In wzc Wieltjesgracht in Ieper vierde François Vanspranghe zijn honderdste verjaardag. De 100-jarige kreeg het bezoek van gedeputeerde Sabien Lahaye-Battheu en schepenen Eva Ryde, Ives Goudeseune en Valentijn Despeghel.
François Vanspranghe werd geboren in Poperinge op 18 april 1923. Op 11 december 1943 trouwde hij met Lucrèse Mulle die op 1 juli 1927 in Perenchies (Rijsel) werd geboren en overleed in 2009. Ze hadden één zoon Ronny die geboren werd in 1952 en in 2017 overleed.
François heeft vijf kleinkinderen, vijf achterkleinkinderen en zeven achterachterkleinkinderen. Hij woonde bij zijn ouders in de Basculestraat in Ieper en ging naar de school Roye in Ieper tot zijn 16 jaar. Daarna ging François werken in een fabriek in Brussel waar hij leergast-draaier was. Hij werkte er tot de mobilisatie en stopte er omdat het er te gevaarlijk was.
Ondergedoken
François werd geen soldaat tijdens de Tweede Wereldoorlog omdat hij nog te jong was voor de dienst. Hij kwam van Brussel terug naar Ieper. In 1943 werd François bijna opgepakt maar hij kon vluchten, er werd zelfs op hem geschoten. Precies omdat hij ondergedoken was, kon hij tijdens de oorlog niet werken. Hij leefde samen met zijn vrouw Lucrèse op verschillende plaatsen. Dit was bij een tante die op de Kalfvaart woonde, in Watou en in Steenvoorde in Frankrijk. Beiden bleven in Frankrijk tot de tanks van de geallieerden kwamen. Het was het moment voor François en Lucrèse om terug te keren naar Ieper.
Konijn op het menu
François en Lucrèse leerden elkaar kennen in zaal Lapire in Ieper. Tijdens de oorlog mocht er niet gedanst worden, maar muziek en cabaret mocht wel. Lucrèse zong er de liedjes die haar vader haar had geleerd. Beiden waren muzikaal begaafd. Omdat François toen gezocht werd, werd er haast gezet achter het huwelijk. Ze trouwden op 11 december 1943 in volle oorlog in de Sint-Pieterskerk en waren pas 20 en 17 jaar. De moeder van François had voor een feestmaal gezorgd. Op het menu stond konijn. Omdat ze ondergedoken moesten blijven, verbleven ze bij tante Marie, dan bij Metje en later nog bij een andere tante. De moeder van François bracht het jonge koppel eten.
Cafébaas en kasseilegger
Na de oorlog zijn François en Lucrèse boven café Knokkaert bij de Menenpoort gaan wonen. François werkte toen als kasseilegger bij stad Ieper en ging daarna nog werken bij een aantal private firma’s. Hij en Lucrèse kregen de kans om café Stereophonie uit te baten. Ze gingen er wonen gedurende 17 jaar. In die periode werd ook hun enige zoon Ronny geboren. Begin de jaren 70 stopte het paar met het café uit te baten om te zorgen voor Natasha en Katrien, hun twee kleinkinderen die nog baby waren.
François ging toen bij Picanol werken tot aan zijn pensioen. Hij hield van tuinieren en onderhield zijn tuintje bij de Vestingen waar hij groenten kweekte. Toen zijn vrouw in 2009 overleed, zorgde zoon Ronny voor zijn vader en woonden ze samen in de Paddepoelstraat. Zoon Ronny overleed in 2017. Omdat François door gezondheidsredenen niet langer alleen kon blijven wonen, werd hij bewoner van het woon- en zorgcentrum Wieltjesgracht. Marinda Moerman, moeder van zijn kleinkinderen, bezoekt haar ex-schoonvader twee keer in de week. Verder wordt François in Wieltjesgracht met de beste zorgen omringd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
