Fien (30), jonge mama met smetvrees: “Ik zie er tegenop om naar de supermarkt te gaan”

Vormen pasgeboren kindjes nu wel of net niet een risicogroep? Hou ik iedereen zoveel mogelijk op afstand? En was ik zelf wel voldoende mijn handen? Haar dochtertje Billie (amper drie maanden) is nog veel te jong om te beseffen wat er allemaal gebeurt. Maar in het hoofd van kersverse mama Fien Vansteelandt (30) blijven de vragen rondspoken.

“Ik geef toe: in het begin zat ik ook in het kamp van mensen die niet doorhadden hoe ernstig de situatie is of kan worden. Maar nu? Neen, nu ben ik extra voorzichtig.” Fien Vansteelandt is 30, woont samen met haar vriend Eduard Joseph in Gits en is een jonge mama. Haar dochtertje Billie werd geboren op 19 december vorig jaar.

“Ik zit met vragen, ja. Veel vragen. Je ziet, leest en hoort zoveel. Al die informatie over wat je wel moet doen, niet moet doen, niet mag doen vaak. Na een tijdje zie je het bos door de bomen gewoon niet meer. Zeker naar de situatie met kleine kindjes en baby’tjes toe krijg je zoveel uiteenlopende meningen en vaak tegenstrijdige info. Ik moest bijvoorbeeld deze week naar Kind & Gezin voor een vaccin voor Billie. Daar heb ik toch enorm lang over getwijfeld, puur omdat je daar met heel veel mensen en andere kindjes in contact komt. Uiteindelijk ben ik toch geweest, omdat gevaccineerd zijn tegen andere ziektes ook enorm belangrijk is.”

Niet naar supermarkt

“Het is een onbekend virus, voor iedereen is het zoeken. Maar de onduidelijkheid zorgt bij mij toch voor een angstig gevoel. Ik wil weten wat ik moet doen om mijzelf, mijn kind en mijn familie zo goed mogelijk te beschermen. Mijn oma’s bijvoorbeeld zijn 84 en 80. Ik heb hen vorige week nog gezien, maar de komende weken ga ik er niet meer langs. Een boodschap doen voor hen, geen probleem, maar ik wil het risico niet lopen om fysiek contact te hebben met hen en hen op die manier ziek te maken. Ik ben aan het twijfelen om naar mijn mama te gaan ook. Zij is in de vijftig. Mijn pa heeft dan weer een zware longziekte en zit dus in een van de meest kwetsbare groepen. Hem zal ik zeker een tijdje niet bezoeken.”

“Ik heb zelf ook al jaren last van ernstige smetvrees. Sinds de geboorte van Billie is het al wat verbeterd, maar toch… Ik ben echt geobsedeerd. Ik ontsmet dus regelmatig mijn handen en probeer ze tussendoor zo vaak mogelijk te wassen. Aan een klink bijvoorbeeld kom ik niet, deuren open ik met mijn elleboog.”

“Eduard is nog op café geweest. Ik heb hem toch even op zijn oren gegeven”

“In deze coronatijden houd ik er nog meer rekening mee. Maar toch blijf ik me afvragen of ik wel genoeg doe. Ik kijk er ook enorm tegenop om naar de supermarkt te gaan. Dat meen ik. Vorige week vrijdag bijvoorbeeld heb ik alle winkels heel bewust gemeden, ook al had ik eigenlijk wel iets nodig. Ik ben enkel woensdag geweest omdat het echt niet anders meer kon. De kasten raakten leeg. (lacht) Gelukkig heb ik opvang kunnen vinden voor mijn dochtertje.”

Lockdownparties

“Ik hoop vooral dat de maatregelen die de overheid heeft genomen niet te laat zijn gekomen. Mensen die vorige week nog op café zaten of vrijdag naar een van die superdomme lockdownparties zijn geweest, kunnen evengoed al ziek zijn en het virus nog eens op grote schaal hebben verspreid. Ik snap die feestjes niet, echt waar. Ook die Sluis-gangers zaterdagmiddag… Zó egoïstisch. Te veel mensen redeneren van Ik ben jong, voor mij is het niet zo gevaarlijk. En als ik het krijg, sla ik er mij wel door. Zo gaat het niet lukken. Je hoort alle alarmsignalen afgaan, bij huisartsen, in ziekenhuizen. Experts die elke dag opnieuw benadrukken hoe belangrijk het is om afstand te houden, om in uw kot te blijven.”

“In mijn directe omgeving waren er niet meteen mensen die zulke feestjes hebben gevierd, anders had ik hen daar zeker over aan gesproken. Alhoewel… Eduard is wel op café geweest. Ik heb hem toch even op zijn oren gegeven! (lacht)“

Uitgestelde babyborrel

“Bij mijn broer zit de schrik er ook goed in, dat voel ik. Tim is vrij ongerust. Vorige zondag stond er bijvoorbeeld een babyborrel van goede vrienden gepland. Uiteindelijk werd die – terecht – afgelast, maar hij was al dagen aan het zeggen dat hij liever niet zou gaan. Ik begrijp het wel… Zijn vrouw heeft astma en ze werkt in een kinderopvang. Onze babyborrel, die normaal gepland stond op 18 april, zal 99 procent zeker uitgesteld worden. Naar de zomer waarschijnlijk. Laat ons hopen dat het weer dan nog wat beter meezit ook.”

“Voor mij persoonlijk veranderde er door de regeringsmaatregelen niet zo heel veel. (glimlacht) Ik zit al sinds mei thuis van het werk. Eerst om me goed te kunnen voorbereiden op de zwangerschap, nu om voor Billie te kunnen zorgen. Ik werk als opvoedster in Tordale, een centrum voor jongeren met autisme, gedragsstoornissen of emotionele problemen in Torhout. Ik praat online nog vaak met mijn collega’s en ook daar is het coronavirus het belangrijkste onderwerp. De jongeren die op internaat verbleven mochten kiezen: ofwel naar huis voor de komende weken, ofwel drie weken op internaat blijven. Sommigen lachen het nog altijd weg, jammer genoeg. Maar er is ook in Tordale een grote groep jongeren die alle richtlijnen wel au serieux neemt. En zelf klaarzit met handontsmetting. (lacht)”