Als het eerstvolgende nummer van ’t Biesteneirke verschijnt op 30 januari, bestaat het wijkkrantje dertig jaar. Het is een klein wonder dat dit initiatief, dat volledig steunt op vrijwilligers, al zo lang stand houdt. De man die daarvoor veel pluimen op zijn hoed mag steken is Rik Verhaeghe (48), inmiddels tien jaar hoofdredacteur. “Ik doe dit allemaal bijzonder graag”, zegt hij.
In het leven van Rik Verhaeghe van de Waregemse wijk Biest staat vrijwilligerswerk helemaal bovenaan zijn agenda. Hij heeft een voltijdse job bij het liftenbedrijf Orona in Waregem, maar van zodra hij thuiskomt, gaat hij gratis en voor niets – aan het werk voor een van de organisaties waarvoor hij zich inzet.
Hij zorgt er niet alleen voor dat alles vlot loopt bij ‘t Biesteneirke, hij is ook voorzitter van de vzw Waregemse Gordel, de organisatie die in het verleden vele duizenden sportievelingen aan het wandelen, lopen of fietsen kreeg. Verder is hij de man die alle mails beantwoordt als secretaris van OC De Roose. Een gesprek met KW kan er gelukkig nog bij.
Wijkkrantjes zijn een zeldzaamheid geworden. Wat verschijnt er zoal in ‘t Biesteneirke?
“Dat zijn in hoofdzaak aankondigingen of verslagen van activiteiten in onze wijk. Wie wil weten wat er gebeurt, blijft op die manier perfect op de hoogte. Zo willen we ook het verenigingsleven stimuleren. Al is er ook de zeer gesmaakte rubriek ‘Ten Huize van’… Daarbij gaat iemand van de redactie een inwoner van de wijk interviewen. In het eerstvolgende nummer komt Xavier Wyckhuyse aan bod die na 24 jaar de lokale politiek als gemeenteraadslid vaarwel gezegd heeft.”
Op hoeveel medewerkers kan je rekenen?
“Er zijn vijf redactieleden en veertien bedelers. Ze dragen elke maand 1.070 krantjes rond. ‘t Biesteneirke is dan wel ook online te lezen, de meesten hebben toch het liefst een papieren krantje in handen.”
Andere wijkkrantjes in Waregem zijn eerder al gestopt. Hebben jullie dat nooit overwogen?
“In de periode van corona is het toch wel even spannend geweest toen de papierprijzen stegen. Gelukkig hebben we toen financiële steun gekregen van de financiële instelling Cera, van de stad Waregem en van OC De Roose. Zo konden we overleven. De prijs van papier is nu gelukkig opnieuw wat gedaald.”
Staat er een opvolger klaar mocht jij er de brui aan geven?
“Hm, ik betwijfel het. Waar gaan ze die zot vinden die dat gratis en voor niets wil doen, zegt mijn vriendin wel eens al lachend. Als ik ermee stop, dan vrees ik dat het gedaan is. Al ben ik dat niet van plan, want ik beleef er veel voldoening aan. De positieve reacties van wijkbewoners betekenen veel voor mij.”
Je bent daarnaast de grote bezieler van de vzw Waregemse Gordel. Staat er de komende maanden iets op het programma?
“Ja, op zondag 27 april pakken we zelfs uit met een nieuw initiatief: een Urban Walk. Dat is een wandeltocht door de stad waarbij de mensen door gebouwen kunnen stappen. We mikken op 750 deelnemers. Het idee haalde ik van de Urban Walk in Brussel, een sportevenement van CM waarbij de deelnemers door de gebouwen van de hoofdstad kunnen stappen.”
“De positieve reacties van wijkbewoners betekenen echt veel voor mij”
“Bij ons wordt het een tocht van bijna negen kilometer. We hebben al een akkoord met Zulte Waregem dat ons toelaat door het voetbalstadion en door de Essevee Academie te stappen. Ook de vzw Ten Anker doet mee en verder zijn we nog in overleg met het stadsbestuur en met de deken omdat we ook graag het stadhuis en enkele kerken op ons parcours willen.”
Jullie pakten tot in 2019 jaarlijks met de Waregemse Gordel uit. Komt die tijd ooit terug?
“Ik denk het niet. Dat was een hele grote organisatie in het tweede weekend van juli waar we jaarlijks 2.500 wandelaars, lopers en fietsers mochten verwelkomen. Door corona kon de negentiende editie in 2020 niet doorgaan en het jaar nadien waren er zoveel regels te volgen, dat we het niet meer zagen zitten.”
“We nemen nu andere initiatieven die van jaar tot jaar verschillen. We hebben al eens een quiz en een ontbijt georganiseerd en vorig jaar kwamen er op onze sneukeltocht net geen 300 mensen langs.”
Is er iemand die je inspireert in wat je doet?
(Denkt na) “Neen, wel haal ik inspiratie uit mensen die hun leven zin geven door vrijwilligerswerk te doen. Ik heb vooral veel bewondering voor wie zijn vrije tijd opoffert om mee te helpen in de zorg. Dat is nog van een andere orde vind ik. Zelf zou ik dat niet kunnen omdat ik me het leed van anderen te veel zou aantrekken.”
En dan is het tijd voor de slotvraag. Waar ga je het liefst uit eten in Waregem?
“Hm, dan wil ik hier toch wel eens een lans breken voor het Italiaanse restaurant Sinfonia in Beveren-Leie. We zijn er al verschillende keren naartoe gegaan en dat viel telkens erg goed mee. Het eten is er lekker en het is een aangename plek.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
