Essevee-doelman Sammy Bossut: “Wanneer ik met mijn dochters speel, vergeet ik de wereld”
2020 was voor Sammy Bossut, na vijftien seizoenen stilaan onderdeel van het meubilair bij SV Zulte Waregem, een annus horribilis. Op 1 augustus liep de doelman tijdens een oefenpartij een schedelfractuur op, maar de Dentergemnaar vocht terug. “Ik voel me weer honderd procent, maar besef maar al te goed dat het verhaal helemaal anders had kunnen aflopen.”
Naast een secuur sluitstuk in doel, heeft Sammy Bossut nóg een allesoverheersende eigenschap: met zijn kamerbrede glimlach stelt hij iederéén op zijn gemak. En zelfs na een klotejaar heeft die tandpastasmile nog niks aan charme ingeboet.
Oe is‘t?
“Op vlak van gezondheid: top! Sportief heb ik flink wat watertjes moeten doorzwemmen het voorbije jaar. De schedelbreuk die ik vorige zomer tijdens een oefenmatch tegen AA Gent opliep, heeft me heel wat maanden aan de kant gezet. En ik besef maar al te goed dat mijn wereld er voor hetzelfde geld compleet anders uitgezien kon hebben. Ik heb geluk gehad en kus mijn beide handen dat mijn vrouw Annelore altijd voor mij klaar stond. Petje af voor haar. Je moet het maar doen, want een week voor mijn ongeval had zij ook zelf een lichte hersenschudding opgelopen. Op de trap weggegleden in een plasje water.”
Hoe zwaar was de weg terug voor jou?
“Daar heb ik eigenlijk nooit aan getwijfeld. Ik ben het gewoon om te vechten en door te zetten. Mijn karakter steekt nu eenmaal zo in elkaar. Maar eenvoudig was het niet. De eerste zes weken mócht ik letterlijk niks doen. Rusten, mijn hart onder de 140 slagen per minuut houden en zoveel mogelijk geluid en drukte vermijden. Maar de moed heb ik nooit verloren.”
“De mens is broos, daarom moeten we van elke dag genieten en leren relativeren”
Wat waren de lichtpuntjes?
“Toch wel het feit dat niemand uit mijn directe omgeving door corona getroffen werd. Mijn gezin en dichte familie bleven gezond en dat is en blijft het belangrijkste in een mensenleven. Ook hier op de club zijn we gevrijwaard gebleven. Er waren twee geïsoleerde gevallen, maar als enige club in 1A zijn wij tot nu toe niet geconfronteerd geweest met een grote uitbraak. Hout vasthouden. We worden ook één keer per week getest. Dat staafje in de neus ben ik ondertussen gewoon, maar aangenaam wordt het niet. (lacht) Aan de andere kant is die wekelijkse controle wel een grote geruststelling.”
Wat doe jij om anderen gelukkig te maken?
(blaast) “Goh, vooral door mezelf te blijven en het positieve van het leven te zien. En als iemand uit mijn dichte kring me nodig heeft, sta ik klaar om te helpen. Daar heb ik tijdens mijn revalidatie ook zelf veel moed uit geput. Annelore is van nature nogal bezorgd, dan is het aan mij om ze af en toe gerust te stellen. Er loopt bij iedereen wel eens iets fout, maar de zon komt altijd terug.”
Sammy Bossut
Sammy Bossut (35) is van Oostrozebeke afkomstig en woont met zijn echtgenote Annelore Boutens (32) en hun twee dochtertjes Nina (5) en Lilou (3) in Dentergem.
Sinds het seizoen 2005-2006 maakt de doelman deel uit van de A-kern van SV Zulte Waregem, waar hij ondertussen tot een clubicoon is uitgegroeid. Tijdens het WK Voetbal van 2014 in Brazilië behoorde Sammy tot de selectie van de Rode Duivels die het tot in de kwartfinale schopte. In zijn vrije tijd focust Sammy zich op zijn gezin en houdt hij van werken in de tuin.
Hoe gaf jij moeilijkere momenten een plaats?
“Door hard te werken en me te omringen met de mensen die ik graag zie. En door af en toe te ventileren. Dat kan thuis gebeuren, maar evengoed bij enkele goeie vrienden. Tieltenaar Sven Weyn en Davy Rosseel uit Aarsele staan altijd voor me klaar. Altijd. Die twee zijn familie geworden. Een onbetaalbare luxe.”
Heb jij kleine gelukjes waar je energie uithaalt?
“Alles dat met mijn gasten te maken heeft. Lilou en Nina naar school brengen, bijvoorbeeld. Of met hen op de grond zitten spelen. Dan vergeet ik de wereld rondom me. Op zo’n momenten weet je perfect wat écht telt in het leven.”
Waar kijk je écht naar uit?
“Naar een goeie barbecue met mijn beste vrienden. In plaats van elkaar te begroeten met een vuistje een stevige knuffel uitwisselen en tot een kot in de nacht zitten zeveren. Dat wordt genieten. Deze zomer mogen ze zich aan een uitnodiging verwachten. Als de maatregelen het toelaten, uiteraard.”
Welke les heeft corona je geleerd?
“Dat ons leven zomaar overhoop kan gegooid worden door iets waar we geen controle over hebben. De mens is broos, daarom moeten we van elke dag genieten en leren relativeren. Laat je niet ongelukkig maken door externe factoren, maar neem je geluk zélf in handen. Dat doe ik meer dan ooit.”
Elftal der optimisten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier