Bert Raes: “Niet zeker dat ik pas in het Kortrijkse”
Kurt Vandemaele trekt door de straten van Kortrijk en stelt aan de voorbijgangers één vraag: “wie ziej gie?”. Een vraag die velen onder ons zo vaak zouden willen stellen. De antwoorden krijg je hier te zien in de videoreeks ‘De Kortrijkzaan’. Leer de mensen uit je buurt kennen. Maak kennis met Bert. De man die eraan twijfelt of hij wel past in het Kortrijkse.
Bert Raes is gepensioneerd. Dat is hem absoluut niet aan te zien. Hij heeft zijn rust verdiend. Bert heeft ons land verdedigd. En niet alleen dat van ons. Hij heeft ook in den vreemde voor vrede helpen zorgen. Onder meer in Somalië en Kosovo. In het binnenland zat hij op de afdeling communicatie en zorgde ervoor dat er antennes stonden als de troepen op manoeuvre trokken. Dat de soldaten konden praten.
Zelf is hij niet zo’n groot prater. Maar in al zijn vriendelijkheid antwoordt hij wel op de vragen. Zo komen we te weten dat Bert zijn knieën om zeep geholpen heeft door te voetballen in een paardenmanège. Ja, dat had hij maar niet moeten doen, kunt u denken. Een paard doet dat ook niet. Maar als je als militair in gevaarlijke oorden vertoeft, waar er weinig alternatieven zijn, dan komt een mens als eens iets tegen.
Bert is nog altijd een blok van kerel. Een man waar je niet graag mee botst. Zelf zegt hij dan weer dat je met hem niet snel zult botsen. Dat hij een vredelievend mens is en helemaal geen vechtersbaas.
Bert is van origine van Wervik. Hij woont nog maar twee jaar in Kortrijk. En hij moet toegeven, Kortrijk is een mooie stad, maar aan de Kortrijkzanen moet hij nog wennen. Al is hij niet zeker dat het aan de Kortrijkzanen ligt: “Misschien dat ik niet pas in het Kortrijkse.”
De Kortrijkzaan
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier