Elien Desimpelaere: “In Gent gaat alles er veel gemoedelijker aan toe: leven en laten leven”

Volgens Elien Desimpelaere is hét grote verschil tussen haar oude en haar nieuwe thuis in hoofdzaak een verschil in mentaliteit. Ze vindt de mensen in Gent een stuk toleranter dan in de grensregio waar ze is opgegroeid. Als kandidaat schepen voor West-Vlaamse zaken, ziet ze wel iets in een collega-grensgeval dat net als zij naar Gent is verhuisd.

Elien Desimpelaere (33), beroepshalve aan de slag bij Camber in Sint-Martens-Latem, is opgegroeid in Moorsele en het overgrote deel van haar familie woont daar nog steeds. “Mijn enige zus woont er nog steeds, mijn neven en nichten hebben ook de neiging om een beetje ‘uit te waaieren’ over randgemeentes tot iets verder, regio Waregem”, zegt Elien. Zelf waaierde Elien iets verder, tot in Gent. Na de studies glastechnieken in Menen ging ze Interieurvormgeving studeren in Gent. Daarna keerde ze zowaar nog even terug naar de heimat, maar toen ze een relatie begon met een collega uit het Gentse, volgde al snel de terugkeer naar de studentenstad. “Mijn man heeft zelf roots in Oostende, maar is met zijn ouders naar regio Astene verhuisd toen hij nog kind was”, legt Elien uit. “We wonen in Sint-Amandsberg en hebben drie kindjes: Briek en Gust (beiden 7 jaar) en Nette (6 jaar).”

In onze bevraging vermeldde je dat de mensen in Gent volgens jou toleranter zijn dan in je geboortestreek. Waaraan merk je dat?

“Vroeger viel me dat allemaal niet erg op, hoewel ik ook wel een buitenbeentje was en dus geen erg brede vriendenkring had. Maar als ik nu bijvoorbeeld met de familie samen zit, valt het op dat velen er veel extremere meningen op nahouden wat betreft bijvoorbeeld migratie en mensen met een andere huidskleur. In de trant van ‘eigen volk eerst’ en ‘het zijn allemaal dezelfde’…”

“En ja natuurlijk, daar in de streek is er meer grenscriminaliteit, maar toch wordt er echt veralgemeend. Persoonlijk vind ik dat erg jammer. Onze buren zijn van Turkse origine en ik zie me hen niet veroordelen omdat enkelen het verknoeien.”

Mijn vriend heeft een mooi baardexemplaar. In West-Vlaanderen wordt hij bijna nagestaard en krijgt hij commentaar, in Gent alleen complimentjes

“Veel mensen van een andere origine wonen er ook naar mijn gevoel niet in mijn geboortestreek, waardoor er – denk ik – ook geen goed beeld gevormd kan worden. Als ik dat dan vergelijk met mijn nieuwe ‘thuis’, dan is het verschil toch groot. In Gent gaat alles er veel gemoedelijker aan toe, leven en laten leven. Nog een ander voorbeeld: mijn vriend heeft een mooi baardexemplaar hangen. In West-Vlaanderen wordt hij daarvoor bijna nagestaard en krijgt hij commentaar, in Gent alleen complimentjes en geen gestaar! (lacht)”

Die baard tot daar aan toe, maar staat er ook haar op je West-Vlaams? Of valt dat nog mee?

“Helaas is mijn West-Vlaams allang geen volbloed West-Vlaams meer… Ik spreek het voornamelijk met familie of als ik vrienden bezoek in West-Vlaanderen. Mijn schoonouders spreken ook nog West-Vlaams, maar zelfs daar gebruik ik eerder een mengtaaltje.”

“Soms leidt het wel tot grappige situaties als mensen mij niet goed kennen en ik telefoon krijg vanuit het thuisfront. Dan zie ik soms erg verbaasde blikken, zo van ‘Ho jong, die spreekt West-Vlaams!!‘”

Wouter Deprez draagt de West-Vlaamse trots uit, maar is tegelijk ook een erg goed ingeburgerde Gentenaar

“Aan de andere kant, het Gentse dialect heb ik ook nog altijd niet onder de knie. Ik zou wel willen hoor. Maar na 10 jaar in Gent is het onvermijdelijk dat er toch al stukjes van dat accent te horen zijn. Mijn kindjes hebben in elk geval de Gentse tongval, hoewel ze ook West-Vlaams verstaan en enkele woordjes kunnen spreken.”

Als we een schepen voor West-Vlaamse zaken zoeken, dan lijkt Wouter Deprez voor jou wel een geschikte kandidaat. Waarom?

“Het is een geëngageerde mens, welbekend bij alle Vlamingen. Ik kan me ook meestal goed vinden in zijn columns en Facebookberichten. Bovendien is zijn welbespraaktheid een groot voordeel! Ik heb het idee dat hij erg goed is in mensen bepraten of ompraten. En hij verbergt zijn roots ook niet, integendeel: hij draagt die trots uit, maar is tegelijk ook een erg goed ingeburgerde Gentenaar. Plus, ik zie hem graag bezig als cabaretier! (lacht)”

Beluister hieronder de audio-reportage van Maaike Tijssens: