Hilde Crevits is pas enkele dagen minister van Welzijn, maar ze heeft al bijna zeven jaar ervaring in de zorg. Sinds oktober 2015 woont de Vlaamse vice-minister-president in een kangoeroewoning. Haar huisgenoten reageren bij ons op de nieuwe rol van de Torhoutse politica. “Samen onder een dak, da’s pas welzijn!”
Frans Crevits (79), haar vader: “Als ze ergens voor gaat, gáát ze ervoor”
Papa Frans Crevits twijfelt er geen seconde aan. “Als Hilde ergens voor gaat, dan gáát ze ervoor. Ze zal véchten voor de zorg. Voor nóg meer middelen en voor het aantrekken van extra personeel voor de woonzorgcentra, de ziekenhuizen en de kinderdagverblijven. Al van jongs af is ze competitief ingesteld. Ze deed in haar jeugdjaren aan atletiek en kwam nooit aan de start van een wedstrijd zonder te willen presteren. Ze heeft trouwens veel veldlopen gewonnen.”
“Toen ze samen met onze schoonzoon Kris het plan opvatte om een kangoeroewoning te bouwen voor hun gezin, de ouders van Kris en mijn vrouw Jeanny en mij, wist ik direct dat dit een pluspunt zou zijn. Enerzijds is Hilde iemand die als dochter altijd op haar zelfstandigheid heeft gestaan, maar anderzijds is ze bijzonder zorgend: voor haar ouders en schoonouders, voor haar man, haar zoon en dochter en haar twee kleinkindjes, die haar helemaal inpalmen. Ik ben natuurlijk wat vooringenomen, maar Vlaanderen mag blij zijn met haar als minister van Welzijn. Zelf verpleegster worden was voor haar geen optie, want ze kan geen bloed zien. (lacht) Maar haar respect voor de mensen in de zorg is enorm groot.”
Jeanny Muys (78), haar moeder: “Kangoeroewoning bewijst belang welzijn”
Volgens mama Jeanny kan Hilde zich uitstekend inleven in de gevoelens van een ander. “Ze is heel empathisch. Net als ik vindt ze empathie een van de meest onderschatte menselijke eigenschappen. Als er in haar omgeving iemand ernstig ziek wordt, lijdt of, erger nog, sterft, dan zal ze er alles aan doen om die mensen bij te staan. Plus: ze zal respecteren wat zij in die moeilijke omstandigheden willen. Ofwel over de kwestie praten, ofwel net niet. En dat doet ze allemaal zonder poeha. Sinds ze bijna vijftien jaar geleden minister geworden is, is ze als mens niet veranderd. Behalve dat ze het ongelofelijk veel drukker gekregen heeft en de stress wel eens toeslaat natuurlijk. Maar ze heeft dat harde werk nodig. Ze houdt van die drive.”
“Dat ze samen met haar man Kris voor de kangoeroewoning gekozen heeft, waardoor we lang in onze vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen, bewijst dat het welzijn van anderen haar na aan het hart ligt. Die woonst is het mooiste wat ons na ons pensioen overkomen is. Wat kan ik me als moeder beter wensen dan dicht bij mijn dochter en haar gezin wonen? Ik had geen enkele moeite om naar hier te verhuizen.”
Mariette Vansteelandt (82), haar schoonmoeder: “Blij dat onze zoon goed gekozen heeft”
Mariette Vansteelandt, ook wel oma Miet genoemd, heeft alleen maar lovende woorden voor haar schoondochter. “Ik ben er trots op dat onze zoon destijds zo’n goede keuze gemaakt heeft voor zijn lief”, lacht ze. “Kris is architect en heeft de kangoeroewoning zelf ontworpen. Hilde en hij wonen boven, mijn man en ik op de gelijkvloerse verdieping, net als de ouders van Hilde. Allen onder hetzelfde dak, maar toch drie verschillende wooneenheden. Ik beklaag de ouderen die moederziel alleen naar de kust verhuizen en daar dan in hun eentje zitten weg te kwijnen.”
“Hilde probeert geregeld bij ons binnen te springen, ook als ze het heel druk heeft. Ze komt bijna dagelijks langs, meestal kort uiteraard. Ik ben daar supercontent mee. Dan heeft ze het niet over de politiek, maar over de dingen die ons bezighouden, de doordeweekse zaken. Als ze in Brussel problemen heeft, kan ze dat goed verbergen. Ze laat ons er weinig van merken, zodat we ons geen zorgen hoeven te maken.”
“In de hele kangoeroewoning is de sfeer erg goed. We kunnen het ook uitstekend vinden met Hildes ouders, zonder dat we de deur bij elkaar platlopen.”
Roger Devolder (86), haar schoonvader: “Kris kookt op zondag en Hilde bedient ons”
Zowat elke zondag is het feest in de kangoeroewoning. Daar kijkt Hildes schoonvader Roger Devolder, de oudste van de vier senioren, reikhalzend naar uit. “Dan drinken mijn vrouw en ik samen met Hildes ouders champagne”, glundert hij. “Dat doen we altijd in ons eigen appartement. Frans en Jeanny moeten van niet ver komen, hé. (lacht) Soms sluiten ook Kris en Hilde bij ons aan en eten we na het aperitief met z’n zessen samen. Onze zoon Kris staat graag aan het fornuis en kan uitstekend in de potten roeren. Het is altijd lekker. Hij kookt en Hilde bedient ons. Als ze niet met ons samen eten, nemen ze de restjes mee naar boven. Die onbaatzuchtige dienstbaarheid siert Hilde. Ideaal voor een minister van Welzijn.”
“We hebben aan de voorkant van ons appartement een terrasje en als we daar zitten, uit het zicht van de passanten, horen we soms hoe mensen zeggen: kijk, hier woont de minister. Dat doet me wel wat. Nu al bijna 15 jaar speelt ze een rol van betekenis voor het beleid in Vlaanderen. Niet te onderschatten. Het vergt veel van haar. Op donderdagavond slaapt ze meestal in Brussel, omdat er de volgende dag ministerraad is.”
Kris Devolder (56), haar man: “Coens en Mahdi waren zondag bij ons”
Kris Devolder, die een drukke job als zelfstandig architect heeft, is de sterke man achter de minister. De kwinkslag is nooit ver weg als je met hem praat. “Hilde kan echt wel álles, ook de bevoegdheid Welzijn”, zegt hij met een pokerface. “Alleen is ze te bescheiden om dat toe te geven en is alles toch een beetje te veel. Thuis hebben we een onuitgesproken taakverdeling, zodat het min of meer in zijn plooi valt.”
“Hilde is begaan met ouderen, maar ook met jongeren, kinderen, zieken en kwetsbaren. Toen ze onderwijsminister was, vond ze het belangrijk dat het beroep van leerkracht opgewaardeerd werd. Nu zal ze het beroep van verpleegkundigen, opvoeders en kinder- en bejaardenverzorgers aantrekkelijker proberen te maken. Ze heeft gewikt en gewogen of ze de stap zou zetten. Ik sta er 100% achter. Ze heeft haar verantwoordelijkheid genomen op nadrukkelijke vraag van Joachim Coens en Sammy Mahdi, die vorig weekend bij ons thuis zijn gekomen. Weinig is belangrijker dan welzijn en gezondheid. We zeggen het zo vaak: als we maar gezond zijn. Hilde zal het beste van zichzelf geven. En ik zal over háár welzijn helpen waken.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
