.”
“Het belangrijkste is dat begeleiders zich moeten kunnen inleven in de situatie van de jongere”
“Iedere dag van mijn job is zo verschillend. De ene dag gaat zo snel voorbij en ga ik naar huis met een immens goed gevoel. Andere dagen loopt er van alles anders dan gepland, kan je minder praten met de jongeren. Dan heb ik een gefrustreerd gevoel alsof het beter kon voor hen. Met wat meer mensen in ons team zouden we elk stukken meer kunnen doen voor de jongeren en meer tijd voor hen hebben. Wij voelen dat tekort nog des te meer. Ook de jongeren zijn ons soms beu gezien en zouden wel wat afwisseling willen.”
“Het allerbelangrijkste voor mensen, die ons team willen komen versterken is dat ze zich moeten kunnen inleven in de jongeren hun situatie. Zij zijn het slachtoffer van een slechte situatie , een donkere rand van de maatschappij waarin ze terecht gekomen zijn en dan de verkeerde dingen gedaan hebben. Ze moeten de kans krijgen om vanaf nu beter te doen voor zichzelf. En je moet je blijven inzetten voor de jongere. Soms hebben ze hele hoge muren rond zich opgebouwd en duurt het een tijd voor er een band is. Bij andere is het een test om te zien of je wel echt jouw best wil doen om hen te helpen en ze niet weer teleurgesteld zullen worden.”
Jobdag
Een gesloten instelling is vaak een onbekende wereld, ook voor sollicitanten. “Daarom zetten we een jobdag op poten”, gaat Heselmans verder. “Op zaterdag 24 mei tussen 10u en 15u kunnen geïnteresseerden zich onderdompelen in de werking van de instelling en kennis maken met alle verschillende functies. Iedereen is welkom en kan er meer uitleg krijgen over de job en de thema’s, die hier regelmatig aan bod komen. Al is een diploma als criminoloog, maatschappelijk werker, (ortho)pedagoog of sociaal readaptatiewetenschapper uiteraard ook nodig om aan de slag te gaan.
Naast leefgroepbegeleiders zijn ze nog op zoek naar leerkrachten, contextwerkers en trajectcoördinatoren. “Ook de collega’s zelf zullen paraat staan om de nodige toelichting te geven over de unieke facetten van hun job. En dat voor elke functie binnen de gemeenschapsinstelling, die een rol speelt voor de jongeren”, besluit Heselmans.
Inschrijven voor de jobdag kan via deze link.
