Delphine Deceuninck over haar strijd tegen borstkanker: “Ik heb echt waar gedacht dat ik zou doodgaan”

Ook haar man Gregory Vandeweghe was een grote steun tijdens het herstel van Delphine Deceuninck. © Stefaan Beel
Wouter Vander Stricht

Delphine Deceuninck (39) heeft er zopas nog een borstoperatie op zitten. Daarvan herstelt ze ondertussen, maar meteen zet ze ook haar schouders onder een benefietfeestje waarvan de opbrengst naar Think Pink gaat. “Toen ik een jaar geleden de diagnose kreeg, dacht ik echt waar te gaan sterven. De chemo is achter de rug, mijn borst is ondertussen geamputeerd en ik heb afgezien. Hoewel ik vaak in stilte gehuild heb, trachtte ik ook positief te blijven voor mijn omgeving. Maar ik heb ook veel gehad aan mijn man, mijn familie en de vrienden. En door mijn kanker heb ik zelfs nieuwe vriendinnen.”

Delphine Deceuninck is samen met haar man Gregory Vandeweghe (33) het gezicht van café ‘t Hoekske in het centrum van Beveren. “Ik ben uit Passendale afkomstig, we wonen nu samen in Koolskamp en ons café is hier in Beveren. In feite is het Gregory die hier de zaak runt, ik had ook nog mijn werk.” Sinds een jaar gaat ze de strijd aan tegen borstkanker. “Eind september 2020 ontdekte ik een bolletje in mijn borst. Ik maakte me nog niet meteen ongerust en ben naar mijn huisdokter geweest. Die predikte ook kalmte, maar uiteindelijk kwam er toch een mammografie en een punctie aan te pas in AZ Delta. En dan kreeg ik dat telefoontje: het was kwaadaardig. Ik dacht meteen dat ik dood zou gaan. Het sloeg bij mij in als een bom. De kanker was ook vrij agressief, de behandeling moest meteen beginnen. Op 20 oktober 2020 heb ik mijn eerste chemokuur gekregen. Vier zware kuren, in totaal zelfs twaalf kuren. Op 2 maart 2021 kreeg ik mijn laatste kuur, op 28 maart hebben ze mijn borst volledig weggenomen. Er zat ook een andere tumor. Die was nog goedaardig, maar ze wilden geen risico nemen.”

Blauw van de operaties

De borstamputatie was ook een heel zware operatie. De revalidatie nam drie maanden in beslag. “Tegen dat het café weer open mocht, periode mei en juni, begon ik me al wat beter te voelen. In de lockdowns zijn we ook vaak samen thuis geweest. Gelukkig maar, want ik kan niet tegen alleen zitten. Ondertussen volgde ook al een reconstructie van de borst, daarbij halen ze vet weg uit je buik om een nieuwe borst te creëren. Maar die voelt nog altijd niet als van mezelf. Vorige week hebben ze bij een nieuwe operatie nog wat geretoucheerd. Als ik onder de douche sta, herken ik mezelf ook niet. Bovendien zit ik helemaal blauw van de operaties.”

Nog nooit zo geweend als de dag dat ze mijn haar moesten afscheren; de kapster weende met mij mee

Zonder steun van al wie haar lief heeft, was het natuurlijk een pak moeilijker geweest. “Ik heb ook een zoon Louis (16). Die hield zich sterk, ook al zag hij zijn mama met een pruik. Zelf heb ik eerlijk toegegeven vaak ‘s nachts alleen in het donker ik sliep in een ziekenhuisbed liggen wenen. Ik moest op de duur slaappillen gaan nemen. Overdag hield ik mij sterk. Voor mijn ouders en schoonouders dirkte ik me op en toverde ik mijn glimlach naar boven. Je wil niet dat die mensen geen oog dicht doen. Maar ik heb veel harde noten moeten kraken. Ook toen mijn haar af moest. Een vriendin die ook kapster is, heeft dat gedaan. Ik heb nog nooit zo geweend als die dag. Mijn lange blonde lokken waren allemaal weg. En mijn vriendin huilde mee.”

Week alleen in het ziekenhuis

Bij de operatie in AZ Delta mocht Delphine ook een week lang geen bezoek hebben. “Daar lag ik dan. Maar de vrienden hadden een stick vol met filmpjes gezet. Die duurden wel drie kwartier en stuk voor stuk spraken ze me moed in. Ik heb ook nieuwe vriendschappen gesloten, vaak ook met lotgevallen of met mensen die ik wel halvelings kende, maar plots heel begaan waren met mij. Nu nog heb ik bij iedere ingreep de schrik dat ik er zal in blijven, maar van de andere kant probeer ik ook zo positief mogelijk te zijn. Om de drie weken heb ik nu nog nabehandeling en krijg ik een herceptinespuit om eventueel nog microscopisch kleine kankerdeeltjes te bestrijden.”

Huwelijk met rode loper

Delphine staat ondertussen ook ietwat anders in het leven. “Je moet genieten van de kleine zaken rondom jou! Ik ben nu aan de beterhand, maar na iedere behandeling ben ik toch nog een tweetal dagen wat futloos. Tijdens de chemokuren heb ik ook echt afgezien, ik had nul energie. Je kan het niet beschrijven hoe je je voelt. Gelukkig konden we toen ook even uitblazen op het appartement aan zee van mijn ouders. Dan maak je eens een kleine wandeling en zie je al eens iets anders.”

foto SB
foto SB © Stefaan Beel

Vorig jaar stapten Gregory en Delphine ook in het huwelijksbootje. “Op 27 november”, spiekt ze al lachend op haar trouwring. “Ik was nog nooit getrouwd geweest, dit was het perfecte moment daarvoor. Er golden nog maatregelen, maar niettemin was buiten toch wat volk opgedaagd aan het gemeentehuis in Ardooie. Er was zelfs een rode loper. En zopas zijn we ook nog eens op vakantie geweest naar Griekenland. We nemen nu alles mee wat we kunnen. Je moet uiteraard werken om je brood te verdienen, maar er is meer dan dat.”

Zaterdag 6 november in ‘t Hoekske: Eerste Pink Party voor het goede doel

Als borstkankerpatiënt draagt Delphine Deceuninck Think Pink een warm hart toe. “Die organisatie doet heel voor patiënten en hun familie. Dat heb ik zelf mogen ondervinden.” En nu wil Delphine ook iets terugdoen. Op zaterdag 6 november organiseert ze daarom de eerste Pink Party. Plaats van afspraak is café ‘t Hoekske. “We hebben ook heel wat mensen die gratis hun medewerking verlenen. Een goede vriend van Gregory, Matthias Decancq (DJ Canqie), en Gregs broer Steve Grymonprez (DJ Kokske) brengen er de sfeer in. De drummers van Beng!, bekend van Belgium’s Got Talent, komen ook optreden. Naast de gebruikelijke dranken zullen er ook cocktails zijn en tapas om de honger te stillen. De opbrengst gaat naar Think Pink.”

In oktober worden er voor Think Pink over het hele land heel wat events op poten gezet. “Door mijn nieuwe operatie waren we wat aan de late kant. Maar we denken er al aan om voor volgend jaar nog grootser uit te pakken. Misschien met een tweede Pink Party, maar ook met een wandel- en fietstocht. We zien dan wel, maar alle ideeën zijn welkom. Het feestje staat open voor iedereen, maar misschien kan men hier wat ervaringen delen. Heel veel mensen hebben in de familie te maken met kanker. En er is natuurlijk ook meer dan borstkanker alleen. Zelf heb ik via Facebook mijn verhaal verteld. Zo moest ik niet iedere dag een massa berichten beantwoorden, dat werd een parttime job”, lacht Delphine. “Maar ik heb daar heel wat positieve, deugddoende reacties op gekregen.”

Pink Party op zaterdag 6 november vanaf 19 uur in café ‘t Hoekske in Beveren. Gratis toegang.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier