Ingeborg: “Brugge is voor mij het Disneyland van België”

De kinderen kwamen binnen gegleden in haar Schuif Af, ze was matchmaker in Blind Date, vertegenwoordigde met Stef Bos ons land op het Eurovisiesongfestival… Ingeborg Sergeant zette straffe wapenfeiten neer, tot ze ervoor koos om haar leven over een andere boeg te gooien en De evolutie uitbouwde, haar centrum voor yoga, meditatie en zelfontwikkeling.

Wanneer we De evolutie binnenstappen, overvalt de sereniteit ons meteen. Maar de rust wordt af en toe onderbroken door de speelsheid van Zon en Maan, de twee Britse korthaarkittens die sinds kort Ingeborgs leven mee kleur geven.

“Ik heb altijd katten gehad, maar dat waren meestal stratiers. Onze laatste poes Shiva woonde al jaren bij ons, tot ze vorig jaar gestorven is. Ik had een rouwproces van een jaar achter de rug, toen een vriendin onlangs zei: Wat denk je, Ingeborg? En nu zit ik hier met deze twee speelvogels”, glimlacht onze gastvrouw.

Zopas lanceerde je de website iedereenyoga.com, een online platform waarmee je iedereen aan de yoga wil krijgen. Wat zijn je drijfveren?

Ingeborg: “Ik ben al 15 jaar yogalerares, maar ik wil van yoga mijn beroep niet maken. Dat klinkt misschien raar, maar ik wil de verwondering die yoga me nog altijd brengt graag houden. En dat lukt niet als ik elke dag lesgeef. Ik geef op woensdagochtend en -avond yogales en dat is vooral aan mensen die al jaren komen en af en toe is daar eens een nieuw gezicht bij.”

“Dat onze ruimte niet meer plaats biedt aan andere mensen, is één van de redenen waarom we het yogaplatforum gelanceerd hebben. Maar minstens even belangrijke drijfveren zijn de grote vraag naar yoga, de behoefte van mensen om aan yoga te doen wanneer zij er tijd voor hebben en dan zijn er ook nog mensen die liever geen groepsles volgen. Daarnaast miste ik ook iets in het aanbod dvd’s, iets wat ik wel kan overbrengen naar de mensen. In verschillende filmpjes leer ik mensen op een zeer toegankelijke manier aan yoga doen.”

Je zal altijd het gezicht blijven van de legendarische programma’s Schuif Af en Blind Date. Heeft dit vandaag los van de media-aandacht nog invloed op je leven?

“Ik ben even lang weggeweest van televisie als dat ik er voor gewerkt heb. Ik ben nu weer meer op televisie geweest het voorbije jaar, maar nu zeg ik dat ik er nooit meer naar terugkeer. Terwijl dáár nochtans wel een uitdaging ligt voor mij.”

“Maar ik ben vooral teruggekeerd naar televisie omdat ik in De evolutie dagelijks diepmenselijke verhalen hoor die mensen in hun leven en op hun werk beleven. En dan zeggen ze mij: Ingeborg, jij hebt gemakkelijk spreken, maar je zou eens op mijn werk moeten komen! Ik moest dus eventjes terug naar televisieland, om de mens weer beter te begrijpen. Wat ik uit dat hele avontuur meeneem, is dat we allemaal veel beter voor onszelf zorgen.”

Je ging naar Studio Herman Teirlinck, bouwde een succesvolle televisiecarrière uit en maakte daarna een switch in zowel je carrière als in je leven. Je doet altijd wat je wil?

“Ik heb altijd van mijn hobby mijn beroep kunnen, dat besef ik al te goed. Tegelijkertijd zijn er ook mensen naar De evolutie gekomen voor de naam Ingeborg. Die hier anders niet zouden komen, maar met het oordeel binnenkomen: hoe kan die nu yoga en meditatie geven als die zo wereldvreemd is geworden? Maar ik ben volledig mens. Ik leer ook aan mensen dat yoga en meditatie je niet wereldvreemd maken. Maar je mag je er wel niet in verliezen, zoals ik deed de eerste drie jaren nadat ik gestopt was met tv.”

Ik ben al 15 jaar yogalerares, maar ik wil er mijn beroep niet van maken. Dat klinkt misschien raar, maar ik wil de verwondering niet verliezen die yoga mij nog altijd geeft

“Ik had zodanig in een uiterlijke wereld geleefd dat ik innerlijk wou herbronnen. Maar op een bepaald moment besefte ik dat ik niet in die wereld kon blijven en dat het contact van hart tot hart met je naasten even belangrijk is. Niet belangrijker, maar even belangrijk. Het uiterlijke leven en het innerlijke leven moeten in balans zijn. Tot op vandaag zijn yoga en meditatie nog steeds de manier waarop ik het makkelijkst het midden vind tussen die twee.”

Je werkt en woont onder één dak. Kun je zo gemakkelijk afstand nemen van je job?

“Ik kan de twee heel gemakkelijk loskoppelen, want ik heb letterlijk een sluis laten bouwen tussen De evolutie en het woongedeelte. Die hal is mijn E19, met het verschil dat ik hem te voet afleg en zonder file. In tegenstelling tot mijn man, die het binnenland in moet en dagelijks in de file staat.”

Hoe maak je vandaag voor mensen het verschil?

“Ik ben daar heel voorzichtig in, maar als ik ergens het verschil in wil maken, is het dat ik mensen hun eigen raadgever in hun hart wil laten ontdekken. Dat is de focus van De evolutie.”

Welke persoonlijke prestatie maakt jou het meest trots?

“Dat is dan toch wel Where the sky touches the sea. Ik ging nooit meer een cd maken. Zei ik toch. (lacht) Maar in september vorig jaar is het er toch weer van gekomen. Het Evolutiekoor en het Fiorettikoor hebben we samengebracht en een jaar lang repeteerden we telkens één vrijdag per maand. Er kwam een cd van en we gaven toen ook enkele concerten.”

Op mijn 32ste kreeg ik een enorm verlangen naar m’n thuis en ik dacht dat die in Brugge lag

“Die waren zo fijn, dat we dit zijn blijven doen. Zo is er op 25 februari een luister- en meezingconcert in het diocesaan centrum Groenhove in Torhout ten voordele van een goed doel. Bernard Opsomer, een bevriend homeopaat, gaat samen met 16 studenten in Malawi aan malariapreventie doen op basis van homeopathie.”

Dinsdag was in ‘Alloo bij Ingeborg’ te zien hoe Luk Alloo op zoek ging naar het feit waarom jij zo’n fenomeen bent én blijft.

“Ik wil voor alle duidelijkheid geen fenomeen zijn. (lacht) Ik heb een hoog foert-gehalte en een vrijheidsgevoel waardoor ik mijn hart volg. Wie stopt nu met Blind Date als daar miljoenen mensen naar kijken? En je daar ook nog eens heel goed voor wordt betaald? Maar als iets op is, is het op.”

“Ben ik net daarom een fenomeen? Ik vind mezelf vooral heel gewoon en het is nooit mijn bedoeling om aandacht te trekken. Wat doe ik eigenlijk? Alleen maar dingen die mij gelukkig maken. Ik heb ook weinig schroom. Want wat maakt het uit wat mensen zeggen? Ze zeggen altijd iets, positief of negatief. Anderzijds wil ik ook niet stoer doen, want ook ik ben gevoelig aan meningen en ik vind het heel leuk als mensen mijn liedjes willen meezingen.”

Hoe ziet een traditionele zondag er uit voor jou?

“Ik werk veel in de weekends, maar op een ‘thuiszondag’ gaat mijn lieve man ontbijt halen. Als Robin dan nog eens langskomt met zijn vriendin Jade is mijn zondag ongelooflijk geslaagd. Hij studeert in Antwerpen en met een lief in Gent, zie ik hem ook niet zo heel veel meer. Op zo’n dag loop ik ook graag eens de stad binnen. Ik vind Brugge een topstad. Vroeger moest ik de natuur in om een vakantiegevoel te hebben, nu trek ik de stad in. Ik adem daar de wereld in.”

Ben je een echte Brugse?

“Ik ben geboren in Menen. Mijn ouders hebben voor mij nog een Ingeborgje gehad. In een verkeersongeluk voor hun deur is mijn zusje gestorven. Dat meisje kwam terug in mij, weer een Ingeborgje. Zes weken na mijn geboorte zijn we verhuisd naar De Lane in Brugge. Van daaruit zijn we nog enkele keren verhuisd, maar ik ben lang in Brugge naar school geweest.”

“Ook Kings Tapijten, de winkel in binnenhuisrichting van mijn ouders, is altijd in de Smedenstraat gebleven. Na Herman Teirlinck heb ik in Zoersel gewoond en daarna heb ik gebouwd in Onze-Lieve-Vrouw-Waver, vlakbij Mechelen. Heel de periode bij VTM woonde ik daar. Op mijn 32ste kreeg ik een enorm verlangen naar thuis en ik dacht dat dat Brugge was. Toen ik hier uiteindelijk kwam wonen, voelde ik dat de thuis die ik zocht een weg naar binnen was. Terugkeren naar m’n roots heeft daar wel bij geholpen. Voor mijn twee mannen was het niet evident om naar Brugge te verhuizen. Roland is een echte Brabander en Robin was toen 10 jaar en ging naar school in Mechelen.”

Is Brugge je eindbestemming?

“Dat durf ik niet zeggen, want voor hetzelfde geld ben ik opeens weg naar ergens helemaal anders. Maar Brugge is de mooiste stad van het land. De koetsen, de bootjes, de kerken… Voor mij is Brugge het Disneyland van België!”

Lekker eten

“In Brugge heb je veel lekkere adresjes, maar ik eet heel graag bij vegetarisch eethuis De Bron in de Katelijnestraat. Ze hebben er zeer gevarieerde en erg lekkere dagschotels. Zelf ben ik geen keukenprinses, ondanks dat mijn man manager is van bekende tv-koks als Piet Huysentruyt en Jeroen Meus. Maar omdat ik met mijn drukke agenda toch gezond wil eten, eten we minstens drie keer per week van of in De Bron. Wat ik ook een heel leuk plekje vind, is koffiebar Li O Lait in de Dweersstraat. Daar ga ik graag met een vriendin een gemberthee drinken.”

Mooie plekjes

“Als er mensen op bezoek komen, dan wil ik hen zeker het Minnewaterpark met daarbij het Begijnhof laten zien. Ik vind dat een heel bijzondere plek. We hebben nog een huis willen kopen met zicht op hetMinnewaterpark, maar dat was echt zó duur en het zou moeilijk geweest zijn om er een zaal bij te bouwen. In de Heilig Bloedkapel ben ik ook heel graag. Dat Heilig Bloed vind ik iets heel aparts, dat doet iets met mij.”

Reizen

“Ik ben iemand die de wereld wil zien. Maar als ik een plek gevonden heb, dan blijf ik daar meestal wel trouw aan. Nu ga ik voor de zevende keer naar Medugorje in Bosnië-Herzegovina. Dat is een onwaarschijnlijke krachtplek. In dat dorp verschijnt Maria sinds 1981 aan zes jongeren, die nu ondertussen vijftigers zijn. Iedereen bidt daar, de hele dag door! Mijn idee voor de meezingconcerten is trouwens daar ontstaan. Die reizen maak ik niet met Roland, maar alleen of in groep. Vorig jaar zijn Roland en ik op reis geweest naar Naxos en dit jaar gaan we terug. Op dat Griekse eiland voel ik me op het Ibiza van twintig jaar geleden.”

Shoppen

“Ik shop altijd in Brugge, al ben ik eigenlijk niet zo’n goede shopper. Ik winkel in functie van wat ik nodig heb. Je hebt mensen die dat echt goed kunnen en shoppen zelfs leuk vinden, maar ik word daar een beetje moe van. Dat is wellicht omdat ik het plezier van shoppen nog niet heb ontdekt, net zoals ik het plezier van koken nog niet heb ontdekt.” (BC)