Artsiom Sergeyovich ruilde Wit-Rusland voor Kortrijk: “West-Vlamingen zijn allemaal deuredoenders”

Artsiom Sergeyovich: "Vol bewondering voor de mentaliteit van de mensen hier." © (foto CLL)
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

20 jaar geleden kwam hij in Kortrijk aan met enkel een jas en de schoenen aan zijn voeten. Ondertussen is hij de drijvende kracht achter een van de meest innoverende immobedrijven van het land. Kortrijkzaan Artsiom Sergeyovich (25) kijkt dankbaar terug op de kansen die hij kreeg. “Ze zeggen vaak dat Amerika ‘the land of opportunities’ is. Dat klopt helemaal niet. België is het echte land waar alles mogelijk is, zolang je het hoofd niet laat zakken!”

Gedreven en positief! Wanneer Artsiom aan het praten slaat, is zijn motivatie bijna besmettelijk. Op zijn terras, kijkend op de K-Tower, blikt hij graag terug op zijn uitzonderlijke parcours. Uitzonderlijk want het parcours dat hem, samen met zijn mama, naar Kortrijk bracht, liep oorspronkelijk richting Barcelona. “Mijn naam verraadt het al een beetje maar ik heb inderdaad buitenlandse roots. Mijn geboorteland is Wit-Rusland, een flink stukje rijden van hier”, lacht hij. “Ik verloor mijn papa op erg jonge leeftijd waardoor mijn mama er plots helemaal alleen voor kwam te staan. Het land kende een ongeziene economische crisis en van toekomstperspectief was er helemaal geen sprake meer. Mijn moeder besloot om alles op alles te zetten om me zoveel mogelijk kansen in het leven te geven en we verlieten Wit-Rusland, richting toekomst.”

Zeer lange plaspauze

Het gezin boekte een busrit richting zon, richting Barcelona maar onderweg werden de plannen aangepast. “We vertrokken middenin de winter en we keken al uit naar de Spaanse zon”, gaat Artsiom verder. “De bus hield halt in Kortrijk, op ‘t Hoge voor een korte plaspauze en toen deze opnieuw vertrok, zaten wij er niet meer op. De klik met België was er onmiddellijk en we besloten dan ook hier ons leven op te bouwen. We hadden bijna niets, op uitzondering van de kleren die we droegen maar mijn mama was en is nog steeds een keiharde tante. Onze nieuwe thuis werd een klein, vuil appartementje in de Papestraat maar voor mij was dat het mooiste appartement in de mooiste straat ter wereld. Het was onze thuis en niemand kon ons dat nog afnemen. Ik was ook vol bewondering voor de mentaliteit van de mensen hier. Keiharde werkers, recht voor de raap en bescheiden. De raakvlakken met de Wit-Russische mentaliteit waren dan ook erg groot en ik leerde dan ook snel Nederlands spreken. In België en vooral in West-Vlaanderen was en is alles mogelijk voor wie keihard wil werken, dus ik wilde me absoluut integreren in de maatschappij.”

In België en vooral in West-Vlaanderen is alles mogelijk voor wie keihard wil werken

De kansen en het perspectief waarvoor ze beiden Wit-Rusland waren ontvlucht, werden voor Artsiom een realiteit. “Ondertussen leerde mijn mama iemand kennen en werd er opnieuw een gezin gesticht”, gaat hij verder. “Mijn moeder bleef alles op alles zetten om mij alle mogelijke kansen te bieden. Ze vond werk in een apotheek en spaarde iedere cent die ze verdiende. Ik trok naar de universiteit waar ik rechten studeerde en daar werden de zaadjes geplant voor het bedrijf dat we ondertussen hebben opgestart. Geen carrière als advocaat voor mij maar wel eentje in de wereld van de immobiliën.

https://www.youtube.com/watch?v=IiMNTIVhPIY

Tijdens zijn studies leerde de Kortrijkzaan zijn huidige zakenpartner kennen en werd hij ook geconfronteerd met een leegte in het huidige aanbod. Toch waagde hij nog niet meteen zijn kans. “Ik besloot mijn studies even op wacht te zetten en ik wilde gaan werken. Ik stapte binnen bij een immokantoor en vroeg of ze niemand zochten. Ik kende als jonge snaak helemaal niets van die wereld maar ik wilde het absoluut leren. Ze besloten me de kans te geven om me te bewijzen en ik ging volledig op in mijn job. Door keihard te werken, kon ik doorgroeien en leerde ik alle kneepjes van het vak. Op een geheel eigen manier probeerde ik een stevige dosis rock ‘n roll in de makelaarswereld te injecteren. Waarom zou het beroep van immomakelaar saai moeten zijn? Dat staat toch nergens zo geschreven?”

Immosaurussen

Zijn flitsende attitude viel binnen de wereld van de immobiliën al snel op en ook de producenten van het populaire programma ‘Huizenjagers’ vonden hun weg naar de jonge Kortrijkzaan. “Tijdens de opnames van het TV-programma liet ik me ontvallen dat heel wat immomakelaars eigenlijk dinosaurussen zijn”, giert hij het uit. “Er waren heel wat collega’s die dat hilarisch vonden maar anderen waren dan weer heel wat minder amused. Wat men er ook van dacht, voor mij werd dit avontuur een enorme boost voor mijn motivatie en ik besloot dan uiteindelijk om mijn droom van een eigen zaak in realiteit om te zetten”.

Het zoveelste immokantoor in Kortrijk? Toch niet als het van Artsiom afhangt. “Tijdens Huizenjagers werd het me duidelijk dat iedereen zich altijd massaal focust op steeds maar dezelfde troeven. Een mooie keuken, een authentieke trap of een mooie voordeur. Het zijn vanzelfsprekend zaken die van belang zijn maar meer nog zijn mensen op zoek naar een plaats die ze kunnen ombouwen tot een nieuwe thuis. We vergeten vaak dat een huis of een pand ook een verhaal heeft. Vandaar dat ik dan ook, samen met een zakenpartner, Peaker.be heb opgestart. De frisse wind doorheen de wereld van de makelaars.”

Amerika ‘the land of opportunities’ ? België is het echte land waar alles mogelijk is

Met zijn onderneming neemt de Kortrijkse brok energie heel wat hooi op zijn vork. “De drive om mijn onderneming te laten groeien, is verslavend. Wanneer we een pand in portefeuille hebben, dan trekken we alle marketingregisters open. Dit is waarom ik zo hou van Kortrijk. Iedere straatsteen, iedere hoek van ieder kruispunt is doordrenkt van verhalen en geschiedenis. Het zijn die verhalen die we naar voren willen brengen. Wie zich in Kortrijk wil vestigen, koopt niet zomaar een hoop bakstenen op elkaar. Hier koop je traditie, cultuur en geschiedenis en dat moeten we in de verf zetten. Als er een iets is wat ik van West-Vlamingen heb geleerd, dan is het toch wel dat het hier allemaal ‘deuredoenders’ zijn. Niet op je lauweren rusten, maar keihard werken zolang het kan. Door onze aparte, hippe aanpak en door onze werklust konden we al enkele mooie referenties aan ons portfolio toevoegen. We krijgen vaak te horen dat Amerika ‘the land of opportunities is’ maar dat klopt helemaal niet. België is het enige land ter wereld waar je helemaal onderaan de ladder kan starten, wetende dat je door te werken beetje per beetje kan klimmen.”