Het nieuwsfeit dat Oostkamp anderhalve maand heeft beheerst, is zeker de moord op Maud en Ona Vanhaverbeke op 16 november. Iedereen was geschokt en leefde mee met de getroffen families. Ook nu nog blijft dit nieuwsfeit door de hoofden van velen spelen.
Zo ook bij burgemeester Jan de Keyser die vroeg die avond op de hoogte gebracht werd van het gruwelijke feit, een feit waar hij in eerste instantie met veel ongeloof op reageerde dat het hier in de dorpsgemeenschap kon plaatsvinden.
Maar als burgemeester ging hij zeer snel in overleg met de veiligheidsdiensten. “Bij een belangrijk feit zoals een brand, een zwaar ongeval of een verdacht overlijden ga ik per direct naar de plaats van het gebeuren. Bij deze specifieke gebeurtenis werd ik ingelicht in het politiekantoor Het Houtsche in Oostkamp. Daar heb ik ook mama Astrid en haar ouders ontmoet en gesproken.”
Emoties
Maar de gruwelijke feiten raken Jan de Keyser als vader en opa ook zeer diep. “Het is belangrijk om je eigen emoties te kanaliseren en deze niet te laten overheersen. In alle eerlijkheid heeft het beeld van mijn kleindochter Juliette meermaals door mijn hoofd geflitst. Ik heb mijn persoonlijke gevoelens nooit uitgeschakeld omdat ik het belangrijk vind om jezelf te blijven.”
“Feit is wel dat het me altijd lukt om mijn emoties nooit de bovenhand te laten halen op de rationele beslissingen die moeten worden genomen. De school informeren, omgang met de pers, voorbereidingen met betrekking tot de uitvaartdienst. Achter de schermen moest er immers heel wat gebeuren op praktisch niveau.”
“De jarenlange bestuurservaring is hierbij een grote meerwaarde. Eens ik thuiskom van dergelijke moeilijke momenten heb ik echter wel nood aan een goede babbel om alles een plaats te kunnen geven. Daarvoor kan ik gelukkig rekenen op mijn sterke vrouw, collegiale bestuurders, maar ook op de steun van dorpsgenoten, familie, kennissen en vrienden. Ja, zelfs uit de politiek. Zo belde onder andere minister Annelies Verlinden me spontaan op.”
Zwarte pagina
De dubbele kindermoord zal een zwarte pagina blijven in de geschiedenis van Oostkamp. “Maar naarmate de tijd vordert, zie je doorheen het verdriet en ongeloof alsmaar meer de warme, solidaire gevoelens van onze leefgemeenschap. Er is in die week héél véél warmte gecreëerd in ons dorp. Warmte die blijft hangen.”
“Daar zijn de vele boodschappen, bloemen, tekeningen, kaarsjes op onze gecreëerde troostplek op het Hofplein een teken van. Iedere avond passeerde ik voorbij het Hofplein en stopte ik even. Die warmte van zovele mensen uit onze 8020-gemeenschap was toen voelbaar tot in mijn auto.”
“Ik blijf respectvol kijken hoe de school De Kiem is omgegaan met dit vreselijke verlies. Ook de troostplek die we vanuit de gemeente hebben georganiseerd is een blijvertje in mijn geheugen. Finaal voelde ik me de voorbije weken veel meer burgervader dan burgemeester. Ik hoop dat we het nooit meer hoeven mee te maken, maar laten we vooral nooit de twee prachtige sterretjes Ona en Maud vergeten”, besluit de burgemeester. (GST)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
