Elke woensdag serveren we (niet letterlijk, geen zorgen) een opmerkelijk dier dat op West-Vlaamse bodem vertoeft.
Wij bij KW zijn zot van beestjes en we weten dat jullie dat ook zijn. Getuige daarvan de duizenden katten en honden in jullie tuin, volières vol parkieten en bokalen vol goudvissen. Maar de ark van Noah had natuurlijk nog wel meer beestjes in het ruim. Voortaan gaan we elke week op zoek naar de eerder zonevreemde exemplaren en de kleurrijke exoten.
Hohoho! Aangezien het Kerstmis is, gingen we met de Ark van KW op zoek naar toepasselijke dieren voor deze periode van het jaar. Nee, geen kalkoenen of ganzen(levers), maar de enige trouwe helpers van de Kerstman: de rendieren! We vonden er twee in dierenpark De Zonnegloed in Oostvleteren.
De Zonnegloed is een dierenpark en kinderboerderij in Oostvleteren. Karel Ackaert (44) is stichter van en projectverantwoordelijke in De Zonnegloed. Hij is getrouwd met Lieve De Busscher en heeft zes kinderen, van wie de oudste Joachim (19) mee helpt in het dierenpark als hoofd van de technische ploeg. Daarnaast zijn er een viertal dierenverzorgers, onder wie de 22-jarige Ines Desmet uit Poperinge.
Tot een vijftal jaar geleden was De Zonnegloed nog een simpele kinderboerderij met een twintigtal diersoorten, ondertussen is het een erkend dierenpark geworden met meer dan 101 diersoorten. Een van die diersoorten zijn dus de rendieren.
“Je zal ze niet gemakkelijk kunnen pakken om voor een slede te spannen”
De rendieren heten niet Dasher, Dancer, Prancer, Vixen, Comet, Cupid, Donder of Rudolph “Het zijn allebei mannetjes en heten Nils en Mika”, vertelt dierenverzorgster. “Ze komen van de Zoo in Antwerpen, waar ze te kampen hadden met een overpopulatie van mannetjes. Wellicht kregen ze hun namen daar al.”
Het rendier is de enige hertachtige waarvan zowel de mannelijke als de vrouwelijke dieren een gewei dragen. “In deze tijd van het jaar verliezen ze een deel van hun gewei”, vertelt Ines. “Dat doen ze door het fluwelen omhulsel af te schuren tegen stenen of bomen. Opmerkelijk is dat hun gewei wel degelijk bloedt.”
Het huisdier van de toendra
Rendieren leven in het wild in de taiga en de toendra van Europa en Azië waar ze vooral grazen van rendiermos. “Maar hier krijgen ze dagelijks een mengeling van herbivorenkorrel, hertenbrokken en speciale rendierbrokken, tot wel twee kilo per dier per dag”, vervolgt Ines. “Ze eten ook hooi, maar zijn daarin heel kieskeurig. De harde stukken laten ze liggen. In hun stal hebben ze ook een liksteen, waardoor ze de nodige mineralen krijgen. In de zomer hebben ze een grote weide waarin ze vrij kunnen rondlopen, maar in de winter houden we hen op een kleiner stuk. De weide zouden ze snel in een modderpoel herschapen. Daarvan worden hun hoeven zacht en krijgen ze sneller infecties.”
Het rendier wordt ook wel het huisdier van de toendra genoemd. Nomaden hebben het dier jarenlang geleden al gedomesticeerd. Maar Nils en Mika zijn niet zo tam als je van dierentuinrendieren. “Het is bijna niet te doen om ze te vangen”, lacht Ines. “Als de Kerstman ze voor zijn slede wil spannen zal hij inventief uit de hoek moeten komen.”
Droomjob
Ines Desmet (22) woont in Poperinge en werkt nog maar sinds 4 september in De Zonnegloed. “Ik heb dierenzorg gestudeerd, dus dit is echt mijn droomjob”, zegt Ines. “Ik had al gesolliciteerd in februari, maar toen moest ik nog mijn stage doen. Uiteindelijk heb ik in september toch mogen beginnen. Ik ben altijd al een grote dierenliefhebber geweest en ik wist al van heel jong dat ik dit soort werk wilde doen. Jammer genoeg zijn mijn ouders geen grote liefhebbers in huis, maar als ik later alleen ga wonen ben ik zeker van plan om veel huisdieren te houden.”
(TOGH)
De Ark van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier