We betalen met de glimlach, als we maar tevreden zijn

Foto iStock © Getty Images/iStockphoto
Jos Remaut

Het geld van de belastingbetaler, daar wordt op een gemeenteraad al wel eens pathetisch over gedaan als de een of ander vindt dat een project overbodig, te duur of te prestigieus is. Een argument dat nog altijd aankomt, want niemand wordt graag aangewreven dat hij ons zuur betaalde belastinggeld zomaar over de balk gooit.

We beseffen het misschien niet altijd, maar we dokken jaarlijks toch wel een fikse som af aan onze gemeente. En we verwachten dan ook dat we daar de nodige voorzieningen en service voor terugkrijgen. Wat in de meeste van onze gemeenten eigenlijk wel zo is. Belastingen zijn een noodzakelijk kwaad: koken kost nu eenmaal geld en voor de gemeenten is de eigen fiscaliteit de voornaamste bron van inkomsten. En ze zijn meestal nog redelijk rechtvaardig ook: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten.

Een kleine gemeente bestuurd als een goede huisvader, dat lust de burger wel

Echt morren doen we dus niet, wij belastingbetalers, en lokale verkiezingscampagnes gaan ook zelden over te veel of te weinig belastingen betalen. Wél over ontvetten, zeg maar het onder controle houden van het personeelsbestand. Logisch als je ziet welke hap personeel neemt uit de gemeentebudgetten, maar niet simpel als je weet welke taken de moderne gemeente anno 2018 zo allemaal te vervullen heeft. Er is ook de roep naar minder politiek personeel: straks in alle gemeenten één schepen minder, misschien zelfs twee. En laat ons meteen ook maar het OCMW afschaffen, dat zijn weer zoveel ‘postjes’ minder. Of dit allemaal zal leiden tot een beter bestuur, valt nog af te wachten. Het lijkt ons net iets te simpel voorgesteld dat al die mensen tot nu toe overbodige dingen zaten te doen. Wat een desappreciatie voor de zovele OCMW-raadsleden die in de voorbije decennia, in het verborgene, zoveel hebben gedaan voor zij die het minder hebben. En daardoor op hun manier gewerkt hebben aan een aangename en leefbare gemeente.

Eigenlijk vat Karlos Callens, stilaan zowat de oerburgemeester in onze provincie, het treffend samen: je moet de gemeente besturen als een goede huisvader en elke euro twee keer omdraaien eer je hem uitgeeft. Als de mensen dát voelen, dan heb je hun vertrouwen en tevredenheid.

Politiek en beleid dicht bij de burger brengen en houden, dáar draait het nog altijd om. Kijk maar eens hoe de kleine gemeenten als Bredene, Ardooie, Koekelare, Ledegem… met relatief weinig middelen toch hoog scoren in tevredenheid. Terwijl onze vier centrumsteden, op zich al flink gespijsd oor het Vlaamse Gemeentefonds, helemaal onderaan bengelen. Absoluut begrijpelijk dus dat ze daar niet staan te springen voor een fusie met Oostende, Diksmuide of Roeselare. Grotere gemeenten betekenen misschien wel meer bestuurskracht, maar de voeling is kleiner en het huishouden is er ook een pák ingewikkelder. En dus duurder.

Lees het volledige dossier over de gemeente en uw centen hier.