Hoe word je papa als homoman? Die vraag kreeg Pieterjan Beheydt (38) uit Zwevegem de voorbije jaren ontelbare keren. Zijn adoptietraject duurde elf jaar en was een rollercoaster van hoop, teleurstellingen en opnieuw doorzetten. In de podcast ‘Papa Plan’ geeft hij antwoorden, aan de hand van zijn eigen ervaringen: van de eerste kinderwens tot het moment waarop hij dochter Flo in de armen hield.
Pieterjan Beheydt werd niet toevallig jeugdconsulent en de helft van het kidspopduo BlitZ. “Ik ga altijd al graag met kinderen en jongeren om”, vertelt hij. “En ik was zelf amper 16 toen ik al een heel vastomlijnd idee had van wat ik wilde in het leven: huisje, tuintje, kindje. Ik was toen weliswaar samen met een meisje, het leek me dus dat dat allemaal wel vanzelf zou komen”, gaat hij terug naar het begin. Maar de jaren nadien ontdekte hij dat hij meer van mannen hield, en werd zijn kinderwens minder vanzelfsprekend. “Samen met mijn partner toen ging ik op zoek naar de mogelijkheden, en adoptie leek ons uiteindelijk het meest aangewezen. Bij andere manieren om ouder te worden, zoals draagmoederschap, komen ingewikkelder juridische procedures kijken, die voor homokoppels ook nog niet helemaal op punt staan. Al is op dat vlak de jongste jaren vooruitgang geboekt.”
Holebi’s wachten langer
Pieterjan begon vol moed aan het traject om een kind te adopteren – “tegen mijn dertigste zag ik mezelf al vader zijn” – maar dat viel tegen. “Infosessies, gesprekken met allerlei diensten, psychologen… Het werd een slopend traject waarbij ik me meer dan eens de bedenking maakte dat het nooit zou lukken. Maar tegelijk was opgeven geen optie voor mij. Het grootste obstakel overviel me tijdens corona: in 2020 gingen mijn toenmalige partner en ik uit elkaar. Ik dacht dat ik mijn traject gewoon alleen verder kon zetten, maar dat bleek niet het geval. Het vonnis om te adopteren dat we even voordien eindelijk verkregen hadden bleek ook alleen geldig voor ons als koppel, niet voor een alleenstaande man.” Voor Pieterjan stortte de wereld in, maar toch kon hij bekomen dat hij het volledige traject – dat intussen acht jaar duurde – niet van voor af aan opnieuw moest doorlopen.
Hij ondervond niet dat bij adoptie voor homomannen andere criteria werden gehanteerd dan voor heterokoppels. “Het overgrote deel van de mensen die naar de infosessies komen zijn trouwens ook holebikoppels. Gewoon omdat het voor hen moeilijker is om op een natuurlijke manier een kind te krijgen. Het is wel zo dat holebi’s alleen kinderen uit ons land kunnen adopteren, buitenlandse adoptiebureaus laten het doorgaans niet toe. Maar ook in ons land willen sommige geboorteouders niet dat hun kind bij een holebikoppel terecht komt, om religieuze of andere redenen. En dat alles maakt dat ondanks het feit dat meer holebi- dan heterokoppels overwegen een kind te adopteren, er minder kinderen ‘beschikbaar’ zijn voor holebi’s: met voor hen jarenlange wachttijden tot gevolg. Dat blijf ik jammer vinden.”
Bewuster leven
De adoptieprocedure beheerste de voorbije elf jaar Pieterjans leven. “Maar ik ben er ergens ook dankbaar om dat het zo lang duurde”, zegt hij. “Het heeft me enorm veel geleerd, niet in het minst over mezelf. Ik denk nu een andere vader te zijn dan ik elf jaar geleden was geweest. Ik sta nu zo veel bewuster in het leven, ben ook als mens gegroeid. Ik ben niet de enige adoptieouder die wel eens bedenkt dat ‘gewone’ ouders ook deugd zouden hebben van zo’n bewustwordingsproces, om goed te beseffen wat het betekent om ouder te worden.”
In mei vorig jaar was het dan eindelijk zo ver: Pieterjan kon dochtertje Flo in zijn armen houden. En ze is meer dan welkom in het gezin, want intussen heeft Pieterjan een nieuwe vriend die volledig meeging in zijn verhaal. Ze wordt ook met open armen onthaald door Pieterjans omgeving: “Ik werd al van bij het begin gesteund door familie en vrienden, en dat is tot op vandaag zo. Een goed sociaal netwerk is ook belangrijk, want Flo is een heel sociaal kind, overal graag bij, maar het is die eerste maanden hoe dan ook zoeken naar hoe je het allemaal best aanpakt. Maar het lukt dus uitstekend”, klinkt het enthousiast.
Papa Plan
Flo werd zopas één jaar, het moment waarop hij ook zijn podcast lanceerde. Met ‘Papa Plan’ wil hij het thema meer bespreekbaar te maken, door een openhartige inkijk in zijn eigen zoektocht te geven, maar ook door in gesprek te gaan met vrienden, experts, diverse diensten die bij adoptie betrokken zijn. Ook andere wensouders en ervaringsdeskundigen zoals Guy T’Sjoen, die onlangs het boek Twee papa’s uitbracht, komen aan bod. “Ik ben altijd al iemand die veel bijhoudt, veel ervaringen neerschrijft ook, om het allemaal een plaats te kunnen geven. Het leek me ook een manier om later aan Flo te kunnen meegeven wat het betekend heeft. Met dat materiaal dacht ik eerst een boek te schrijven, maar uiteindelijk leek een podcast me meer aangewezen.”
‘Papa Plan’ is te beluisteren op Spotify, Apple Podcast en andere podcastplatformen of via www.papaplan.be. Wekelijks is er op dinsdag een nieuwe aflevering.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
