Emérance Cortvrienden het café-chantant

Onze stad zag in de voorbije eeuwen veel mensen passeren die in hun tijd grote bekendheid genoten, maar daarna in de nevelen van de geschiedenis verdwenen. Gediplomeerd gids Chris Weymeis haalt elke week zijn loep boven en vertelt het verhaal van die ‘vergeten’ Bruggelingen. Vandaag: Emérance Cortvriend en het café-chantant.

Een volksvermaak dat zo goed als in alle gemeenten verdwenen is, is café-chantant. In Brugge waren er tal van die gelegenheden, waar vooral door lokale types muzikale optredens werden verzorgd. Bekende vedetten waren Mon Canard, Pol Roose en Mento, de volkszanger die vaak door Emérence Cortvriend op piano werden begeleid. Emérence werd geboren op 20 december 1874 als dochter van Hector Cortvriend en kantwerkster Rosa Poupaert. Vader Hector was tewerkgesteld bij de bekende drukkerij van Daveluy en woonde met zijn gezin aan de Boninvest. Hector en Rosa kregen twaalf kinderen, waarvan Emérence de oudste was.

Liefdadigheidsconcert

Toen Emérence tien jaar was, mocht ze met haar vader mee naar een liefdadigheidsconcert in de Stadsschouwburg. Volgens haar opgetekende levensverhaal volgden ze het concert vanaf de eerste loge… op ‘t kiekenkot. Vanop die hoogte ontlook de liefde van Emérence voor muziek en piano in het bijzonder. Ze wilde piano leren spelen, maar mocht dat niet van haar ouders. Na lang zagen, kreeg ze toch pianoles dankzij de zus van de boekhouder bij Daveluy; daarna volgde ze ook les in het conservatorium. Later kon ze tegen 650 frank haar eigen piano kopen. Op 1 februari 1898 trad Emérence in het huwelijk met vishandelaar Eduard Mus. Ze woonde toen in het café l’Industrie, de voorloper van de latere herberg Eldorado. In haar zaak heeft ze jaren piano gespeeld voor de klanten. Later verhuisde Emérence naar de kleine Vismarkt, nu het Huidenvettersplein, waar ze de herberg ‘t Klein Berlijn, na de Eerste Wereldoorlog omgedoopt tot ‘t Wit Konijn, uitbaatte. Later verhuisde ze nog een keer, dit keer naar het nabijgelegen café In de Vogelmarkt, nu bekend als ’t Kleine Venetië. Nadat Emérence in 1914 weduwe was geworden, is ze in 1915 hertrouwd met Wilhelmus Burssens. Ook hem heeft Emérence overleefd, want zelf is ze overleden in de Minnewaterkliniek op 7 december 1958. Ze woonde toen in de Zwarteleertouwersstraat. Ze had tien kinderen waarvan er vijf tijdens haar leven overleden.

Begeleiding op piano

Aangezien de Vismarkt en omgeving in Brugge de plek was waar het café-chantant zijn grootste successen kende, was het in belangrijke mate Emérence Cortvriend die er de zangers op haar piano begeleidde. Maar ze speelde niet enkel rond haar woonst. Men kon Emérance bijvoorbeeld ook vinden in de Lion Blanc aan ‘t Zand of in herbergen in de Langestraat.