Frank Deboosere steunt kankerpatiënten met een babbel: “We blijven mensen motiveren”

© (Foto TP)
Redactie KW

“Welk weer zal het zijn? Wanneer komt dat op tv?” Kankerpatiënten in het Jan Yperman Ziekenhuis trokken grote ogen wanneer weerman Frank Deboosere plots in hun kamer stond voor een babbeltje over weer, ziekte en motivatie.

“Ja, het was slecht weer afgelopen nacht. Maar nu schijnt de zon. Ik heb zelfs een regenboog gezien, dus er is hoop.” Een weerpraatje was bij veel patiënten de ideale ijsbreker voor een ongedwongen gesprek met Frank Deboosere, hét boegbeeld van de strijd tegen kanker.

“Nadat ik op mijn verjaardag in 2015 hoorde dat ik borstkanker had, kropte ik alles op en werd ik wat depressief. Na een geslaagde operatie werd enkele weken geleden opnieuw kanker vastgesteld. Weer rond mijn verjaardag. Maar deze keer praat ik er makkelijker over. Dat is belangrijk”, vertelt Caroline Dequidt (57) uit het Heuvellandse dorp De Klijte. Ze wordt in het vernieuwde oncologisch dagziekenhuis van Jan Yperman getrakteerd op allerlei lekkernijen en een handmassage door bachelorstudenten wellbeing- en vitaliteitsmanagement uit hogeschool VIVES.

Behandeling met pillen

“Dat ik hier ook nog Frank Deboosere mag ontmoeten, maakt deze verrassende Dag tegen Kanker compleet”, vervolgt Caroline. “Ik vind het mooi van hem dat hij al die moeite doet. Zijn zus is overleden aan kanker en hij toonde enkele foto’s van zijn familie. Hij is heel vriendelijk en meegaand. Een operatie zal dit keer geen redding brengen voor mij, want de tumor zit te dicht bij een slagader. Ik test nu een behandeling uit met pillen. Hopelijk lukt het.”

“We blijven mensen motiveren”, sprak Frank. “Mijn grootmoeder zaliger had ’t vuur in de buik. We wisten niet goed wat dat was en er werd over gezwegen. Nu kunnen we er gelukkig wel over praten én bijleren. Al ben ik soms wat beschaamd, wanneer ik bij patiënten zit. Want kanker is een loterij. Ik ben al 63 en moet hout vasthouden. Soms moet ik even slikken. ‘Wat als ik er straks niet meer ben’, vroeg iemand met kinderen van drie en zes jaar. Daar heb ik helaas geen antwoord op. De toekomst kan onzeker zijn. Vragen om een medische prognose is als vragen of de zon zal schijnen? Er is kans… Gelukkig worden deze mensen verzorgd door engelen.”

Uitgezaaid

“Frank is zoals op tv: sympathiek en gewoon. We zijn blij dat we hem eens in het echt zien, en kunnen babbelen over kanker, het weer en ons werk”, reageren Willy Van Ginderdeuren (75) en Janita Huyghe (65) uit Menen. Willy was postbode en heeft prostaatkanker sinds 2011. “Intussen is het uitgezaaid en moest de chemo stopgezet worden. Ik laat me nu regelmatig opvolgen. Bestraling is het enige wat we nog kunnen doen. De toekomst? We bekijken het maand per maand.”

“Een drankje, zakje chips, thee, bloempje, pralines… ik voel me zoals de koning vandaag”, lacht Raymond Demunck (69) uit Ieper, die in juli de diagnose kreeg van longkanker. “Ik kreeg al twee keer chemo en mag volgende week misschien naar huis. Ik ben content dat ik Frank zag. Dat is speciaal, hé. (TP)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier