Escalier de Tintin uit Tielt: “Na 25 jaar spelen we nog altijd in de originele bezetting”

Een band met een zilveren lintje, dat is Escalier de Tintin. Dit jaar vieren de groepsleden de 25ste verjaardag van hun kindje, dat tijdens een jeugdkamp het levenslicht zag. “We zijn een hechte vriendengroep gebleven en praten na onze repetities graag nog even bij.” Eind dit jaar mag je de vijfde cd van de band verwachten.

25 jaar geleden zag Escalier de Tintin het levenslicht, toen de bandleden nog piepjong waren. “We leerden elkaar kennen in echte vakantiesferen, want we waren begeleiders in dezelfde jeugdkampen”, leggen de bandleden uit. “Muziek was al van bij het begin een van onze gemeenschappelijke interesses. We kwamen al snel tot het besluit dat we daar iets mee wilden doen. Zo is Escalier de Tintin ontstaan, een naam die met een zotte ingeving kwam. Toen was er nog geen sprake van een Kuifje-revival. Verder slaat de naam nergens op en dat vinden we wel fijn. Het blijft bewust absurd. De band is gestart als een hobby en dat hebben we altijd zo gehouden. In het dagelijkse leven draaien we allemaal gezwind mee in de gezins- en werkmolen en dat bedoelen we niet negatief. We delen al jaren elkaars hoogtes en laagtes, de band is dus ook wel een band of brothers, een fijne uitlaatklep. We zijn er best trots op dat we na 25 jaar nog volledig in de originele bezetting spelen.”

Starten met tekst

De bandleden hebben elkaar ook gevonden in hun keuze van muziek. “We hebben allemaal brede muzikale interesses, maar we vinden elkaar vooral in de keuze voor alternatieve rock met wat peper, geserveerd op een bedje van sonische melodieën. Bij momenten neigt het een en ander ook naar garagerock met emotioneel post-avantgardistische impressies. The Pixies en Sonic Youth blijven voor ons belangrijke referentiepunten.”

We delen al jaren elkaars hoogtes en laagtes, de band is dus ook wel een ‘band of brothers’

Escalier de Tintin brengt eigen muziek en heeft daar een bijzonder recept voor. Waar de meeste bands starten met een baslijn, een melodie of een aantal akkoorden komt bij deze band eerst de tekst. “Die schudt Tom uit zijn pen”, leggen ze uit. “Filip zet er dan de basisakkoorden onder en zo timmeren we met zijn allen verder aan het nummer, tot het ons helemaal bevalt. Enkel de nummers waar we 100 procent achter staan, blijven overeind. Heel wat belandt dus al snel in de prullenmand. Maar we hechten veel belang aan kwaliteit en bewaken die grondig. We hebben ook nummers die al sinds de start meegaan op onze setlist. Paris, Airbag en The Horse Song bijvoorbeeld. We treden allemaal héél graag op, maar hebben toch een lichte voorkeur voor het alternatieve kleine kroegpodium.”

Vijfde cd

Hoewel de bandleden allemaal drukke agenda’s hebben, komen ze regelmatig samen om te repeteren. “We proberen om de 14 dagen een repetitiemoment in te lassen. Dan repeteren we ongeveer anderhalf uur en praten ook nog wat bij, want dat vinden we even belangrijk. Toch zijn we behoorlijk productief, want we baren gemakkelijk om de twee maanden een nieuw songkindje.”

Die nieuwe songs resulteren binnenkort in een nieuwe cd. “Eind dit jaar staat ons vijfde album op het programma, waarvoor de voorbereidingen al begonnen zijn. Nu we onze 25ste verjaardag vieren, willen we graag ook nog iets extra’s ondernemen. We zijn er nog over aan het nadenken. Maar wie ons wil boeken, is zeker welkom. Dan proberen we de agenda’s te matchen. We gaan er steeds heel enthousiast voor”, klinkt het tot slot.

(Lien Depauw)