Dramatisch ongeval zorgt voor bijzonder liefdesverhaal: “Wij hebben samen onze weg moeten zoeken in dit leven”

In goede en slechte tijden. Die belofte doen jonggehuwden elkaar, maar Stefanie Decleyre uit Ieper had geen trouwring nodig om die belofte in de praktijk om te zetten. Acht jaar nadat hij een zwaar arbeidsongeval had, zorgt ze nog altijd voor ‘haar’ Benjamin. Vandaag vormen ze, samen met haar nieuwe vriend Tom en zoontje Brent, een bijzonder gezin mét een warm verzoek.

De toekomst lachte Stefanie Decleyre en Benjamin Debergh toe. De twee leerden elkaar kennen tijdens het uitgaan, begonnen daarna te chatten en vormden vanaf februari 2012 een koppel. De tortelduifjes gingen samenwonen en kochten een huis in de Ieperse deelgemeente Elverdinge, maar op 28 september 2015 kwam abrupt een einde aan hun liefdesgeluk.

Schedelbreuk

Benjamin viel tijdens het werk van een acht meter hoge stelling en kwam op zijn hoofd terecht. Zijn toestand was meteen kritiek. “Twee zware polsbreuken, breuken in het aangezicht en vooral: een schedelbreuk met ernstige hersenschade… Hij werd in een kunstmatige coma gebracht, waar hij pas na enkele weken uit geraakte”, vertelt Stefanie (31).

Voor Stefanie was meteen duidelijk dat er Benjamin een lang herstel wachtte. “Hij lag zeven à acht weken in coma en het ontwaken gebeurde niet in één dag. Dat is een heel traag proces. Elke dag kreeg ik dan ook meer en meer hoop. Hoe meer hij kon – kijken naar ons, zelf zijn deken optrekken tot de televisie veranderen van zender… – hoe meer ik dacht: hij vecht, hij komt terug! Maar na enkele maanden bereikte zijn beter worden helaas een plafond.”

Groot huis

Haar vriend zou nooit meer de oude worden en hun relatie nooit meer hetzelfde, maar Stefanie twijfelde er niet aan om te blijven zorgen voor Benjamin. Vandaag is ze nog altijd zijn mantelzorger. “Er is nooit echt een moment geweest waarop ik dat beslist heb, dat gebeurde gewoon. Ik dacht elke dag: we zien wel hoe het loopt. Maar de dagen werden weken, de weken werden maanden en de maanden werden jaren. Ons huis is groot genoeg, ruimte was dus nooit een probleem.”

“Mijn vriend Tom vangt Benjamin ook met heel veel liefde op”

Vandaag zijn we bijna acht jaar verder en woont Benjamin nog altijd bij Stefanie, ook al vormen ze geen koppel meer. Ze combineert de zorg voor haar ex-vriend met een job als zorgkundige in het Heilig Hartziekenhuis in Ieper. “Gelukkig is Benjamin weinig fysiek beperkt. Hij wandelt rond, kan zijn handen gebruiken, ziet en hoort prima… Waar hij wel veel hulp bij nodig heeft, is communiceren.”

“Benjamin heeft namelijk afasie (een taalstoornis veroorzaakt door hersenbeschadiging, red.). Hij kan ook hulp gebruiken bij de planning en invulling van zijn week, zaken helpen onthouden, medicatie klaarzetten en kleding klaarleggen. Ik doe ook een beetje de kleine zorgen, zoals zijn nagels knippen, haar knippen of zijn bril poetsen… En ik ben altijd te vinden voor een spelletje rummikub of Monopoly met hem.”

Deel van het gezin

Stefanie probeerde ondertussen haar leven voort te zetten. Ze werd mama van een zoontje Brent, van wie Benjamin peter werd. En met haar huidige vriend Tom verwacht ze een tweede kindje. “De combinatie van de zorg voor Benji en mijn gezinsleven loopt best vlot. Omdat hij hier gewoon bij ons woont, draait hij mee met het gezin. Ik werk gewoonlijk ’s nachts en overdag staat altijd wel iéts gepland.”

“Dankzij zijn familie, de dagondersteuning van Het Havenhuis in Lo-Reninge en mijn vrienden en familie is Benjamin altijd wel ergens. Ik sta er dus niet alleen voor als mantelzorger. Ook mijn partner Tom is een rots in de branding voor mij en ons gezin. Hij vangt Benji met evenveel liefde op als ik. Zowel op goede als moeilijkere dagen.”

(lees verder onder de foto)

Ondanks de goede zorgen, heeft Benjamin het af en toe moeite met zijn situatie. “Hij is meestal vrolijk en optimistisch, maar er zijn momenten waarop hij de toekomst moeilijk voor zich ziet. Bepaalde doelen die hij heel graag had willen bereiken, zoals weer met de auto rijden of gaan werken, zijn helaas niet meer mogelijk. Hij kan daar erg droevig om zijn.”

Verjaardagskaartjes

Stefanie wil zijn 35ste verjaardag, op woensdag 20 september, extra bijzonder maken voor Benjamin. Ze lanceerde dan ook een oproep om massaal kaartjes of tekeningen van The Simpsons op te sturen. “Zijn gevoel voor humor is nooit verdwenen. Mensen beetnemen of een grapje maken, doet hij nog altijd. Zelfs met de weinige woorden die hij nog spontaan kan uitbrengen.”

“En ook The Simpsons brengen hem altijd aan het lachen. Hij verzamelt ondertussen van alles van de populaire tekenfilmfiguurtjes. Het begon met een T-shirt dat zijn zus hem gaf. Op een rommelmarkt kocht hij dan eens enkele glazen en beetje per beetje werd zijn collectie groter. Als hij een foto, poster of tekening ziet van The Simpsons, tovert dat altijd een glimlach op zijn gezicht.”

Hartverwarmende reacties

De oproep van Stefanie viel niet in dovemansoren: het bericht werd ondertussen al honderden keren gedeeld op Facebook. “Ik gokte en hoopte op 30 à 40 kaartjes, maar de vele reacties overtreffen alle verwachtingen. Ik kreeg ook al veel mooie berichtjes. Benjamin voelt zich soms eenzaam, maar dit bewijst dat hij er helemaal niet alleen voor staat. Ik hoop dat al die verjaardagskaartjes hem zullen laten zien dat hij zeker niet vergeten is en dat veel mensen er zijn voor hem.”

Ook voor Stefanie zelf zijn de hartverwarmende reacties een opsteker. “Ik was 23 toen Benjamin zijn ongeval had. Ik heb mijn weg in het leven opnieuw moeten zoeken. Je wordt opeens snel volwassen. Je moet beslissingen nemen, keuzes maken, rekening houden met zoveel andere mensen… Dat liep niet altijd even goed. Ik ben dan ook zeer dankbaar dat zoveel mensen ons steunen. En dat ons verhaal mensen lijkt te raken op een positieve manier.”

“Ik kreeg de voorbije jaren ook soms andere reacties, maar niemand staat in mijn schoenen of in die van Benji. Wij hebben moeten zoeken naar onze weg in dit leven met de omstandigheden zoals ze zijn. En ik denk dat we dat aardig gedaan hebben.”