Een blik op de tuin van Nicolas Samyn (53) zegt genoeg: hier worden cactussen gekweekt. En nog geen klein beetje. Sinds een aantal jaar legt Nicolas zich toe op het kweken van hybriden, een geduldig werkje, maar de beloning in de vorm van een prachtige bloem overstijgt alles.
Het is voor Nicolas Samyn een jaarlijkse gewoonte geworden om begin juni zijn cactus- en vetplanten of succulentenverzameling voor te stellen aan het publiek. Tijdens de opendeurdag vorig jaar mocht hij tussen 300 tot 400 bezoekers verwelkomen. Zelfs vanuit Frankrijk, Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk kwamen ze afgezakt naar de Waterstraat in Wevelgem. Vele bezoekers zijn kenners, maar ook nieuwsgierigen die na hun bezoek ongetwijfeld versteld huiswaarts trokken. Verwonderd over de schoonheid en de diversiteit van de planten.
Wie geïnteresseerd raakt mag rekenen op heel wat goede raad van Nicolas, die tegen een bescheiden prijs ook een deel van zijn verzameling te koop stelt. “Als is het maar om de verwarming van mijn serre en de aankoop van nieuwe cactussen mee te bekostigen”, geeft hij mee.
Parfum
“De liefde voor de cactus kreeg ik van mijn opa, Jozef Cornelissen”, zegt Nicolas. “Ik was ongeveer tien jaar. Samen schuimden we de tuincentra af op zoek naar mooie exemplaren. Twintig jaar terug deed ik alle planten weg, maar na een vijftal jaar ben ik terug beginnen verzamelen en kweken. Het is een passie die je niet meer loslaat.” Niet al Nicolas’ planten staan bij hem thuis. Een groot deel van zijn verzameling kan hij ook kwijt in de tuin en serres van twee kennissen.
Een goede cactuskweker moet over een aantal specifieke talenten beschikken. Bij voorkeur spreekt hij een mondje Latijn. En heeft hij tonnen geduld. “Ik leg me meer en meer toe op het kweken van hybriden. Dat zijn kruisingen waarvan je pas na zes jaar weet of het wat wordt, of er potentieel inzit om prachtige bloemen voort te brengen. Dat brengt zich mee dat je die kruisingen ergens moet kunnen stockeren, een beetje ruimte is dan ook geen luxe.”
Ook Katrien Breyne is geboeid door de hobby van haar partner, zij richt zich vooral op het kweken van litohps, dat zijn succulenten die voorkomen in Zuid-Afrika en Namibië. Ze worden levende steentjes genoemd omdat ze precies lijken op steentjes. Een uitstekende vermomming want zo worden ze niet opgegeten door dieren.
De verzameling van Nicolas groeit gestaag, dit jaar schafte hij zich een paar discocactussen aan. “Een wonderlijke soort”, weet Nicolas. “Ze bloeien ‘s avonds en ‘s nachts en op dat moment geven ze een heerlijke geur af. Een parfum dat de hele serre vervult. Ik hoop dat er eentje bloeit volgend weekend.”
Collectie uit Passendale
Op 8 en 9 juni opent Nicolas de deuren van zijn serre en tuin. Iedereen is welkom in de Waterstraat 11 tussen 9 en 19 uur. Op dezelfde dagen stellen ook zes andere cactuskwekers uit Zuid-West Vlaanderen hun cactussen tentoon, een uniek gegeven. Het is de derde keer dat Nicolas zijn planten aan het publiek toont. “Ik nam deels de cactuscollectie van mijn overleden vriend Fernand Veeckman uit Passendale over. Het is ook om hem in eer te houden dat we deze opendeurdagen doen. Zo kunnen de bezoekers nog steeds genieten van zijn collectie.”
De inkom is gratis, versnaperingen staan klaar voor de bezoekers.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier