Melanie Camerlynck uit Boezinge contacteerde afgelopen zomer onze krant met een hartverscheurend verhaal. Haar 9-jarige zoon Davy Crombez had te horen gekregen van zijn trainer bij Sassport Boezinge dat hij niet goed genoeg was om te voetballen en daarom mocht hij niet aansluiten bij de U10 voor het nieuwe seizoen. Voetballen met zijn vriendjes werd daardoor onmogelijk. “Voetballen doet hij nog steeds niet, maar hij vond wel een nieuwe passie: darts”, zegt mama Melanie.
Zijn eerste stapjes op een voetbalveld zette Davy Crombez als zevenjarige. Hij sloot zich aan bij Sassport Boezinge, de eersteprovincialer uit de Ieperse deelgemeente waar het gezin van Melanie Camerlynck en Kenneth Crombez woont. Voetballen deed de jongen graag en met hart en ziel, en ook omdat zijn vrienden in dezelfde ploeg speelden. Mama Melanie schreef hem deze zomer dan ook in om het volgende seizoen bij de U10 te kunnen starten.
“Op Instagram kreeg ik zelfs een berichtje van Vital Borkelmans”
Plots volgde een telefoontje vanuit de club: of Davy moest ingeschreven worden voor het volgende voetbalseizoen? Mama Melanie kreeg te horen dat ze niet zeker waren dat Davy bij de U10 zou kunnen spelen en dat de kans bestond dat hij opnieuw naar de U9 moest. Eind juni kreeg Melanie te horen dat Davy effectief de overstap niet mocht maken. “Via mail kregen we ook nog te lezen dat de club kwalitatief voetbal wil aanbieden. Het zijn kinderen van 9 jaar en ze spelen in een voetbalclub uit een boerendorp. Davy was er het hart van in dat hij niet meer met zijn vriendjes mocht voetballen. Het voetbal heeft hij volledig afgeschreven. Hij besloot dat hij niet meer wilde voetballen en daarvan is hij nog steeds overtuigd”, zegt Melanie. “Op school voetbalt hij nog af en toe met zijn vriendjes of hier in onze tuin met zijn broer. Dan gebeurt het wel eens dat hij zegt: toch jammer dat ik niet meer mag voetballen, hé? Hij is er dus soms wel nog mee bezig en dat is ook begrijpelijk. Wanneer hij ouder zal zijn, zal dat waarschijnlijk wel een verhaal zijn dat af en toe nog eens ter sprake zal komen.”
Dancing Davy
“Ondertussen vond Davy wel een nieuwe passie: darts. Hij ontdekte de sport via het wereldkampioenschap en Dancing Dimi (de bijnaam van professioneel darter Dimitri van den Bergh, red.) vindt hij ook fantastisch. Enkele weken geleden speelde hij zijn eerste tornooi. Hij haalde de eerste ronde en daar was hij heel tevreden mee”, vertelt Melanie. “Hij is 9 jaar, dus zijn techniek is natuurlijk nog niet zo verfijnd. Elke dag oefent hij minstens een uurtje. Hij heeft er heel veel plezier aan, dus we laten hem oefenen en volgen hem in zijn nieuwe sport. Hij wilde graag de pijltjes van de bekende Nederlandse darter Michael van Gerwen. Die hebben we dan ook gekocht voor hem. Anders betalen we ook het inschrijvingsgeld voor het voetbal, dus nu kunnen we ook investeren in zijn nieuwe sport”, zegt Melanie.
“Davy speelt meestal alleen, want hij wil echt heel graag een goed niveau halen. Zijn broer Thibo speelt soms mee, maar dat is vooral voor de leute. Davy gaf al aan dat hij later graag professioneel darter wil worden en dat hij er zijn beroep wil van maken. We hebben hem al gezegd dat het risicovol is, maar we willen hem nog niet onmiddellijk van zijn wolk halen. Laat hem maar nog even doen. Dancing Davy? Wie weet”, lacht Melanie.
Klacht Voetbalbond
“De steun die we kregen na het artikel over Davy hadden we nooit verwacht. Integendeel, ik had gedacht dat we commentaar of kritiek zouden krijgen. Het is niet te geloven hoeveel berichten we hebben gekregen. Op Instagram kreeg ik zelfs een berichtje van voormalig voetballer Vital Borkelmans om te zeggen dat hij niet akkoord gaat met zo’n beslissingen en dat hij het jammer vond voor Davy. Daar was ik best van geschrokken”, zegt Melanie. “Mensen vonden het oprecht erg voor Davy en spraken hem er ook over aan. Zelf besefte hij het niet helemaal. Hij vond het vooral jammer dat hij niet meer mocht voetballen. De impact voor hem was het ergste.”
Melanie besloot om ook officieel klacht in te dienen bij Voetbal Vlaanderen. “Op een reactie hebben we heel lang moeten wachten. Enkele maanden na de klacht, eind september, kregen we eindelijk iemand aan de lijn. Die persoon vertelde met heel veel excuses dat onze klacht onderaan de stapel was terechtgekomen en dat ze nu waarschijnlijk niets meer voor ons konden betekenen. Ze garandeerden ons wel dat er jaarlijks controle wordt uitgevoerd bij de clubs, maar daar zijn wij natuurlijk niets meer mee. Ook van de club hebben we daarna niets meer gehoord.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
