Filip (45), chef van gesloten restaurant: “Blij dat wij deze schok kunnen opvangen”

Filip Claeys: "Als dit in mijn beginjaren was gebeurd, ik had toch eftjes gepanikeerd." © Davy Coghe
Hannes Hosten

“Broodroof!!!” Sterrenchef Filip Claeys (45) van restaurant De Jonkman in Brugge schreeuwde het uit op zijn Facebook, toen vorige donderdagavond beslist werd om onder meer alle restaurants verplicht te sluiten. Intussen ziet hij net als iedereen de ernst van de situatie in. Maar de coronacrisis hakt er zwaar in bij de horeca. “Ik zal heel blij zijn als ik op 1 mei weer kan openen.”

“Een gesprek over de coronacrisis? Geen probleem. Ik heb alle tijd van de wereld”, schampert Filip Claeys, die nu noodgedwongen niet veel om handen heeft. “Ik had maatregelen verwacht. Als je zag wat in Italië gebeurde… Maar ik had niet gedacht dat ze zo snel zouden komen. Volgens mij ging het net voor de paasvakantie gebeuren, om te vermijden dat veel mensen naar het buitenland zouden trekken, zoals in de krokusvakantie. Hoeveel mensen zijn dan niet ziek geworden? Maar intussen is het in een stroomversnelling gekomen, gelukkig ook op Europees niveau.”

Toen ik donderdag hoorde dat alle horecazaken dicht moeten, was ik er even niet goed van. In een eerste opwelling schreef ik ‘Broodroof!’ op Facebook. Ik had het er ook moeilijk mee dat enkel de horecazaken moesten sluiten en de anderen niet of toch niet buiten het weekend. Intussen is dat veranderd. Maar ik ben wel blij dat ik al 14 jaar bezig ben en deze schok kan opvangen. Voor wie nu een zaak begint, is het veel erger. Ik denk ook aan de toeleveringsbedrijven van de horeca, die van de ene dag op de andere hun bazaar mochten sluiten. De economische impact is enorm.”

Vrijdag nog goed gewerkt

“We belden onmiddellijk alle mensen op die gereserveerd hadden. Ze begrepen het wel, het is een beslissing van de federale overheid. Gelukkig mochten we vrijdag nog open zijn. Enkele klanten hadden afgebeld, maar enkele vaste klanten en vrienden vroegen ons of er nog een tafeltje vrij was, zodat ze ons nog een hart onder de riem konden steken. Zo hebben we vrijdagmiddag- en avond nog goed gewerkt.”

De verliezen aan voedsel konden we tot een minimum beperken. Doordat we vrijdag goed hebben gedraaid, maar ook omdat we veel hebben ingelegd en gepekeld. Zo had ik een kg truffel gekocht van 1.000 euro per kg. Veel geld, maar ik heb die gesteriliseerd. Heel wat groenten legden we in. En wij moeten natuurlijk zelf ook eten de komende weken. Ik had maar voor één dag voorraad meer over, voor de zaterdag. Op zondag zijn wij gesloten en de maandag worden weer nieuwe, dagverse producten geleverd.”

Tijd voor gezin

“Ons team van elf mensen hebben we donderdagavond ingelicht dat de volgende dag de laatste was. Zij staan nu op economische werkloosheid. En ook de bestellingen hebben we allemaal geannuleerd. Wijzelf hebben nu tijd voor andere dingen. Mijn vrouw stelde een hele to do-lijst op van zaken waar we anders geen tijd voor hebben. Zoals de terras eens kuisen. We hebben nu ook eens tijd om met de kinderen thuis te zijn en te genieten met ons gezin”, ziet Filip toch ook een lichtpuntje.

“Het enige nadeel is dat we niet weten wanneer we weer mogen openen. Ik geloof er geen bal van dat de maatregelen tot en met 5 april zullen duren. Ik zal al heel blij zijn als ik op 1 mei weer kan beginnen. Voor iedereen die in de horeca werkt, zorgt dit voor grote onzekerheid. We rekenen op de steun van de politiek om de economie weer te herstellen. Je bent weken thuis, er komt geen euro binnen, maar de leningen moeten wel worden afgelost. Je moet niet aan de universiteit gestudeerd hebben om te weten dat dat moeilijk wordt. Veel collega’s hebben slapeloze nachten. Voor wie net gestart is of zware investeringen achter de rug heeft, is dit een groot drama. Als dit in mijn beginjaren was gebeurd, had ik ook wel eftjes gepanikeerd.”

Maar traag weer op gang

“In het begin werd er veel gelachen met het coronavirus. Er was ongeloof en het leek allemaal ver van ons bed. Maar intussen ziet iedereen wel in hoe ernstig het is. In de winkels zie je mensen met mondmaskers rondlopen. Niet gewoon! De mensen houden ook de nodige afstand. Voor mijn eigen gezondheid ben ik voorzichtig, maar niet in paniek. Ik ben een fervent fietser en daar heb ik nu ook meer tijd voor. Niet in groep, maar per twee of alleen. Ik denk dat iedereen nu wel voorzichtiger is. Hopelijk lukt het nu met de nieuwe maatregelen toch om het virus terug te dringen.”

Filip (45), chef van gesloten restaurant:
© Davy Coghe

“Ik hoop dat de regering nu duidelijk communiceert, zodat we weten waar we aan toe zijn. Dat is erg belangrijk voor ons, ook financieel. Als we toch weer mogen opstarten, zal het maar traag weer op gang komen“, vreest Filip Claeys. “Het zal niet van de eerste dag vol zitten. Iedereen zal financieel verlies lijden, ook de werkende mens. Iedereen zal voorzichtig zijn met uitgaven. In Brugge moeten wij het ook voor een stuk hebben van de buitenlandse klanten, maar die gaan ook niet ineens terugkomen. Bedrijven zullen voorzichtig opstarten en niet meteen etentjes organiseren. Nee, het zal maar geleidelijk weer op gang komen.”

Filip Claeys

Filip Claeys (45) groeide op in Adinkerke, waar zijn ouders ook een sterrenrestaurant hadden. Hij studeerde aan de hotelschool Ter Duinen in Koksijde en werkte bij Geert Van Hecke (De Karmeliet) en Sergio Herman (Oud Sluis). In 2006 nam hij restaurant De Jonkman in Sint-Kruis over van Ronnie Jonkman en behield de oorspronkelijke naam. Hij heeft sinds 2011 twee Michelinsterren en haalde eind vorig jaar 18 op 20 in de Gault-Millau, de hoogste score in West-Vlaanderen. Hij is getrouwd met Sandra Meirlevede en is de vader van Fleur (14) en Jules (10).