Woensdag werd Natascha Haesaert (52) uit Lichtervelde getrakteerd op een dagje nietsdoen. Na haar borstkankerdiagnose staat haar leven even op z’n kop, en poetsen is op sommige dagen wel het laatste van haar zorgen. Whirlpool, fabrikant van huishoudtoestellen, zorgde er vandaag voor dat haar huis van kop tot teen werd schoongemaakt. Tussendoor werd Natascha verwend met een brunch, ter plaatse klaargemaakt door Laura Verhulst (aka. Madam Bakster). Als kers op de taart krijgen de vier patiënten een wasmachine als extra duwtje in de rug.
Niet te onderschatten
Oktober is Borstkankermaand, en dat heeft Whirlpool goed begrepen. Via een wedstrijd, in samenwerking met Think Pink, selecteerde het bedrijf vier borstkankerpatiënten om hen een dagje te ontlasten van hun huishoudelijke taken. Natascha, de West-Vlaamse winnares, was als eerste aan de beurt. Zij staat aan het begin van haar kankerbehandeling.
“Begin augustus liet ik me screenen, naar aanleiding van de brief die ik had gekregen in het kader van het Bevolkingsonderzoek. Het bericht dat de resultaten niet goed waren werd snel opgevolgd door de officiële diagnose van borstkanker, op 8 september. Eind vorige maand werd ik al geopereerd”, vertelt de Lichterveldse.
“Ik kan rekenen op mijn man en dochter, maar niet iedereen krijgt hulp tijdens hun kankerbehandeling”
Wat ze nu al zeker weet is dat ze 20 bestralingen en 5 jaar antihormoontherapie zal moeten ondergaan. Voldoende ondersteuning, weet ze nu al, zal cruciaal zijn: “Ik kan 100% rekenen op mijn man en dochter. Wanneer ik een mindere dag heb nemen zij volledig het huishouden op zich. Poetsen, boodschappen doen, koken… Ik voel me nu al veel sneller moe, tijdens de behandelingen zal dat nog een stukje erger zijn vermoed ik. Ik kan me niet voorstellen hoe een alleenstaande zich staande moet houden tijdens die periode. Ook op mentaal vlak valt zo’n diagnose niet te onderschatten. Voor mij is deze dag heel welkom, maar ik sta vooral achter de boodschap van Whirlpool: als je iemand kent met kanker, bied dan wat vaker eens hulp aan.”
Onbetaalbare hulp
Als er iemand is die weet welke invloed een kankerbehandeling kan hebben op het gezinsleven, dan is het Laura Verhulst (29) uit Knokke-Heist wel. Beter bekend als Madam Bakster, van de gelijknamige zaak in Gent, Laura verloor bijna een jaar geleden haar man Kobe aan kanker. Zij verzorgde de gezonde brunch voor Natasha en haar familie. “Toen Think Pink mij contacteerde over deze actie wist ik meteen dat ik dit niet kon weigeren. Het voelt zo goed om iets te kunnen betekenen voor lotgenoten, ook al is het best confronterend om mij te engageren voor dergelijke projecten terwijl ik zelf nog volop in de rouwfase zit.”
In de foodtruck van Whirlpool maakte Laura talloze voedzame brunchgerechtjes: chiapudding met mango, proteïnepannenkoekjes met ricotta, shakshuka, scones met haver, chocoladekoekjes, toast met eiersalade, smoothies… In haar zaak bakt ze volledig plantaardig, maar met kennis van zaken paste ze het aanbod aan: “Mensen in een kankerbehandeling hebben meer dan ooit voldoende proteïnen nodig, en plantaardige eiwitten verdragen ze soms niet meer. Ik koos ook voor gerechten die gemakkelijk na te maken zijn, Natasha zal de recepten meekrijgen die ze kan uitdelen aan haar netwerk, zodat zij op hun beurt eens een handje kunnen toesteken voor Natasha of een andere hulpbehoevende persoon in hun omgeving.”
“Op crisismomenten krijg je uit alle hoeken hulp aangeboden, maar na een tijdje vervaagt de aandacht”
Want die hulp van buitenaf is onbetaalbaar, weet Laura: “Toen Kobe ziek was werden wij heel goed omringd. Ik heb vanzelfsprekend alle huishoudelijke taken op mijn genomen, want na zijn operatie was Kobe daar niet meer toe in staat. Maar ook voor mij werd het soms zwaar. Op een bepaald moment gingen vrienden naar de supermarkt, om mij te besparen van existentiële crisissen in de Delhaize”, lacht Laura. “Ook grote mensenmassa’s kon ik echt wel missen op dat moment. Op crisismomenten krijg je uit alle hoeken hulp aangeboden, maar een kankertraject is lang. Een patiënt die in remissie zit ziet er misschien goed uit, maar de kans is groot dat hij of zij nog steeds moeite heeft met dagdagelijkse taken. Ook voor de gezinsleden stopt de nood niet zomaar: zelf merk ik dat de aandacht vervaagt nu Kobe gestorven is, terwijl het verdriet nog altijd heel groot is.”
“Eens het gras afrijden, een ovenschotel binnensteken, babysitten, de afwas doen… het zijn kleine dingen die zo’n periode dragelijk maken. Als je het niet zeker weet of de patiënt in kwestie wel hulp nodig heeft, vraag het dan. Veel mensen willen zich echter sterker voordoen dan ze zijn, dus zelf initiatief nemen kan ik zeker warm aanbevelen. Ik merk dat mijn generatie daar iets beter in is dan die voor ons. Ook de aandacht voor het mentale aspect van de ziekte wordt meer in gedachten gehouden, de oudere bevolking toont eerder sympathie van op afstand.”
“Bied hulp aan wanneer je kan. Het zijn de kleine dingen die zo’n periode dragelijk maken”
Laura zit momenteel in een fertiliteitstraject met een strikte deadline, om een kindje te kunnen krijgen van haar overleden man. Door de energiecrisis zijn het tegelijk ook lastige tijden voor haar als onderneemster. Toch zet ze zich graag in voor projecten zoals deze: “Ik krijg hier meer energie door dan ik eraan moet besteden. Weet je, ik ben twee jaar geleden op een rollercoaster gestapt, en ik heb het gevoel dat ik er nog steeds op zit. Ik ben dankbaar dat ik de boodschap mee kan helpen uitdragen: zorg voor elkaar, zeker wanneer het minder gaat. Ik mis Kobe wanneer ik tegenslagen heb, maar een goede omgeving kan die leegte voor een deel opvullen. Probeer er voor elkaar te zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
