Op vrijdag 21 mei werd Margeriet Desopper in het WZC Hof Demeersseman in de bloemetjes gezet. Ze werd geboren op 22 mei 1919 en woonde tot voor enkele maanden nog in de Zuidstraat. En dat al sinds 8 februari 1938. Haar 100ste verjaardag vierde ze nog in feestzaal ’t Wit Paard.
Vorig jaar moest ze haar 101ste verjaardag door corona thuis vieren met buren en vrienden. Ze is nog steeds zeer helder van geest en apprecieert altijd een goede grap. Op haar 99ste, kreeg de kranige dame zelfs nog een nieuwe heup. Na amper drie weken revalidatie was ze alweer thuis. Gezien haar leeftijd moest ze de operatie onder lokale verdoving ondergaan. Ze herinnert er zich nog van dat het allesbehalve een pretje was en raadt lokale verdoving af, “want je hoort de dokters kloppen en wroeten.”
Visfabriek
Ze was pas 12 jaar oud toen haar moeder overleed en ze moest daarom noodgedwongen thuisblijven om voor het huishouden te zorgen. Een paar jaar later ging ze in een visfabriek in Oostende werken en daar leerde ze haar toekomstige man, Jules Sys, kennen.
Het echtpaar kregen twee dochters, Marcella (84), Noëlla (82) en een zoon, Gilbert (75). Er zijn twee kleinkinderen Dirk (57) en Kurt (52) en vier achterkleinkinderen, Jitser, Jurriën, Damon en Glenn. Haar man Jules overleed bijna 20 jaar geleden.
Pas sinds 14 januari verblijft ze in het woon-zorgcentrum. Het was, ondanks de goede zorgen van familie en buren, niet langer verantwoord om haar alleen te laten. Zelf zegt ze nog altijd dat er niets beter is dan thuis, en ze zag het vooraf niet echt zitten om naar een WZC te gaan.
Ze had het een beetje moeilijk in het begin, zeker ook omdat de coronabeperkingen het niet toelieten om veel bezoek te krijgen. Bij haar thuis was het de zoete inval , vooral op zaterdagnamiddag. Die sociale contacten mist ze een beetje. Vroeger ging ze veel kaarten bij de Okra van Wijnendaele en Ichtegem. Ze ging ook graag naar de feestjes van Samana en was ook 20 jaar lang wijkmeesteres.
Lekker eten
Nu wisselt ze goede dagen af met minder goede, maar ze heeft zich toch al heel goed geïntegreerd. Haar gezondheid is er zelfs op vooruitgegaan, want er is veel meer controle op haar medicatie. Ze zegt zelf dat ze prima verzorgd wordt. Ze vindt het eten er top, vooral de soep is zeer lekker en ze eet dan ook alles op.
Margeriet is een flapuit en krijgt vaak de lachers op haar hand. Ze is goed op weg om in de korte periode dat ze er is de mascotte te worden van het WZC.
“Wat je moet doen om 100 jaar oud te worden?”, zegt Margeriet. “Werken! Van werken ga je niet dood. En veel werken, dat hebben we gedaan.”
(RI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
