De atoomschuilkelder van de Roeselaarse kunstenaar Emiel Vercruysse werd maandagochtend verhuisd van de weide langs de Kachtemsestraat naar zijn nieuwe locatie. De verhuis verliep vlot. De nieuwe eigenaars blijven liever nog onbekend.
Maandagochtend vroeg kwam een grote kraan en een vrachtwagen de weide nabij de woning van kunstenaar Emiel Vercruysse opgereden. De Roeselarenaar was sinds 2004 in het bezit van een atoomschuilkelder. Vercruysse pakte de speciale constructie stevig onder handen en plaatste er tal van zijn kunstwerken in.
De Roeselarenaar heeft echter plannen om naar Frankrijk te verhuizen en besliste onlangs om zijn huis, maar ook zijn atoomschuilkelder te verkopen. “Mocht ik mijn atoomschuilkelder kunnen meenemen, ik deed het. Maar qua transport lijkt me dat niet gemakkelijk”, aldus de kunstenaar.
23,5 ton zwaar
Hij keek maandagochtend toe hoe de atoomschuilkelder op deskundige manier uit de weide werd gehaald. Via het vastgoedkantoor Era Domus werd de schuilkelder verkocht aan een Roeselaars koppel. Zij boden meer dan de gevraagde prijs van 50.000 euro.
Ondanks de uitdagende klus verliep de opmerkelijke verhuisoperatie vrij vlot. De grote kraan en vrachtwagen reden omstreeks 7.30 uur de weide op. De kraan, die aangaf dat de twaalf meter lange atoomschuilkelder 23,5 ton weegt, kon zonder veel moeite de atoomschuilkelder opheffen en op de vrachtwagen zetten.
Enkele uren na de start van de verhuis stond de atoomschuilkelder reeds op haar nieuwe locatie. De nieuwe eigenaars, ook uit Roeselare, blijven liever onbekend. “Het zijn echte kunstliefhebbers. We zijn blij dat de verhuis heel vlot is verlopen. De nieuwe eigenaars hadden ook al goede voorzorgsmaatregelen genomen. Zo hadden ze reeds beton gegoten op de plaats waar de atoomschuilkelder moest komen”, aldus Gilles Tanghe van vastgoedkantoor Era Domus.
Drink met Emiel
Het vastgoedkantoor plant nog een leuk initiatief voor kunstenaar Emiel Vercruysse. “We zullen nog een drink organiseren op de nieuwe locatie van de atoomschuilkelder. Op die manier kan Emiel toch nog eens afscheid nemen van de atoomschuilkelder waaraan hijzelf een eigen touch gaf.”
