25 jaar na moord op Britse zakenman krijgt ‘Duivelskoppel’ nieuwe kans op assisen

Laurens Kindt

Bijna 25 jaar na de moord op de Britse zakenman Marcus Mitchell (44) in De Haan krijgt het assisenhof eindelijk de vermeende daders voor zich. Jean-Claude Lacote (54) en Hilde Van Acker (57) – alias ‘Het Duivelskoppel’ – werden in 2011 al eens bij verstek veroordeeld tot levenslang, maar krijgen nu een nieuw proces. Na een vlucht van ruim twintig jaar werden ze eind 2019 opgepakt in Ivoorkust, vrijdag zitten ze in de beklaagdenbank. Onschuldig, menen ze allebei.

Het was met veel tromgeroffel dat de federale politie op 20 november 2019 aankondigde dat ze Lacote en Van Acker eindelijk bij de lurven hadden. Na twintig jaar zoeken werd het zogenaamde Duivelskoppel gearresteerd in de Ivoriaanse hoofdstad Abidjan, waar ze beiden onder een valse naam leefden. De Ivoriaanse politie postte prompt een foto van hun arrestatie op hun sociale mediakanalen, in België werd de arrestatie voorpaginanieuws.

Na hun uitlevering tekenden zowel Lacote als Van Acker verzet aan tegen hun veroordeling tot levenslang in 2011, waardoor ze een nieuw proces krijgen. Dat begint vrijdag. Beiden vragen de vrijspraak. Tegen hen is een metersdik dossier opgemaakt – hoofdspeurder Willy Devestel noemt het zijn levenswerk – maar de vraag rijst of er 25 jaar na de feiten nog genoeg hard bewijs overschiet om opnieuw tot een veroordeling te komen.

Dikke snor

Het lichaam van de Britse zakenman Marcus Mitchell (44) wordt op dinsdag 28 mei 1996 ontdekt door spelende kinderen in het Staatsbos in De Haan. Hij werd afgemaakt met twee kogels – kaliber 9 millimeter – in het hoofd, van heel dichtbij afgeschoten en is vermoedelijk al enkele dagen dood. Uit onderzoek blijkt al snel dat hij in de periode voor de moord in nauw contact stond met ene John en diens vriendin Hilde, later geïdentificeerd als de twee beschuldigden. De politie achterhaalt op 31 mei dat Jean-Claude Lacote een privéjet heeft en dat de Cessna Citation 500 volgetankt en vertrekkensklaar staat op het tarmac in Charleroi.

De speurders reppen zich naar de luchthaven en kunnen er net op tijd Lacote en Van Acker arresteren. Beiden beweren van niets te weten. Ze geven toe dat ze Marcus Mitchell kennen sinds januari 1996, maar beweren dat de man zich bezighoudt met schimmige wapendeals. Mitchell zou nog geld schuldig zijn aan Lacote en aan een zekere Ali, een corpulente Tunesiër met een dikke snor. “Ik heb Marcus op 23 mei nog gezien in Knokke, waar hij een appartement huurde. Ali was er ook. Marcus was bang van hem. Om 18 uur ben ik daar vertrokken. Daags nadien zou Marcus mij en Ali terugbetalen bij een afspraak op het eiland Wight, maar daar daagde hij niet op. Ali was er wel”, verklaart Lacote.

Een foto van Hilde Van Acker uit een opsporingsbericht van de federale politie. (GF)
Een foto van Hilde Van Acker uit een opsporingsbericht van de federale politie. (GF)

De speurders bijten hun tanden stuk op de stugge houding van zowel Lacote als Van Acker en vinden geen spoor van Ali . In augustus komt Hilde Van Acker vrij onder voorwaarden, enkele maanden later gevolgd door Jean-Claude Lacote. Onderzoeksrechter Christine Pottiez neemt een jaar later het onderzoek over en wil checken of beiden nog in het land zijn. Haar uitnodigingen blijven echter zonder gevolg. Tot Hilde Van Acker in mei 1999 toch opdaagt voor een verhoor. Achteraf blijkt dat ze dat verhoor opnam met een verborgen microfoon in haar handtas.

Opnieuw verdwijnt ze enkele maanden in de cel, tot ze in augustus 1999 weer vrijkomt. Lacote duikt op in Zuid-Afrika, waar hij een televisiereeks over nota bene de politie producet. De man belandt er in de gevangenis, maar kan in maart 2008 ontsnappen met behulp van twee nepagenten. Eén van hen zou Hilde Van Acker geweest zijn. Van dan af verliest het gerecht elk spoor naar het koppel, tot aan hun arrestatie. In 2011 krijgen ze, in een lege assisenzaal in Brugge, elk levenslang voor de moord op Marcus Mitchell.

Robotfoto

De jury kon zich enkel beroepen op de akte van beschuldiging van procureur Yves Segaert-Vanden Bussche. Het document, een 142 bladzijden lange samenvatting van het dossier, bulkt van de details over alle oplichtingspraktijken waaraan het koppel zich jarenlang schuldig zou gemaakt hebben. Ook de concrete bewijslast tegen het koppel over de moord op Marcus Mitchell staat erin. Zo is er de getuigenis van de verhuurster van Marcus Mitchells appartement in Knokke. Zij zag het slachtoffer nog op de avond van 23 mei in de Lippenslaan in Knokke, vergezeld van een jonge man van 20 à 25 jaar oud, donkerhuidig type met zwart, sluik haar . Op basis van die beschrijving werd een robotfoto opgemaakt. Bij een huiszoeking in het Londense appartement van Lacote en Van Acker vonden de speurders een bruinzwarte pruik én herkenden de eigenaars Hilde Van Acker op de robotfoto. De jonge man van het donkerhuidige type zou dus volgens de speurders Hilde Van Acker zijn.

Op deze robotfoto van ‘een jongeman van het donkerhuidige type en zwart sluik haar’ werd Hilde Van Acker herkend. (GF)
Op deze robotfoto van ‘een jongeman van het donkerhuidige type en zwart sluik haar’ werd Hilde Van Acker herkend. (GF)

Nog een bewijselement is het gsm-onderzoek, dat in die tijd nog in de kinderschoenen stond. Lacote en Van Acker belden maandelijks voor tienduizenden Belgische franken en dat leverde de speurders een schat aan informatie op. Zo staat onomstotelijk vast dat Jean-Claude Lacote die dag om 20 uur naar Marcus Mitchell belde vanonder de mast in Zeebrugge, terwijl hij zelf zegt dat hij toen in Antwerpen zat. De procureur haalt de bewijslast ook uit het gebruikte moordwapen, een kaliber 9 millimeter.

Op de dag van de moord kocht Jean-Claude Lacote een Servische Crvena Zastava met weggevijld serienummer en vijftien 9 millimeterpatronen van een informant van de rijkswacht. Het wapen is sindsdien spoorloos. Het motief is voor het parket eveneens duidelijk: Marcus Mitchell werd opgelicht door het Duivelskoppel , kreeg dat in de gaten, eiste zijn geld terug en bekocht dat met zijn leven. In de visie van het parket lokte Van Acker hem vanuit Knokke mee naar De Haan, waar Lacote de zakenman met twee schoten in het hoofd afmaakte.

Kroongetuige op het proces wordt oud-speurder Willy Devestel, die het dossier als zijn levenswerk beschouwt en een fles champagne kraakte toen hij vernam dat Lacote en Van Acker gearresteerd waren in Abidjan. Vrijdag start het proces met de voorlezing van de akte van beschuldiging door procureur Segaert-Vanden Bussche, maandag worden Jean-Claude Lacote en Hilde Van Acker ondervraagd door voorzitter Bart Meganck. Het proces zal wellicht anderhalve week in beslag nemen.

IN EEN NOTENDOP

Beschuldigden : Jean-Claude Lacote (54) en Hilde Van Acker (57).

Slachtoffer : de Britse zakenman Marcus Mitchell (44).

Kwalificatie : Moord op 23 mei 1996.

Plaats-delict : Het Staatsbos in De Haan.

Advocaten : Filip De Reuse en Bram Casier voor Jean-Claude Lacote, Kris Vincke voor Hilde Van Acker, Wendy Bosschaerts en Thibaud Delva voor de burgerlijke partijen.

Aanklager : Yves Segaert-Vanden Bussche.

Voorzitter : Bart Meganck.