Na een dorp in Limburg duiken nu ook gelukswormpjes op in Boezinge. Daar worden de creaties in het geniep verstopt door een gelukmaker, die de identiteit geheim wil houden. “Ik hoop anderen te inspireren”, klinkt het.
Een vrouw van 65. Meer wil de gelukmaker van Boezinge niet onthullen over haar identiteit. “Ik zou mijn hemd weggeven, maar de mensen zijn daar niet veel mee (lacht).” In het geniep verspreidt de vrouw ‘gelukswormpjes’ in haar dorp. Zoals Elly Huygen (62) in het Limburgse Diependeek, maar dan anoniem.
Trend
“De mensen hoeven niet te weten wie ik ben. Ik wil mezelf niet in the picture zetten, het draait niet om mij. Op sociale media maakte ik kennis met de gehaakte gelukswormpjes, blijkbaar vooral een rage bij onze Noorderburen.”
“Een gelukswormpje wordt gehaakt en opgedraaid tot de vorm van een worm”, toont de gelukmaker. “Het lusje bovenaan gaat door een kopje en ik werk dat af met een mutsje, sjaaltje of strikje, volgens de eigen fantasie en voorkeur. Precisiewerk want het mutsje mag bijvoorbeeld niet over de oogjes zakken. Ik heb ook eens twee wormpjes in mekaar gedraaid om verschillende kleuren te verkrijgen.”
Reuma
De gelukmaker maakt er met plezier tijd voor. “Ik haak en knutsel graag, en moet me creatief bezighouden. Stilzitten staat niet in mijn woordenboek. In een dag kan ik er een viertal haken. Ik heb reuma in mijn handen en moet het soms eens aan de kant leggen.”
De creaties worden verpakt in een doorzichtig plastic zakje, met etiket ‘handmade with love’. Aan de achterkant van elk zakje prijkt een boodschap voor de vinder. “Misschien staat het in de sterren geschreven, misschien is het een glinstering in het gewone van de dag. Ik wens vooral dat het je overkomen mag! Veel plezier met dit gelukswormpje.”
Boekenruilkast
Foto’s van de gevonden creaties worden gedeeld in de lokale Facebookgroep van het dorp. Er werden al gelukswormpjes ontdekt op het marktplein, in de boekenruilkast en bij de plaatselijke kapper, schoonheidsspecialist, dokter, kinesist, bank en fotograaf. De gelukmaker verspreidt de creaties ook op klaarlichte dag.
“Ik rij rond met mijn auto en loer elke plek een beetje af. Zelfs als er veel volk is, zijn de mensen vaak tegen mekaar aan het vertellen en druk in de weer, waardoor ik toch in het geniep mijn ding kan doen.”
Eenzaamheid
“Ons zoontje vond er eentje toen hij van school huiswaarts keerde. Het kreeg intussen een warm plekje”, luidt een van de reacties op sociale media, met een foto van het gevonden gelukswormpje dat nu in een kerstboom hangt. “Het doet deugd om dan zoiets te lezen. Tot nu toe waren de reacties uitsluitend positief”, stelt de gelukmaker vast. “Het is een klein teken van geluk in een donkere periode vlak voor de feestdagen. Het valt niet te onderschatten hoeveel mensen alleen zijn of zich eenzaam voelen.”
Andere dorpen
Ook tijdens de feestdagen mogen de dorpsbewoners nieuwe gelukswormpjes verwachten. “Voorlopig kon niemand mij op heterdaad betrappen. En aan wie het nu wel door zou hebben: zwijgen hé! Als mijn identiteit een geheim blijft, doe ik er volgende winter mee verder. Ik wil niet dat ze straks met tientallen aan mijn deur staan met de vraag om op bestelling te haken, dat is niet de bedoeling. Ik hoop dat het initiatief anderen inspireert en verdere navolging krijgt in de Vlaamse dorpen. Daarom lanceer ik deze oproep in de media. Eindelijk eens goed nieuws.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
